Στη Βρετανία, η οποία επέλεξε να δυσχεράνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση χάρη στο Brexit, το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα εμφανές και απειλεί να εκτροχιάσει τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης των Εργατικών.
Άμυνα, πράσινη ενέργεια, και ψηφιακές τεχνολογίες είναι οι κλάδοι που αναμένονται να στηρίξουν τις δυτικές οικονομίες για τις επόμενες δεκαετίες. Ορισμένοι θέτουν το καυτό δίλημμα του κατά πόσο μπορούν οι ήδη υπερχρεωμένες δυτικές οικονομίες να στηρίξουν ταυτόχρονα αυτούς τους δαπανηρούς τομείς, ένα ερώτημα απολύτως δόκιμο. Υπάρχει, όμως, και μία αθέατη πρόκληση— η αδυναμία κάλυψης των απαραίτητων θέσεων εργασίας. Το ζήτημα αυτό είναι σαφώς πιο έντονο στις πιο αναπτυγμένες δυτικές χώρες, όπως στη δυτική Ευρώπη, όπου το δημογραφικό πρόβλημα συνιστά μία διαχρονική ανησυχία. Υπό κανονικές συνθήκες, τα κενά αυτά θα καλύπτονταν από μετανάστες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Ωστόσο η αντι-μεταναστευτική έκρηξη που καταγράφεται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού σημαίνει πως η εύρεση ικανού προσωπικού γίνεται πολύ πιο δύσκολη.
Η Βρετανία είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Χάρη στην ταχύτατη ανάπτυξη κατά τις δεκαετίες μετά τον Β’ΠΠ και ειδικά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Βρετανία προσέλκυσε εκατομμύρια μορφωμένους και ταλαντούχους εργαζόμενους από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης και αρκετές πρώην αποικίες της. Εντούτοις το Brexit έπληξε τα θεμέλια αυτού του συστήματος, στοχοποιώντας όχι μόνο την παράτυπη μετανάστευση, αλλά και τους νόμιμους μετανάστες που αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά αρκετών κλάδων της οικονομίας. Μία δεκαετία αργότερα, το Λονδίνο δυσκολεύεται ακόμα να διαχειριστεί το συγκεκριμένο ζήτημα, έχοντας χάσει τόσο το πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό στην πραγματική οικονομία, όσο και ένα μεγάλο ποσοστό ξένων φοιτητών με υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Με αυτό το δεδομένο και σε συνδυασμό με την αναπόφευκτη γήρανση των υφιστάμενων εργαζομένων, το μέλλον αρκετών κρίσιμων τομέων βρίσκεται υπό αμφισβήτηση. Για παράδειγμα, ο τομέας της άμυνας και ο τομέας της πυρηνικής ενέργειας απαιτούν μηχανικούς και καθώς οι απόφοιτοι μειώνονται, οι δύο κλάδοι θα αναγκαστούν να ανταγωνιστούν μεταξύ τους. Αυτό μπορεί να είναι άμεσα θετικό για τους εργαζομένους, αλλά μεσοπρόθεσμα θα υπονομεύσει τις αναπτυξιακές προοπτικές της Βρετανίας. Προφανώς, κανείς δεν επιθυμεί κύματα μεταναστών που οι δημόσιοι φορείς δεν θα μπορούν να διαχειριστούν. Όμως, όπως εξηγούν οι άνθρωποι της αγοράς, ένα σύγχρονο σύστημα ελεγχόμενης μετανάστευσης είναι απαραίτητο.
Μία άλλη χώρα θεωρείται ως παράδειγμα προς μίμηση. Η Ισπανία, πρώην μέλος των διαβόητων PIGS και ουραγός ανάμεσα στους μεγάλους (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία), προσελκύει εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, κυρίως από τη Λατινική Αμερική, οι οποίοι έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη που καταγράφεται στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Φυσικά στην Ελλάδα η κατάσταση έχει φτάσει στο άλλο άκρο. Αφενός, η Ελλάδα δεν είναι ελκυστική στους μετανάστες υψηλού επιπέδου λόγω των χαμηλών μισθών και του εργασιακού περιβάλλοντος. Αφετέρου, οι Έλληνες απόφοιτοι προτιμούν να φύγουν στο εξωτερικό καθώς οι προσφερόμενες θέσεις δεν ανταποκρίνονται στις ικανότητές τους.