επισήμανε ότι δεν αποτελεί στρατηγικό αυτοσκοπό. Είναι η πυξίδα που σου δίνει την κατεύθυνση. «Το πώς θα οδηγηθείς εκεί που θέλεις, και ποια πορεία θα ακολουθήσεις, είναι θέμα του καπετάνιου», είπε.
Υποστήριξε επίσης, κάνοντας έμμεση αναφορά στις θέσεις που εκφράζονται στο εσωτερικό της χώρας μας για την αρνητική στάση των ισχυρών ξένων κέντρων έναντι των ελληνικών θέσεων στην άμυνα και την εξωτερική πολιτική και την «πικρία» που διατυπώνεται για τη στήριξη που απολαμβάνει η Τουρκία, ότι τον αδύνατο δεν τον θέλει κανένας για σύμμαχο. Μόνο τον ισχυρό θέλουν.
«Η περιφερειακή ισχύς δεν χαρίζεται. Δεν θα έλθει κάποιος να μας πει ότι εσείς είστε η ισχυρή χώρα της περιοχής. Όλα είναι θέμα διεκδίκησης» είπε για να προσθέσει ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε να έλθουν πεζοναύτες από το Λουξεμβούργο για να υπερασπιστούν το Καστελόριζο! «Εμείς πρέπει να είμαστε εκεί να το υπερασπιστούμε», είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια εξέφερε την άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι κάτι ενιαίο, αλλά μια ομάδα 27 κρατών με τα δικά τους εθνικά συμφέροντα, ενώ τόνισε ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν είναι Διεθνές Δικαστήριο για να σου συμπαρασταθούν. Τα δίκαια που προτάσσει κάθε χώρα τους είναι αδιάφορα. Μόνο για τα συμφέροντά τους ενδιαφέρονται.
Ο βουλευτής Αθηνών ΝΔ, σχολίασε ακόμη τον κανονισμό SAFE για την ευρωπαϊκή άμυνα και είπε ότι δεν είναι καλή εξέλιξη για τα συμφέροντα του ελληνισμού, αν και πρόσθεσε ότι υπάρχουν ορισμένες ασφαλιστικές δικλείδες εάν η Τουρκία θελήσει να υπογράψει οικονομική συμφωνία αμυντικού χαρακτήρα με την Ε.Ε.
«Εκεί μπορούμε να θέσουμε βέτο», τόνισε για να προσθέσει ότι κατά την άποψή του, η Τουρκία δεν έχει λόγο να το κάνει επειδή της στοιχίζει πολύ φθηνότερα να εξαγοράσει μια ευρωπαϊκή εταιρεία, όπως έπραξε στην περίπτωση της Piaggio και έτσι να αποκτήσει ευρωπαϊκό ΑΦΜ χωρίς να χρειαστεί να κάνει υποχωρήσεις! Αλλά αυτά έχουν ακόμη δρόμο για να αποσαφηνιστούν, είπε.
Η Ε.Ε. είναι ένα πείραμα που το ζούμε. Είναι ένα πείραμα δυναμικό. Δεν είναι κάτι που έχει γίνει και τελείωσε. Είναι μια συνεχής πάλη», σημείωσε.
Στη συνέχεια ο καθ. Συρίγος παρουσίασε μια σειρά χαρτών στα οποία φαίνονται τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ, καθώς και οι συμφωνίες ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Ιταλίας και Ελλάδας-Αιγύπτου.
Ο βουλευτής Αθηνών προέβη σε διευκρινήσεις όσον αφορά στις διακεκομμένες γραμμές που σημαίνουν ότι δεν υπάρχει συμφωνία με τις γειτονικές χώρες. Πρόκειται, όπως είπε για τις περιοχές που ορίζονται από τον Νόμο 4001 του 2011, πιο γνωστό και ως Νόμο Μανιάτη.
