Ενώ η τοποθέτηση αυτή είναι σωστή, οι συγγραφείς αντί να στραφούν λχ. κατά του κανονισμού της ΕΕ για το περιβάλλον, βάλλουν εναντίον της φιλελευθέρας οικονομίας και δηλώνουν «αντισυστημικοί» (Κοντιάδης) ή αρνούνται ότι η «πράσινη» Κοινή Αγροτική Πολιτική βλάπτει την Γεωργία χωρίς να ωφελεί τους αγρότες.
Ο Π. Κόκκαλης δεν συμφωνεί με τον υπουργό Περιβάλλοντος που αναγνωρίζει επιτέλους την ανάγκη «ρεαλιστικών στόχων», για την μετάβαση σε μία οικονομία βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης. Τάσσεται εναντίον της αξιοποιήσεως των εγχωρίων ενεργειακών πόρων στην ξηρά και θάλασσα και δεν προτείνει λύσεις στο πρόβλημα του ενεργειακού ισοζυγίου της χώρας από τα ελλείμματα του οποίου ξεκινούν όλες οι οικονομικές κρίσεις στην Ελλάδα.
Όλοι οι ομιλητές στην παρουσίαση του βιβλίου θεωρούν δεδομένη την ανθρωπογενή επίδραση στην υπερθέρμανση του πλανήτου και αγνοούν τους άλλους συντελεστές θερμότητος όπως την ηλιακή δραστηριότητα (διαπιστωθείσα και στην προχθεσινή έκλειψη) ή τις γεωφυσικές εκπομπές (ηφαίστεια ως της Ισλανδίας) ως και την κλιματική προϊστορία κατά την οποία η Greenland (Γροιλανδία) ήταν στην εποχή των Βίκινγκς «καταπράσινη» ενώ τώρα παγωμένη.
Οι μετρήσεις της θερμοκρασίας των υπεραστικοποιημένων πόλεων πάσχουν διότι προφανώς η Κωνσταντινούπολη αλλά κι η Αθήνα, με την τεραστία συγκέντρωση πληθυσμού είναι υπερθερμασμένες κι η Τουριστική «βιομηχανία» (Όλγα Κεφαλογιάννη) προσθέτει φόρτο καυσαερίων από τα υπερμεγέθη αεροδρόμια πχ. των Σπάτων με τις συνεχείς πτήσεις πάνω από το πάλαι ποτέ «κλεινόν άστυ».
Βεβαίως ευθύνεται η κυβέρνηση για την υποβάθμιση της ατμοσφαίρας όταν με νομοσχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ αυξάνει τον συντελεστή δομήσεως και τα ύψη των κτιρίων (Ελληνικό) και μεταφέρει το Καζίνο της Πάρνηθος στη κεκορεσμένη λεωφόρο Κηφισίας κι αποδεικνύεται ανίκανη να προστατεύσει τα περιαστικά δάση από τους εμπρηστές και να κατεδαφίσει την αυθαίρετη δόμηση στον Μαραθώνα.
Η περιβαλλοντική πολιτική πλήττει την εγχώρια παραγωγή κι αποθαρρύνει την οικονομική ανεξαρτησία με σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις (υπογενητικότης, μετανάστευση). Δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι άνθρωποι αποστρέφονται τον περιβαλλοντικό μαρξισμό των «πρασίνων» (Τσουκαλάς) κι ορθώς ο Πέτρος Κόκκαλης ανησύχησε από την παντελή σχεδόν απουσία της νεολαίας στην πρώτη κομματική συγκέντρωση του στον ΙΑΝΟ. Οι νέοι θέλουν δουλειά και αξιοπρεπή μισθό κι όχι πράσινες ιδεολογίες.