Για την ακρίβεια, για πάνω από το 90% των οχημάτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης που κυκλοφορούν σήμερα στους δρόμους, η αντικατάστασή τους με ένα νέο ηλεκτρικό όχημα ίδιου μεγέθους θα οδηγούσε σε σαφώς μικρότερο αποτύπωμα CO₂. Κι όμως, αυτή η μελέτη δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ επίσημα από τις αρχές.
Η μελέτη, με τίτλο Kaufentscheid: Wann es sich lohnt, auf ein Elektroauto umzusteigen (δηλαδή: "Απόφαση αγοράς: Πότε αξίζει να στραφούμε σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο"), αξιολογεί διεξοδικά το περιβαλλοντικό ισοζύγιο της μετάβασης σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, λαμβάνοντας υπόψη ακόμη και δευτερογενείς επιπτώσεις, όπως η μεταπώληση του παλαιού οχήματος σε αγορές του εξωτερικού.
Τα ευρήματά της είναι σαφή: η αντικατάσταση ενός παλαιού βενζινοκίνητου ή πετρελαιοκίνητου μοντέλου με ένα νέο ηλεκτρικό φέρνει σχεδόν πάντα θετικό περιβαλλοντικό αποτέλεσμα.
Ωστόσο, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του ελβετικού διαδικτυακού μέσου Republik, το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ενέργειας αποφάσισε να μην δώσει τη μελέτη στη δημοσιότητα, φοβούμενο αντιδράσεις από πολιτικούς κύκλους, κυρίως δεξιούς λαϊκιστές, που θα κατηγορούσαν την κυβέρνηση για "ιδεολογική καθοδήγηση" ή για την προώθηση ανεδαφικών ενεργειακών πολιτικών.
Το έγγραφο έγινε τελικά διαθέσιμο μόνο στο Republik και στη συλλογικότητα έρευνας WAV, κατόπιν αιτήματος βάσει του Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφόρησης. Το ίδιο το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ενέργειας προσπάθησε μάλιστα να αποστασιοποιηθεί από τα συμπεράσματα της μελέτης, λέγοντας πως "οι συνθήκες αγοράς έχουν αλλάξει από το 2022" και πως "δεν μπορεί να δοθεί σαφής απάντηση για το αν η αγορά ενός νέου EV, συνοδευόμενη από πώληση του παλιού οχήματος, είναι θετική ή αρνητική για το περιβάλλον".
Η δήλωση αυτή όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές και τον ειδικό στις μεταφορές Romain Sacchi από το Ινστιτούτο Paul Scherrer, δεν ευσταθεί. Ο Sacchi χαρακτήρισε τη μελέτη της εταιρείας Infras που την εκπόνησε ως "εξαιρετική" και τα συμπεράσματά της "σαφή". Μάλιστα, όπως σημειώνει το Republik, από την εποχή που συντάχθηκε η μελέτη έως σήμερα, τα ηλεκτρικά οχήματα έχουν γίνει ακόμη πιο αποδοτικά – γεγονός που καθιστά τα πορίσματά της ακόμη πιο επίκαιρα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γιούργκ Γκρόσεν, εθνικός σύμβουλος των Πρασίνων-Φιλελεύθερων και πρόεδρος της Ελβετικής Ένωσης Ηλεκτροκίνησης, ο οποίος τόνισε ότι "εφόσον ένα ομοσπονδιακό γραφείο δαπανά δημόσιο χρήμα για μελέτες, είναι υποχρεωμένο να δημοσιεύει τα αποτελέσματα". Σύμφωνα με αποκαλυπτικά emails που παρουσιάστηκαν στο Republik, η συγκεκριμένη μελέτη κόστισε στους Ελβετούς φορολογούμενους περίπου 118.000 ελβετικά φράγκα – δηλαδή σχεδόν 126.000 ευρώ.
Το ζήτημα, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο στη διαχείριση μιας επιστημονικής έρευνας. Η επιλογή απόκρυψης της μελέτης αναδεικνύει ένα βαθύτερο πρόβλημα: αυτό της σκόπιμης συγκάλυψης τεκμηριωμένων δεδομένων, υπό το φόβο πολιτικού κόστους. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Βίντερ από τον Ελβετικό Όμιλο Μεταφορών, "είναι αδιανόητο να μην δημοσιοποιούνται επιστημονικά πορίσματα επειδή ενδέχεται να προκαλέσουν αντιδράσεις. Αυτές οι μελέτες είναι απαραίτητες, γιατί απαντούν στο ερώτημα πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε αν δεν θέλουμε να επιβαρύνουμε το περιβάλλον".
Στην πράξη, η υπόθεση δείχνει πώς ακόμη και σε χώρες με υψηλό επίπεδο διαφάνειας και περιβαλλοντικής ευαισθησίας, οι πολιτικές σκοπιμότητες μπορούν να υπερισχύσουν της επιστημονικής αλήθειας. Και εγείρει το ερώτημα: πόσες ακόμα τέτοιες μελέτες παραμένουν στα συρτάρια – απλώς και μόνο επειδή λένε αυτό που κάποιοι δεν θέλουν να ακούσουν;
(Πηγή: Top Gear Greece)