Αναφέρθηκε μάλιστα σε μια άγνωστη πτυχή αυτή της της ιστορίας, όταν τα στελέχη του ΥΠΕΝ, εκείνη την περίοδο, ανησυχούσαν για τις αντιδράσεις της Τουρκίας, με αποτέλεσμα ο τότε υπουργός Γιάννης Μανιάτης να αντιτείνει το παροιμιώδες: «Καλά, τί δουλειά έχουν οι Τούρκοι στο Ιόνιο. Έχουν διεκδικήσεις κάτω από την Πελοπόννησο; Κάτω από την Κρήτη; Γιατί να μην προχωρήσουμε στην οριοθέτηση αυτών των περιοχών…»
«Είναι τραγικό να το σκέφτεσαι και ευτυχώς που αυτός ο άνθρωπος (ο Γ. Μανιάτης) δεν τους άκουσε και πέρασε τον Νόμο 4001», τόνισε ο καθ. Συρίγος για να συμπληρώσει: «Μόνο γι’ αυτό η Πατρίς ευγνωμονεί!»
«Εάν υπάρξει συμφωνία θα αλλάξει η γραμμή, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε και εμείς και όλοι οι ενδιαφερόμενοι, ποια είναι τα όριά μας», συνέχισε.
Παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ σε αυτά τα τμήματα, εν τούτοις, το άρθρο 156 του Νόμου 4001 που αναφέρει ότι ελλείψει συμφωνίας το όριο είναι η μέση γραμμή, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Όσον αφορά στην Κύπρο, υπάρχει οριοθέτηση στη νότια περιοχή της μεγαλονήσου, αλλά όχι στο βόρειο τμήμα που συνορεύει με την Τουρκία, ανατολικά με την Συρία και το μικρό τμήμα με την Ελλάδα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η συνοπτική αναφορά του βουλευτή Αθηνών ΝΔ στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, από το 2004 δυτικά του 32ου Μεσημβρινού, και την κλιμάκωσή τους αρχικά, το 2009 όταν διεκδικεί ένα τμήμα που εκτείνεται από την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην ελληνική, συν ένα μικρό κομμάτι της κυπριακής ΑΟΖ και κατόπιν το 2011 όταν υπέγραψε με τα κατεχόμενα –δηλαδή με τον εαυτό της- μια συμφωνία που παραβιάζει την μέση γραμμή με την Κυπριακή Δημοκρατία και αναγνωρίζει σε όλη την περιοχή δυτικά της Κύπρου, καθεστώς μόνο χωρικών υδάτων! Τουτέστιν, με αυτό τον τρόπο αποδίδεται όλη αυτή την περιοχή στην Τουρκία!
Το σήριαλ των τουρκικών διεκδικήσεων συνεχίστηκε το 2012, με την Άγκυρα να διεκδικεί όλη την περιοχή από την Ρόδο (28ος Μεσημβρινός) πολιτική που κορυφώθηκε το 2020, με την παρουσίαση του επίσημου χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας» με τον οποίο η Τουρκία διεκδικεί όλη την περιοχή δυτικά της Κύπρου μέχρι και ένα μικρό τμήμα νότια της Κρήτης, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου! Και όλα αυτά μέσα σε 20 χρόνια, τόνισε.
«Από μια πρώτη ματιά οι αρχικές διεκδικήσεις, αν και ακραίες, μπορεί να χαρακτηριστούν, υπό αντικειμενικές συνθήκες και ως λογικές, αφού αυτά μπορούν να διεκδικήσουν, πάνω-κάτω σε ένα Διεθνές Δικαστήριο», διευκρίνισε ο καθ. Συρίγος.
Στην πορεία προέκυψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο με όλα τα παράνομα και παρανοϊκά που το απαρτίζουν και τα οποία χαρίζουν στην Τρίπολη 39.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αφού η οριοθέτηση γίνεται βορειότερα της μέσης γραμμής μεταξύ των δύο χωρών μας.
