παραδοσιακά οχυρά των Ρεπουμπλικανών. Με αρκετούς Γερουσιαστές να ανησυχούν για τις επιπτώσεις στις εκλογικές τους περιφέρειες, ο Τραμπ μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με μία επανάληψη του 2017.
Ήταν Ιούλιος του 2017 όταν ο Γερουσιαστής Τζον Μακέιν έθαψε το νομοσχέδιο Τραμπ για την κατάργηση του Obamacare με μία απλή κίνηση του χεριού του, σηματοδοτώντας τον πρώτο μεγάλο εξευτελισμό του τότε Αμερικανού Προέδρου. Σχεδόν 8 χρόνια αργότερα, ένας από τους χειρότερους εφιάλτες του Τραμπ φαίνεται να επαναλαμβάνεται καθώς το πολυσυζητημένο δημοσιονομικό νομοσχέδιό του, γνωστό ως ‘One Big Beautiful Bill’ για τους υποστηρικτές του ή ως «υπερτροφικό τερατούργημα» για τους επικριτές του, κινδυνεύει να μην επιβιώσει στη Γερουσία. Ξεπερνώντας τις 1100 σελίδες, το νομοσχέδιο προβλέπει περικοπές μίας σειράς αναπτυξιακών ή κοινωνικών προγραμμάτων ώστε να χρηματοδοτήσει τις φορολογικές μειώσεις προς τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα. Μεταξύ αυτών των περικοπών βρίσκονται και εκείνες που αφορούν στις πράσινες τεχνολογίες, στοχοποιώντας τα κίνητρα που είχαν θεσμοθετηθεί στον εμβληματικό νόμο IRA της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Πιο συγκεκριμένα, το ΟΒΒΒ— όπως πέρασε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων— σταματά τα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις που αφορούν στην αιολική ενέργεια το 2028, την ηλιακή ενέργεια και τις μπαταρίες το 2032, αρκετά χρόνια πριν τις αρχικές διορίες που όριζε ο IRA. Ως εκ τούτου, το ΟΒΒΒ ουσιαστικά παγώνει τις σχετικές επενδύσεις σε αυτούς τους τομείς. Το πρόβλημα για τον Τραμπ είναι πως αυτές οι επενδύσεις, και κατ’επέκταση τα οικονομικά οφέλη τους, κινούνταν κυρίως προς τις πολιτείες που είναι παραδοσιακά Ρεπουμπλικανικές. Επί του παρόντος, οι επενδύσεις που συνδέονται με αυτά τα φορολογικά κίνητρα αγγίζουν τα 132 δισεκατομμύρια δολάρια, δημιουργώντας δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, σε ρυθμό υπερδιπλάσιο από την υπόλοιπη οικονομία.
Χαρακτηριστικά, το 75% των πράσινων επενδύσεων που χρηματοδοτήθηκαν από τον IRA εδρεύει σε περιοχές όπου κυριαρχούν οι Ρεπουμπλικάνοι. Οι Γερουσιαστές τεσσάρων από αυτές— Αλάσκα, Βόρεια Καρολίνα, Γιούτα, και Κάνσας— αναμενόμενα έχουν αντιρρήσεις για τις περικοπές, θέτοντας την ισχνή πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών στο σώμα (53/100) σε κίνδυνο. Το ΟΒΒΒ χρειάζεται 51 ψήφους για να περάσει από το Κογκρέσο, γεγονός που καθιστά την πιθανότητα αλλαγών πιο ορατή. Για παράδειγμα, τα λόμπι από άλλες μορφές πράσινης ενέργειας, όπως η γεωθερμία και τα υδροηλεκτρικά, κατάφεραν να ασκήσουν πιέσεις στη Βουλή, διατηρώντας τα δικά τους φορολογικά κίνητρα μέχρι το 2036. Όμως καλώς ή κακώς, τα φωτοβολταϊκά, και ακόμα περισσότερο οι ανεμογεννήτριες, έχουν συνδεθεί με τις κατηγορίες περί «πράσινης απάτης» που αρέσκεται να επαναλαμβάνει ο Τραμπ.
Επί του πεδίου, ακόμα και οι Ρεπουμπλικάνοι αιρετοί σε τοπικό επίπεδο αναγνωρίζουν τη χρησιμότητα των ΑΠΕ. Και αυτό δεν σχετίζεται καθόλου με το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Αντιθέτως, τα πλεονεκτήματά τους είναι η ταχύτητα κατασκευής και το φθηνό κόστος ενέργειας. Ειδικά για πολιτείες που δεν διαθέτουν κοιτάσματα ορυκτών καυσίμων, οι ΑΠΕ σημαίνουν ενεργειακή αυτονομία και ασφάλεια από τα σκαμπανεβάσματα των αγορών. Πέραν αυτών, οι βιομηχανίες αυτές έχουν το προνόμιο να ανταγωνίζονται την Κίνα, η οποία αδιαμφισβήτητα κυριαρχεί στις πράσινες τεχνολογίες, ενισχύοντας το αίσθημα υπερηφάνειας των Αμερικανών πως αγοράζουν κάτι “made in the USA”.
Το να αλλάξει γνώμη ο Τραμπ δεν είναι διόλου απίθανο, αντιθέτως συμβαίνει συχνά. Ωστόσο, το μένος του εναντίον των αιολικών και ηλιακών μονάδων αποτελεί ένα κεντρικό στοιχείο της ατζέντας του, ενώ ο IRA συμβολίζει την κληρονομιά του “μισητού” προκατόχου του. Με άλλα λόγια, η υπερψήφιση αυτών των περικοπών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως προσωπική υπόθεση για τον Αμερικανό Πρόεδρο. Από την άλλη πλευρά, οποιοσδήποτε Γερουσιαστής αρνηθεί να στηρίξει το ΟΒΒΒ μπορεί να περιμένει την οργή τόσο του ίδιου του ενοίκου του Λευκού Οίκου, όσο και του διαδικτυακά πανίσχυρου κινήματος MAGA. Στην πραγματικότητα, το ερώτημα είναι ποιος τολμά να αντισταθεί στον Ντόναλντ Τραμπ.