Συνέχεια στα σχέδια της χώρας μας για εξαγωγή πράσινου υδρογόνου μετά και τη συνάντηση του ΔΕΣΦΑ με αντιπροσωπεία του υπουργείου Ενέργειας της Γερμανίας.
Αν και το ενδεχόμενο φαντάζει μακρινό, ωστόσο ο σχεδιασμός υπάρχει, με τα υφιστάμενα νούμερα να επιβεβαιώνουν τη ρεαλιστικότητα του σχεδίου τουλάχιστον στον βαθμό να εξεταστεί ως βάσιμο σενάριο.
Ο λόγος γίνεται για την προοπτική της Ελλάδας να εξελιχθεί σε παραγωγό πράσινου υδρογόνου, που θα εξάγεται προς την ευρωπαϊκή αγορά και δη τη Γερμανία, μέσω Ιταλίας και Αυστρίας. Υπενθυμίζεται, όπως έχει γράψει σε προηγούμενο σχετικό ρεπορτάζ η «Ν», τα αποτελέσματα της μελέτης που πραγματοποίησαν προ καιρού οι εταιρείες E3-Modelling και RICARDO για λογαριασμό της γερμανικής εταιρείας GIZ, επιβεβαιώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό, με τον ΔΕΣΦΑ να έρχεται να πάει ένα βήμα παραπέρα.
Επαφές
Ειδικότερα, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές με γνώση του θέματος, την περασμένη εβδομάδα στο περιθώριο της διεθνούς έκθεσης Gastech 2025 στο Μιλάνο, πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Έλληνα Διαχειριστή με αντιπροσωπεία του υπουργείου Ενέργειας της Γερμανίας. Σε αυτή, όπως σχολιάζουν οι ίδιες πηγές, επιβεβαιώθηκε εκατέρωθεν το ενδιαφέρον να εξεταστεί πιο διεξοδικά το εν λόγω σενάριο, με τον ΔΕΣΦΑ να αναλαμβάνει να εκπονήσει πρόσθετη μελέτη που θα αποτυπώσουν ακόμη καλύτερα τις αρχικές εκτιμήσεις που έχουν γίνει.
Με αυτή τη μελέτη που αναμένεται να ξεκινήσει σύντομα και να ολοκληρωθεί περί τα μέσα του 2026, ο στόχος είναι να αξιολογηθούν εκ νέου τα «νούμερα», εστιάζοντας στο δυναμικό παραγωγής που δυνητικά μπορεί να αναπτύξει και να λειτουργήσει η Ελλάδα, καθώς και στο κόστος παραγωγής, που σε τελευταία ανάλυση αποτελεί τη σπουδαιότερη παράμετρο στην όλη εξίσωση για τη βιωσιμότητα ή μη του σχεδίου. Οι συζητήσεις διεξάγονται σε καλό κλίμα με ξεκάθαρη την πρόθεση των δύο μερών να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα, με γνώση ότι απομένουν ακόμη πολλά βήματα ωρίμανσης μέχρι το σημείο να ληφθούν τελικές επενδυτικές αποφάσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εν λόγω πρωτοβουλία της Ελλάδας έρχεται να συμπληρώσει το υφιστάμενο σχήμα των Ιταλία, Αυστρία και Γερμανία, που με τη σειρά του στοχεύει στον εφοδιασμό της γερμανικής αγοράς με πράσινο υδρογόνο, που ωστόσο θα παράγεται από χώρες της Βόρειας Αφρικής.
Παρατηρητής
Αν και κατ’ ουσίαν το ελληνικό σχέδιο έρχεται να λειτουργήσει ανταγωνιστικά, ωστόσο χαίρει αποδοχής για την ώρα, με την Ελλάδα, όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, να εντάσσεται ως παρατηρητής στο σχήμα που έχουν συστήσει οι προαναφερόμενες χώρες και αφορά ομάδες εργασίας για την προώθηση του συνολικότερου project. Μάλιστα, εντός Σεπτεμβρίου (κατά πάσα πιθανότητα τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου) αναμένεται να πραγματοποιηθεί νέα συνάντηση των εμπλεκόμενων μερών προκειμένου να εξετάσουν τα επόμενα βήματα για την ωρίμανση του έργου, με τα βασικά θέματα, όπως προαναφέρθηκε, να εστιάζουν στο κόστος παραγωγής και στις υποδομές διαμετακόμισης.
Σύμφωνα με τη μελέτη που «έτρεξε» προ μηνών και παρουσιάστηκε στη Γερμανία ενώπιον του υπουργείου Ενέργειας της χώρας και εκπροσώπων της αγοράς, η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδιασμού συνεπάγεται επενδύσεις της τάξης των 13 έως 30 δισ. ευρώ έως το 2050, με την προστιθέμενη αξία για την Ελλάδα να φτάνει τα 4 δισ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα εμφανίζει ένα ορισμένο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ως προς την παραγωγή υδρογόνου, πράγμα που έχει να κάνει με το ισχυρό ηλιακό και αιολικό δυναμικό που διαθέτει.
Ο αστερίσκος, ωστόσο, όπως επισημαίνουν στελέχη του κλάδου, αφορά το μέσο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, που σήμερα, ως έχει, δεν επιτρέπει την παραγωγή πράσινου υδρογόνου με όρους τουλάχιστον αγοράς, χωρίς δηλαδή κάποια πρόσθετη ενίσχυση για να «βγαίνει η εξίσωση». Κατά συνέπεια, όπως επισημαίνουν τα ίδια στελέχη. Η Ελλάδα εμφανίζει σημαντικές και αξιόλογες προοπτικές ανάπτυξης μιας ολοκληρωμένης εφοδιαστικής αλυσίδας για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, ωστόσο αυτό «σημαδεύεται», για την ώρα, από την αστάθεια των αγορών ενέργειας.
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")