Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός εξαφάνισε τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, και βομβάρδισε το Ιράν, αφού πρώτα διέλυσε όλη την ιεραρχία λήψης αποφάσεων. Το έκανε με πρωτοφανή αποφασιστικότητα και ξεδίπλωσε τις μοναδικές δεξιότητες που έχουν αναπτύξει οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας, ξεπερνώντας συχνά κάθε φαντασία.
Ο Τραμπ δείλιασε αρχικά, τα έβαλε με τον Νετανιάχου, αλλά τελικά ζήλεψε τη δόξα του και τον ακολούθησε στον δρόμο των ριζοσπαστικών, εξαιρετικά επικίνδυνων αποφάσεων. Σε αντίθεση με όλους τους προκατόχους του, ανεξαρτήτως κόμματος, όχι απλώς δεν σταμάτησε το Ισραήλ από μια επίθεση στα πυρηνικά εργοστάσια του Ιράν, αλλά πάτησε ο ίδιος το κουμπί για να τα βομβαρδίσουν τα Β-2. Ολη αυτή η εξέλιξη είναι συγκλονιστική. Ανατρέπει παραδοχές, φοβίες και σχεδιασμούς πάρα πολλών ετών. Προβάλλει επίσης εκ νέου τις ΗΠΑ σε ένα ρόλο αποφασιστικής υπερδύναμης. Η εικόνα αυτή είχε ροκανιστεί από το πώς ο Μπαράκ Ομπάμα έβαλε μια κόκκινη γραμμή και μετά την παραβίασε, καθώς και τους δισταγμούς του ίδιου του Τραμπ στην πρώτη του θητεία να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική ισχύ της χώρας του. Και όλο αυτό το επεισόδιο το παρακολουθεί με προσοχή το Πεκίνο για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, πράγμα που γνωρίζει και ο Τραμπ.
Σήμερα, μοιάζει να «τους έχει βγει», όπως θα λέγαμε λαϊκά, και του Τραμπ και του Νετανιάχου. Το Ιράν φαίνεται βαριά ηττημένο και αδύναμο να αντιδράσει. Οι δορυφορικές οργανώσεις του είναι ξεδοντιασμένες. Ο άξονας της αντίστασης στη Δύση δεν δείχνει πολύ στιβαρός και οι σύμμαχοι του Ιράν περιορίζονται σε φιλολογικές δηλώσεις υπέρ του και κατά της παραβίασης των διεθνών κανόνων. Η τιμή του πετρελαίου έπεσε, γεγονός που θέλει ο Τραμπ ώστε να πιέσει τη Μόσχα να προχωρήσει σε συμφωνία για την Ουκρανία.
Ολα αυτά ισχύουν σήμερα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί όταν καθίσει η σκόνη, ποιες θα είναι οι βαθύτερες γεωπολιτικές επιπτώσεις. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, η Γάζα να μη γεννήσει νέα, πιο βάρβαρη τρομοκρατία. Δεν μπορεί τα πράγματα στο Ιράν να μην αλλάξουν. Προς το παρόν, πάντως, όποιος παίρνει το ρίσκο και χρησιμοποιεί τη στρατιωτική του ισχύ κερδίζει την παρτίδα. Τι μάθημα θα αντλήσουν άλλοι ηγέτες της περιοχής μας, που ενδέχεται να ζηλέψουν τον Τραμπ ή τον Νετανιάχου, είναι μια άλλη ιστορία.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")