«Έχουν δίκιο οι Τούρκοι; Βεβαίως, αν ήταν έτσι η γεωγραφία και στην περιοχή δεν υπήρχε κανένα νησί και ήταν άδειο το Αιγαίο, τότε, ναι, θα είχε λογική αυτό που λένε», σχολίασε σαρκαστικά ο βουλευτής Αθηνών.
«Αλλά δεν είναι έτσι η γεωγραφία και η γεωγραφία είναι αυτή που καθορίζει τα πάντα στις θαλάσσιες οριοθετήσεις», είπε χαρακτηριστικά.
Ακολούθως προέβη σε αναφορά στον επίσημο χάρτη που κατέθεσαν οι Τούρκοι στον ΟΗΕ και στον οποίο κατά παράδοξο τρόπο, η γραμμή οριοθέτησης εφάπτεται οριακά με την Κρήτη και αναρωτήθηκε για ποιο λόγο. Η εξήγηση που έδωσε ήταν το γεγονός ότι το 2014, η Ελλάδα κατέθεσε τις περιοχές εκείνες που η χώρα μας προτίθετο να παραχωρήσει σε εταιρείες ερευνών υδρογονανθράκων, μέσω διεθνών διαγωνισμών. «Οι Τούρκοι έλαβαν υπόψη την οριοθέτηση και σταμάτησαν», είπε και συνέχισε για να εξηγήσει ότι αυτό σήμαινε ότι αν είχαμε καταθέσει εγκαίρως τον χάρτη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, δηλαδή, αν είχαμε καταθέσει τις συντεταγμένες και εάν είχε βρεθεί ένας άλλος «Μανιάτης» και είχε αναλάβει δράση προς την κατεύθυνση της μέσης γραμμής οι Τούρκοι δεν θα τολμούσαν να προχωρήσουν με τον τρόπο που το έκανα στη διάρκεια αυτής της 20ετίας.
«Εμείς δώσαμε δικαιώματα στην Τουρκία», είπε χαρακτηριστικά.
Τουλάχιστον, η μερική συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο υπογράφηκε ακριβώς για να ακυρώσουμε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, υποστήριξε ο καθ. Συρίγος.
Για να καταδείξει δε την περιπλοκότητα που χαρακτηρίζει την «εσωστρεφή», όπως τη χαρακτήρισε θάλασσα του Αιγαίου, ανέφερε ότι Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής όπου η Λιβύη είναι πιο κοντά στην Κρήτη από ότι είναι η Κρήτη με την Θεσσαλονίκη. «Το αναφέρω για να δείξω πόσο στενές και κοντινές είναι οι αποστάσεις», είπε.
Εξήγησε ακόμη, ότι τα τελευταία 31 χρόνια αφότου τέθηκε σε εφαρμογή το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, από το 1994, οι διατάξεις του δεσμεύουν την Τουρκία, ασχέτως αν το έχει υπογράψει ή όχι, αφού έχουν ενσωματωθεί στα εθνικά δίκαια των χωρών που το έχουν υιοθετήσει. «Το έχει πει επανειλημμένως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης», τόνισε.
Αναφέρθηκε επίσης στη διαμάχη με την Τουρκία, που ξεκίνησε, όπως είπε, από τις διεκδικήσεις της Άγκυρας για τους υδρογονάνθρακες (τα πετρέλαια) στο Αιγαίο για να πει: «Δεν ξέρω αν υπάρχουν πετρέλαια στο Αιγαίο, αυτό που ξέρω είναι ότι πέρυσι επισκέφθηκαν την Ελλάδα πάνω από 32 εκατομμύρια τουρίστες ακριβώς για το φυσικό περιβάλλον του Αιγαίου. Σκέφτομαι ότι είναι πλέον αδιάφορο αν το Αιγαίο έχει πετρέλαιο ή όχι. Αντιθέτως, η διαμάχη έχει μεταφερθεί στην Ανατολική Μεσόγειο όπου ξέρουμε ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι έχει τελειώσει η διαμάχη για το Αιγαίο. Το ζητούμενο είναι πού θα τοποθετηθούν οι πλωτές ανεμογεννήτριες. Αυτές είναι το μέλλον. Όμως αυτές δεν μπορούν να τοποθετηθούν έξι μίλια από τις ακτές επειδή αν το κάνουμε θα έχουμε ένα τείχος ανεμογεννητριών γύρω από τα νησιά μας. Άρα θα πρέπει να μπορείς να τις τοποθετήσεις μακρύτερα και γι’ αυτό χρειαζόμαστε την ΑΟΖ.»
