Την αξιοποίηση φωτοβολταϊκών στέγης σε κοινόχρηστους χώρους κτιρίων φιλοδοξεί να ενισχύσει νέα ρύθμιση του ΥΠΕΝ που περιορίζει το ποσοστό συμφωνίας από 100% σε 51% επί των ιδιοκτητών του κτιρίου.
Η νέα διάταξη του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου με τίτλο «Εκσυγχρονισμός του πλαισίου των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης και επείγουσες ενεργειακές και πολεοδομικές διατάξεις» προβλέπει μειωμένη συναίνεση κατά τη γενική συνέλευση των ιδιοκτητών για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων, καθώς και συστημάτων αποθήκευσης, με το όριο της κάλυψης να ανέρχεται στο 40% του συνόλου της επιφάνειας του κοινόχρηστου χώρου.
Επιπρόσθετα, το άρθρο προσδιορίζει ότι με την ίδια πλειοψηφία λαμβάνεται κάθε σχετική απόφαση για την υλοποίηση και ρύθμιση των παραπάνω αποφάσεων, διευκρινίζοντας ότι η παρούσα ρύθμιση εφαρμόζεται επί των ακινήτων που εμπίπτουν στον Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομίας. Υπό το νέο πλέον καθεστώς του 51%, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές της αγοράς που συνομίλησαν με τη «Ν», η εγκατάσταση συστημάτων στις πολυκατοικίες, οι οποίες συνιστούν τον κύριο όγκο του κτιριακού ιστού στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, καθίσταται ευκολότερη, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζονται πρόσθετες δυσκολίες που αφορούν τον διαθέσιμο χώρο.
Μια ματιά στις ταράτσες της Αθήνας αρκεί για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι τα περιθώρια για την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων είναι αρκετά συγκεκριμένα έως και περιορισμένα, με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της κοινόχρηστης επιφάνειας. Τα παραπάνω επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς που συνομίλησαν με τη «Ν», αναγνωρίζοντας στα υπέρ τη δυνατότητα να προχωρήσουν μια σειρά έργα που ήταν κολλημένα στην άρνηση κάποιων ενοίκων και στο αντικειμενικό πρόβλημα που συναντάται στην περίπτωση των ελληνικών πόλεων.
Σε κάθε περίπτωση, με τους νέους όρους της μειωμένης συναίνεσης, η υλοποίηση ενός τέτοιου έργου καθίσταται ευκολότερη, με τους ενδιαφερόμενους να μπορούν να προστρέξουν σε μια τέτοια επένδυση προκειμένου να περιορίσουν το ενεργειακό τους κόστος τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, μιλώντας για τα κοινόχρηστα μιας πολυκατοικίας.
Το virtual net-billing
Μάλιστα, ένα ακόμη μέτρο προς την ίδια κατεύθυνση αφορά την από κοινού αυτοκατανάλωση που έχει θεσπιστεί με τον νόμο 5037/2023 και επιτρέπει την ανάπτυξη ενός συστήματος φωτοβολταϊκού στέγης υπό το καθεστώς λειτουργίας «εικονικού ταυτοχρονισμένου συμψηφισμού» (virtual net-billing). Όπως προβλεπόταν στον νόμο, που ενσωμάτωνε σχετική κοινοτική Οδηγία, το κοινόχρηστο σύστημα μπορεί να αξιοποιηθεί από τουλάχιστον δύο καταναλωτές που βρίσκονται στο ίδιο κτίριο. Μάλιστα, με την ηλιακή παραγωγή μπορούν να συμψηφίζονται ταυτοχρονισμένα καταναλώσεις κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου.
Νομική θωράκιση
Μια άλλη ενεργειακή διάταξη που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ που θα παραμείνει σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 28 Φεβρουάριου αφορά την απαλλαγή ευθύνης των Διαχειριστών στην περίπτωση που εφαρμόζουν περικοπές «πράσινης» ηλεκτροπαραγωγής για λόγους ασφαλούς λειτουργίας του συστήματος και του δικτύου. Υπενθυμίζεται ότι το σχετικό πλαίσιο με τις περικοπές βρίσκεται υπό κατάρτιση, με το εν λόγω νομοσχέδιο να περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με την εφαρμογή των λειτουργικών περιορισμών, ωστόσο μένουν ακόμη μια σειρά από νομοθετικά «βήματα» για την ολοκλήρωσή του. Στην προκειμένη περίπτωση, το ΥΠΕΝ προχωρά στη νομοθέτηση ενός πάγιου αιτήματος των Διαχειριστών που άλλωστε η ανάγκη έχει φέρει στο προσκήνιο ήδη, αφού μια σειρά από παραγωγούς έχουν προσφύγει σε βάρος των ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ για τις περικοπές που έχουν υποστεί στα πάρκα τους. Με την εν λόγω διάταξη προωθείται η νομική θωράκιση των Διαχειριστών, προσδιορίζοντας αναλυτικά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι δύο διαχειριστές, υπεύθυνοι για το δίκτυο μεταφοράς και διανομής, αντίστοιχα, δεν υποχρεούνται σε απόδοση αποζημίωσης στους παραγωγούς για τις εντολές περιορισμού έγχυσης που έχουν εκδώσει και εφαρμόσει. Τακτοποιείται μια εκκρεμότητα που όσο παρέμενε ανοικτή ενίσχυε ένα κλίμα ανασφάλειας δικαίου στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, δημιουργούσε την εσφαλμένη εντύπωση περί ενδεχόμενης ευθύνης των Διαχειριστών και μεγέθυνε τον κίνδυνο να βρεθούν μπροστά σε ένα μπαράζ προσφορών, ειδικά ο ΑΔΜΗΕ.
«Ψαλίδι» στην παραγωγή από σταθμούς ΑΠΕ
Ως προς την εφαρμογή περιορισμών έγχυσης σε σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ για την αύξηση των περιθωρίων ισχύος, το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ προσδιορίζει το πλαίσιο κατά το οποίο λαμβάνουν χώρα. Ειδικότερα, οι περιορισμοί έγχυσης, οι οποίοι λαμβάνονται υπόψη, αναφορικά με τη συμμετοχή των σταθμών αυτών στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας, δύνανται να αφορούν:
α) Μόνιμο περιορισμό της μέγιστης ισχύος παραγωγής του σταθμού σε σχέση με την εγκατεστημένη ισχύ των μονάδων του.
β) Περιορισμούς της μέγιστης ισχύος παραγωγής του σταθμού για προκαθορισμένες χρονικές περιόδους εντός της κάθε ημέρας κατανομής.
γ) Περιορισμούς που καθορίζονται από τους Διαχειριστές με βάση την εκτιμώμενη κατάσταση λειτουργίας του τοπικού συστήματος ή δικτύου.
δ) Περιορισμούς που ενεργοποιούνται σε πραγματικό χρόνο, σε έκτακτες καταστάσεις ή αν η εγχεόμενη παραγωγή δημιουργεί πρόβλημα στη διατήρηση του ισοζυγίου παραγωγής - ζήτησης ή στη διατήρηση συνθηκών διασφάλισης της ευσταθούς λειτουργίας του δικτύου, μέσω αυτόματων συστημάτων προστασίας και ελέγχου, οι οποίοι δύναται να οδηγούν ακόμη και στην αποσύνδεση του σταθμού.
Αναφέρεται δε πως οι ως άνω περιορισμοί εφαρμόζονται ανεξάρτητα και επιπλέον περιορισμών ή απορρίψεων προσφορών έγχυσης που προκύπτουν στο πλαίσιο της συμμετοχής των σταθμών στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας.
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")