Για τη συνέχεια ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι όσοι μετανάστες θα εισέρχονται παράνομα στη χώρα θα συλλαμβάνονται και θα κρατούνται στις φυλασσόμενες δομές της Μαλακάσας και σε δεύτερη φάση σε μόνιμη κλειστή δομή που θα δημιουργηθεί στην Κρήτη.
Το μήνυμα που εκπέμπουν οι ελληνικές αρχές σε όλους όσοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν τις αντοχές της και να της ασκήσουν (υβριδικές) πιέσεις για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή είναι σε αυτή τη φάση περισσότερο θεωρητικό παρά πρακτικό. Παραμένει όμως σαφές: Με η χωρίς τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και παρά τα ενδογενή προβλήματα που προκαλούν τα μικροσυμφέροντα και οι μικροκομματικές επιδιώξεις σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών, με την ανοχή αν όχι τη συνδρομή των δημοτικών αρχών, η χώρα μας δηλώνει έτοιμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και αυτή την κρίση.
Και η Βάρκα Γύρισε Μόνη
Δυστυχώς, η Ευρώπη αποδεικνύει για άλλη μια φορά το πόσο διπλωματικά άνευρη και το πόσο πολιτικά κατακερματισμένη είναι. Αυτό δείχνει η «ήπια» (μη) αντίδραση στον εξευτελισμό του Επιτρόπου Μετανάστευσης της Ε.Ε. και των τριών υπουργών Μεταναστευτικής Πολιτικής της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Μάλτας από το καθεστώς Χαφτάρ, στην ανατολική Λιβύη.
Ακόμη και αν όπως υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, αυτό οφείλεται σε «οργανωτική δυστοκία» από τις Βρυξέλλες, δεν παύει να αποτελεί ηχηρό ράπισμα από πλευράς αποφασισμένων ηγεσιών –ακόμη και αν δεν διαθέτουν διεθνή αναγνώριση.

Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι πως και οι δύο πλέον τραγικές στιγμές στην ευρωπαϊκή διπλωματία συνέβησαν στο έδαφος δύο χωρών που σήμερα εμφανίζονται να ομονοούν στο πεδίο της αντιπαράθεσης με την Ελλάδα. Την Άγκυρα και την Βεγγάζη.
Για όσους έχουν λησμονήσει, στις 6 Απριλίου 2021, ο Τούρκος πρόεδρος, Ερντογάν, υποδεχόταν στην Άγκυρα, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ και την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν. Την τελευταία την άφησε να στέκεται, επίτηδες, όρθια και αμήχανη την ώρα που ο ίδιος είχε ήδη ξεκινήσει να συζητά με τον…καθήμενο, Σαρλ Μισέλ, ο οποίος δεν μπήκε καν στον κόπο να διαμαρτυρηθεί για την απαξιωτική συμπεριφορά του οικοδεσπότη τους απέναντι στην πρόεδρο της Επιτροπής!
Ακόμη πιο ειρωνικό ακούγεται σήμερα το γεγονός ότι η επίσκεψη των δύο Ευρωπαίων στην Άγκυρα πραγματοποιήθηκε δύο εβδομάδες αφότου ο Ερντογάν απέσυρε την Τουρκία από τη διεθνή συνθήκη για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, πιο γνωστή ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης!!!
Αυτή την Ευρώπη προσδοκά να έχει συμπαραστάτη η Ελλάδα στον (πρακτικά) μοναχικό αγώνα που δίνει τα τελευταία αρκετά χρόνια στο μέτωπο της παράνομης εισόδου μεταναστών στη χώρα.
Ασφαλώς, με το παραπάνω σχόλιο, δεν υπονοούμε τους πρόσφυγες οι οποίοι χρήζουν κάθε βοήθειας και υποστήριξης.
Όμως καλό θα είναι επιτέλους, κάποιος, να μας εξηγήσει το εξής : Πώς γίνεται, όπως είπε και ο κ. Γεραπετρίτης, να υπάρχουν σήμερα δύο εκατομμύρια εκτοπισμένοι Σουδανοί στην Λιβύη και στην Αίγυπτο, εξαιτίας του εμφυλίου που σπαράζει η χώρα τους, οι οποίοι, τόνισε, ζουν σε συνθήκες απόλυτης ανέχειας και οι οποίοι, σημειώνει το energia.gr, διαθέτουν έκαστος από 4-5 χιλιάρικα ευρώ για να τα δίνουν στους διακινητές που τους περνούν στην Κρήτη.
Πού έχουν βρει τόσα χρήματα, νεαροί 18-25 ετών ή γυναίκες με παιδιά που κατά δήλωσή τους, εργάζονταν σε χωράφια στο Τσαντ;
Κανείς δεν αναρωτιέται;
Διότι με τόσα χρήματα ο καθένας από αυτούς θα μπορούσε να ζει στην πατρίδα του, αντί να ριψοκινδυνεύει τη ζωή του στη φουρτουνιασμένη Μεσόγειο με κίνδυνο να γυρίσει μόνη η βάρκα που τον στρίμωξαν…