Τον Ιούλιο, η Κομισιόν θα δημοσιεύσει τον νέο νομικά δεσμευτικό στόχο για τη μείωση των εκπομπών στα κράτη-μέλη κατά 90% έως το 2040, από τα επίπεδα του 1990. Αντιμέτωπες, όμως, με την αντίδραση των κυβερνήσεων, οι Βρυξέλλες αξιολογούν επιλογές όπως ο καθορισμός χαμηλότερου στόχου για τις εγχώριες βιομηχανίες και η χρήση διεθνών πιστώσεων άνθρακα για να καλυφθεί το κενό προς το 90%.
Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (ESABCC) προειδοποίησε κατά αυτής της προσέγγισης, η οποία, όπως είπαν, ενέχει τον κίνδυνο να εκτραπούν κεφάλαια από επενδύσεις σε ευρωπαϊκές βιομηχανίες και υποδομές.
«Η χρήση διεθνών πιστώσεων άνθρακα για την επίτευξη αυτού του στόχου, έστω και εν μέρει, θα μπορούσε να υπονομεύσει τη δημιουργία εγχώριας αξίας, εκτρέποντας πόρους από τον απαραίτητο μετασχηματισμό της οικονομίας της ΕΕ», ανέφερε η ESABCC, σε ανάλυση του στόχου για το 2040, που δημοσιεύθηκε χθες.
Η προσμέτρηση των πιστώσεων άνθρακα θα σήμαινε ότι οι χώρες της ΕΕ θα μπορούσαν να αγοράζουν πιστώσεις από έργα που μειώνουν τις εκπομπές CO2 στο εξωτερικό— για παράδειγμα, την αποκατάσταση των δασών στη Βραζιλία— και να τα προσμετρούν στον στόχο της ΕΕ. Οι υποστηρικτές αυτού του μοντέλου θεωρούν ότι αυτές οι πιστώσεις είναι ένας κρίσιμος τρόπος για να συγκεντρωθούν κεφάλαια για έργα μείωσης των εκπομπών CO2 στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι αξιωματούχοι της ΕΕ παραμένουν επιφυλακτικοί. Η ΕΕ απαγόρευσε τις διεθνείς πιστώσεις από την εγχώρια αγορά το 2013, αφού ένα τσουνάμι φθηνών πιστώσεων με αδύναμα περιβαλλοντικά οφέλη συνέβαλε στην κατάρρευση των τιμών των δικαιωμάτων χρήσης άνθρακα. Πιο πρόσφατα, ευρωπαϊκές έρευνες είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα πως αρκετά έργα σε αγορές όπως η Κίνα αποκρύπτουν ή υπολογίζουν λανθασμένα τα πραγματικά περιβαλλοντικά οφέλη τους.
Παρά τις διεθνείς συγκυρίες, η ESABCC δήλωσε ότι εμμένει στη θέση της για καθαρή μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 90-95% για το 2040. Όπως ανέφεραν, ο στόχος είναι εφικτός και συνάδει με τα παγκόσμια σχέδια για την αποτροπή χειρότερων συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
Αυτό θα απαιτούσε έναν ενεργειακό τομέα σχεδόν χωρίς εκπομπές μέχρι το 2040 και μια στροφή προς την ηλεκτροδότηση, ειδικά στις ρυπογόνες βιομηχανίες. Η ESABCC ανέφερε ότι αυτό θα αποφέρει οφέλη, όπως λιγότερα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τη ρύπανση, την προώθηση επενδύσεων για τον εκσυγχρονισμό των βιομηχανιών, και πιο σημαντικά την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας με τη μείωση της εξάρτησης της Ευρώπης από εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα.