Το Ισραήλ, σε όλες τις κρίσιμες ιστορικές στιγμές του, είχε ηγεσίες που μπορούσαν να αρθούν υπεράνω των πρόσκαιρων αναγκών –όσο καυτές και αν ήταν– και να κινηθούν σχεδιάζοντας όχι το επόμενο βήμα, αλλά τα μεθεπόμενα. Κλασικό παράδειγμα αυτό που συνέβη το πρωί της 6ης Οκτωβρίου 1973. Η Γκόλντα Μέιρ και η στρατιωτική ηγεσία γνώριζαν ότι το μεσημέρι θα εκδηλωθεί η αιγυπτιακή επίθεση στο Σινά. Οι στρατιωτικοί πρότειναν στην πρωθυπουργό ένα μαζικό προληπτικό χτύπημα κατά τα πρότυπα του πολέμου των έξι ημερών. Η Γκόλντα Μέιρ αρνήθηκε, διότι αντιλήφθηκε πως η διεθνής κοινότητα και πρωτίστως οι ΗΠΑ δεν θα συγχωρούσαν για δεύτερη φορά ένα προληπτικό χτύπημα, κάτι που αναμφίβολα θα είχε επιπτώσεις στην παροχή στρατιωτικής βοήθειας. Δικαιώθηκε γι’ αυτή την επιλογή της, μια και οι ΗΠΑ στη συνέχεια παρείχαν αφειδώς στρατιωτική βοήθεια στο αμυνόμενο πλέον Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, με αποτέλεσμα τα ισραηλινά στρατεύματα, με το γνωστό προγεφύρωμα του Αριέλ Σαρόν, να βρεθούν σε απόσταση αναπνοής από το Κάιρο.
Είναι εντελώς απλουστευτική η ανάλυση πως όσα διαδραματίζονται στη Γάζα αφορούν την προσπάθεια του πρωθυπουργού Νετανιάχου να διασωθεί πολιτικά.
Σήμερα, η ηγεσία του Ισραήλ καλείται να επιδείξει την ίδια αναλυτική ικανότητα της κατάστασης με αυτήν της Γκόλντα Μέιρ ή του Γιτζάκ Σαμίρ ο οποίος στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου άφησε αναπάντητους τους 39 Σκουντ του Σαντάμ Χουσεΐν, για να μη σπάσει την εναντίον του Ιράκ πολυεθνική συμμαχία. Και φαίνεται πως ο Νετανιάχου ακούει τα μηνύματα των φίλων του, αφού δεν έχει λάβει μια εν θερμώ απόφαση. Τι πιο λογικό να απολαμβάνει μια στρατιωτική και κυρίως πολιτική νίκη επί του Ιράν, καθώς έχει συγκροτηθεί μια συμμαχία στην οποία συμμετέχουν και αραβικά κράτη της περιοχής που αντιτίθενται στους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς της Τεχεράνης.
Αν θα θελήσει να εξαργυρώσει ο Νετανιάχου την αυτοσυγκράτησή του, αυτό θα φανεί προσεχώς. Ομως είναι εντελώς απλουστευτική η ανάλυση πως όσα διαδραματίζονται στη Γάζα αφορούν την προσπάθεια του Ισραηλινού πρωθυπουργού να διασωθεί πολιτικά και να παραμείνει πάση θυσία στην εξουσία. Δεν θέλουμε ή αδυνατούμε να αντιληφθούμε το σοκ που υπέστη η ισραηλινή κοινωνία την 7η Οκτωβρίου και γι’ αυτό, επί του πρακτέου, δεν έχει ακουστεί στο Ισραήλ άλλη πρόταση από αυτή της κυβέρνησης Νετανιάχου για την αντιμετώπιση των τρομοκρατών της Χαμάς.
Ανακεφαλαιώνοντας: Το χτύπημα του Ιράν έφερε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που ήθελε το θεοκρατικό καθεστώς. Το Ισραήλ βγήκε διπλά ενισχυμένο από αυτή την επίθεση και εναπόκειται στην ωριμότητα της ηγεσίας του η κεφαλαιοποίηση αυτών των κερδών.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")