Τέλος, εξήγησε ότι ο βυθός της θάλασσας έχει μεγάλη σημασία για τα μεταλλεύματα που κρύβει. «Όταν θα τελειώσουν οι υδρογονάνθρακες, θα σκάβουν όλοι το βυθό της θάλασσας για μεταλλεύματα. Επομένως, η διαμάχη με την Τουρκία δεν θα τελειώσει ούτε το 2050, επειδή θα έχουμε απανθρακοποιήσει την οικονομία», είπε χαρακτηριστικά.
«Η πιθανότητα προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο για τις διαφορές με την Τουρκία είναι εξίσου ισχυρή, όσο και η προοπτική επίλυσης του Κυπριακού με υποχώρηση της Τουρκίας», ήταν η φράση με την οποία έκλεισε την ομιλία του ο καθ. Συρίγος.
ΣΥΡΙΓΟΣ: Το Διεθνές Δίκαιο δεν Είναι Στρατηγική, Είναι Πυξίδα
Mία ημέρα δύσκολη για τον ελληνισμό, ιστορικά αλλά και συγκυριακά, καθότι είχε μόλις γίνει γνωστή η απόφαση της αιγυπτιακής δικαιοσύνης για την Μονή του Σινά, οι θέσεις που ανέπτυξε σε εκδήλωση της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδας, στις 29 Μαΐου στην Κυπριακή Εστία, ο Άγγελος Συρίγος, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, βουλευτής Α’ Αθηνών ΝΔ, και πρώην υπουργός Παιδείας, ήταν πιο επίκαιρες από ποτέ.
Ο κ. Συρίγος ξεκίνησε την ομιλία του με ορισμένα σχόλια και αναφορές στο Διεθνές Δίκαιο, για το οποίο επισήμανε ότι δεν αποτελεί στρατηγικό αυτοσκοπό. Είναι η πυξίδα που σου δίνει την κατεύθυνση. «Το πώς θα οδηγηθείς εκεί που θέλεις, και ποια πορεία θα ακολουθήσεις, είναι θέμα του καπετάνιου», είπε.
Υποστήριξε επίσης, κάνοντας έμμεση αναφορά στις θέσεις που εκφράζονται στο εσωτερικό της χώρας μας για την αρνητική στάση των ισχυρών ξένων κέντρων έναντι των ελληνικών θέσεων στην άμυνα και την εξωτερική πολιτική και την «πικρία» που διατυπώνεται για τη στήριξη που απολαμβάνει η Τουρκία, ότι τον αδύνατο δεν τον θέλει κανένας για σύμμαχο. Μόνο τον ισχυρό θέλουν.
«Η περιφερειακή ισχύς δεν χαρίζεται. Δεν θα έλθει κάποιος να μας πει ότι εσείς είστε η ισχυρή χώρα της περιοχής. Όλα είναι θέμα διεκδίκησης» είπε για να προσθέσει ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε να έλθουν πεζοναύτες από το Λουξεμβούργο για να υπερασπιστούν το Καστελόριζο! «Εμείς πρέπει να είμαστε εκεί να το υπερασπιστούμε», είπε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια εξέφερε την άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι κάτι ενιαίο, αλλά μια ομάδα 27 κρατών με τα δικά τους εθνικά συμφέροντα, ενώ τόνισε ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν είναι Διεθνές Δικαστήριο για να σου συμπαρασταθούν. Τα δίκαια που προτάσσει κάθε χώρα τους είναι αδιάφορα. Μόνο για τα συμφέροντά τους ενδιαφέρονται.
Ο βουλευτής Αθηνών ΝΔ, σχολίασε ακόμη τον κανονισμό SAFE για την ευρωπαϊκή άμυνα και είπε ότι δεν είναι καλή εξέλιξη για τα συμφέροντα του ελληνισμού, αν και πρόσθεσε ότι υπάρχουν ορισμένες ασφαλιστικές δικλείδες εάν η Τουρκία θελήσει να υπογράψει οικονομική συμφωνία αμυντικού χαρακτήρα με την ΕΕ.
«Εκεί μπορούμε να θέσουμε βέτο», τόνισε για να προσθέσει ότι κατά την άποψή του, η Τουρκία δεν έχει λόγο να το κάνει επειδή της στοιχίζει πολύ φθηνότερα να εξαγοράσει μια ευρωπαϊκή εταιρεία, όπως έπραξε στην περίπτωση της Piaggio και έτσι να αποκτήσει ευρωπαϊκό ΑΦΜ χωρίς να χρειαστεί να κάνει υποχωρήσεις! Αλλά αυτά έχουν ακόμη δρόμο για να αποσαφηνιστούν, είπε.
Η Ε.Ε. είναι ένα πείραμα που το ζούμε. Είναι ένα πείραμα δυναμικό. Δεν είναι κάτι που έχει γίνει και τελείωσε. Είναι μια συνεχής πάλη», σημείωσε.
Στη συνέχεια ο καθ. Συρίγος παρουσίασε μια σειρά χαρτών στα οποία φαίνονται τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ, καθώς και οι συμφωνίες ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Ιταλίας και Ελλάδας-Αιγύπτου.
Ο βουλευτής Αθηνών προέβη σε διευκρινήσεις όσον αφορά στις διακεκομμένες γραμμές που σημαίνουν ότι δεν υπάρχει συμφωνία με τις γειτονικές χώρες. Πρόκειται, όπως είπε για τις περιοχές που ορίζονται από τον Νόμο 4001 του 2011, πιο γνωστό και ως Νόμο Μανιάτη.
Αναφέρθηκε μάλιστα σε μια άγνωστη πτυχή αυτή της της ιστορίας, όταν τα στελέχη του ΥΠΕΝ, εκείνη την περίοδο, ανησυχούσαν για τις αντιδράσεις της Τουρκίας, με αποτέλεσμα ο τότε υπουργός Γιάννης Μανιάτης να αντιτείνει το παροιμιώδες: «Καλά, τί δουλειά έχουν οι Τούρκοι στο Ιόνιο. Έχουν διεκδικήσεις κάτω από την Πελοπόννησο; Κάτω από την Κρήτη; Γιατί να μην προχωρήσουμε στην οριοθέτηση αυτών των περιοχών…»
«Είναι τραγικό να το σκέφτεσαι και ευτυχώς που αυτός ο άνθρωπος (ο Γ. Μανιάτης) δεν τους άκουσε και πέρασε τον Νόμο 4001», τόνισε ο καθ. Συρίγος για να συμπληρώσει: «Μόνο γι’ αυτό η Πατρίς ευγνωμονεί!»
«Εάν υπάρξει συμφωνία θα αλλάξει η γραμμή, αλλά τουλάχιστον ξέρουμε και εμείς και όλοι οι ενδιαφερόμενοι, ποια είναι τα όριά μας», συνέχισε.
Παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ σε αυτά τα τμήματα, εν τούτοις, το άρθρο 156 του Νόμου 4001 που αναφέρει ότι ελλείψει συμφωνίας το όριο είναι η μέση γραμμή, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Όσον αφορά στην Κύπρο, υπάρχει οριοθέτηση στη νότια περιοχή της μεγαλονήσου, αλλά όχι στο βόρειο τμήμα που συνορεύει με την Τουρκία, ανατολικά με την Συρία και το μικρό τμήμα με την Ελλάδα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η συνοπτική αναφορά του βουλευτή Αθηνών ΝΔ στις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, από το 2004 δυτικά του 32ου Μεσημβρινού, και την κλιμάκωσή τους αρχικά, το 2009 όταν διεκδικεί ένα τμήμα που εκτείνεται από την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην ελληνική, συν ένα μικρό κομμάτι της κυπριακής ΑΟΖ και κατόπιν το 2011 όταν υπέγραψε με τα κατεχόμενα –δηλαδή με τον εαυτό της- μια συμφωνία που παραβιάζει την μέση γραμμή με την Κυπριακή Δημοκρατία και αναγνωρίζει σε όλη την περιοχή δυτικά της Κύπρου, καθεστώς μόνο χωρικών υδάτων! Τουτέστιν, με αυτό τον τρόπο αποδίδεται όλη αυτή την περιοχή στην Τουρκία!
Το σήριαλ των τουρκικών διεκδικήσεων συνεχίστηκε το 2012, με την Άγκυρα να διεκδικεί όλη την περιοχή από την Ρόδο (28ος Μεσημβρινός) πολιτική που κορυφώθηκε το 2020, με την παρουσίαση του επίσημου χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας» με τον οποίο η Τουρκία διεκδικεί όλη την περιοχή δυτικά της Κύπρου μέχρι και ένα μικρό τμήμα νότια της Κρήτης, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου! Και όλα αυτά μέσα σε 20 χρόνια, τόνισε.
«Από μια πρώτη ματιά οι αρχικές διεκδικήσεις, αν και ακραίες, μπορεί να χαρακτηριστούν, υπό αντικειμενικές συνθήκες και ως λογικές, αφού αυτά μπορούν να διεκδικήσουν, πάνω-κάτω σε ένα Διεθνές Δικαστήριο», διευκρίνισε ο καθ. Συρίγος.
Στην πορεία προέκυψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο με όλα τα παράνομα και παρανοϊκά που το απαρτίζουν και τα οποία χαρίζουν στην Τρίπολη 39.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αφού η οριοθέτηση γίνεται βορειότερα της μέσης γραμμής μεταξύ των δύο χωρών μας.
«Έχουν δίκιο οι Τούρκοι; Βεβαίως, αν ήταν έτσι η γεωγραφία και στην περιοχή δεν υπήρχε κανένα νησί και ήταν άδειο το Αιγαίο, τότε, ναι, θα είχε λογική αυτό που λένε», σχολίασε σαρκαστικά ο βουλευτής Αθηνών.
«Αλλά δεν είναι έτσι η γεωγραφία και η γεωγραφία είναι αυτή που καθορίζει τα πάντα στις θαλάσσιες οριοθετήσεις», είπε χαρακτηριστικά.
Ακολούθως προέβη σε αναφορά στον επίσημο χάρτη που κατέθεσαν οι Τούρκοι στον ΟΗΕ και στον οποίο κατά παράδοξο τρόπο, η γραμμή οριοθέτησης εφάπτεται οριακά με την Κρήτη και αναρωτήθηκε για ποιο λόγο. Η εξήγηση που έδωσε ήταν το γεγονός ότι το 2014, η Ελλάδα κατέθεσε τις περιοχές εκείνες που η χώρα μας προτίθετο να παραχωρήσει σε εταιρείες ερευνών υδρογονανθράκων, μέσω διεθνών διαγωνισμών. «Οι Τούρκοι έλαβαν υπόψη την οριοθέτηση και σταμάτησαν», είπε και συνέχισε για να εξηγήσει ότι αυτό σήμαινε ότι αν είχαμε καταθέσει εγκαίρως τον χάρτη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, δηλαδή, αν είχαμε καταθέσει τις συντεταγμένες και εάν είχε βρεθεί ένας άλλος «Μανιάτης» και είχε αναλάβει δράση προς την κατεύθυνση της μέσης γραμμής οι Τούρκοι δεν θα τολμούσαν να προχωρήσουν με τον τρόπο που το έκανα στη διάρκεια αυτής της 20ετίας.
«Εμείς δώσαμε δικαιώματα στην Τουρκία», είπε χαρακτηριστικά.
Τουλάχιστον, η μερική συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο υπογράφηκε ακριβώς για να ακυρώσουμε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, υποστήριξε ο καθ. Συρίγος.
Για να καταδείξει δε την περιπλοκότητα που χαρακτηρίζει την
«εσωστρεφή», όπως τη χαρακτήρισε θάλασσα του Αιγαίου, ανέφερε ότι Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής όπου η Λιβύη είναι πιο κοντά στην Κρήτη από ότι είναι η Κρήτη με την Θεσσαλονίκη. «Το αναφέρω για να δείξω πόσο στενές και κοντινές είναι οι αποστάσεις», είπε.
Εξήγησε ακόμη, ότι τα τελευταία 31 χρόνια αφότου τέθηκε σε εφαρμογή το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, από το 1994, οι διατάξεις του δεσμεύουν την Τουρκία, ασχέτως αν το έχει υπογράψει ή όχι, αφού έχουν ενσωματωθεί στα εθνικά δίκαια των χωρών που το έχουν υιοθετήσει. «Το έχει πει επανειλημμένως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης», τόνισε.
Αναφέρθηκε επίσης στη διαμάχη με την Τουρκία, που ξεκίνησε, όπως είπε, από τις διεκδικήσεις της Άγκυρας για τους υδρογονάνθρακες (τα πετρέλαια) στο Αιγαίο για να πει: «Δεν ξέρω αν υπάρχουν πετρέλαια στο Αιγαίο, αυτό που ξέρω είναι ότι πέρυσι επισκέφθηκαν την Ελλάδα πάνω από 32 εκατομμύρια τουρίστες ακριβώς για το φυσικό περιβάλλον του Αιγαίου. Σκέφτομαι ότι είναι πλέον αδιάφορο αν το Αιγαίο έχει πετρέλαιο ή όχι. Αντιθέτως, η διαμάχη έχει μεταφερθεί στην Ανατολική Μεσόγειο όπου ξέρουμε ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι έχει τελειώσει η διαμάχη για το Αιγαίο. Το ζητούμενο είναι πού θα τοποθετηθούν οι πλωτές ανεμογεννήτριες. Αυτές είναι το μέλλον. Όμως αυτές δεν μπορούν να τοποθετηθούν έξι μίλια από τις ακτές επειδή αν το κάνουμε θα έχουμε ένα τείχος ανεμογεννητριών γύρω από τα νησιά μας. Άρα θα πρέπει να μπορείς να τις τοποθετήσεις μακρύτερα και γι’ αυτό χρειαζόμαστε την ΑΟΖ.»
Τέλος, εξήγησε ότι ο βυθός της θάλασσας έχει μεγάλη σημασία για τα μεταλλεύματα που κρύβει. «Όταν θα τελειώσουν οι υδρογονάνθρακες, θα σκάβουν όλοι το βυθό της θάλασσας για μεταλλεύματα. Επομένως, η διαμάχη με την Τουρκία δεν θα τελειώσει ούτε το 2050, επειδή θα έχουμε απανθρακοποιήσει την οικονομία», είπε χαρακτηριστικά.
«Η πιθανότητα προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο για τις διαφορές με την Τουρκία είναι εξίσου ισχυρή τόσο πιθανή όσο και η προοπτική επίλυσης του Κυπριακού με υποχώρηση της Τουρκίας», έκλεισε την ομιλία του ο καθ. Συρίγος.