Η ΕΕ δεν θα επιτύχει τους κλιματικούς στόχους μέχρι και τη δεκαετία του 2060, καθώς υπάρχει μετατόπιση των στόχων στην ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομική σταθερότητα, σύμφωνα με την τελευταία ανάλυση της Wood Mackenzie. Η υιοθέτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ηλεκτροκίνησης αναμένεται να προχωρήσει σταθερά, αλλά 

οι εκκολαπτόμενες τεχνολογίες, όπως το υδρογόνο και η δέσμευση άνθρακα, χρειάζονται επείγουσα δράση με τη μορφή επενδύσεων, βεβαιότητας της ζήτησης και δέσμευσης πολιτικής, υπογραμμίζεται στην έκθεση "EU27: Energy Transition Outlook".

Η έκθεση η οποία αποτελεί μέρος της σειράς ερευνών ETO της Wood Mackenzie, χαρτογραφεί τρεις διαφορετικές διαδρομές μέσω της ενεργειακής μετάβασης με αυξανόμενα επίπεδα φιλοδοξίας.

Για να επιτευχθούν αυτοί οι παγκόσμιοι στόχοι, η ΕΕ θα πρέπει να φτάσει στο καθαρό μηδέν μέχρι το 2048, προκειμένου να αντισταθμίσει άλλες περιοχές που θα εξακολουθούν να εκπέμπουν καθ' όλη τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, σύμφωνα με το σενάριο της Wood Mackenzie για το 2050.

"Η ΕΕ παραμένει ηγέτης στην ενεργειακή μετάβαση με φιλόδοξους, νομικά δεσμευτικούς στόχους, αλλά η ταραχώδης έναρξη της δεκαετίας έχει δημιουργήσει αρκετά εμπόδια, μετατοπίζοντας την προσοχή στην ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομική σταθερότητα, ενώ οι στόχοι του καθαρού μηδενικού ισοζυγίου είναι χαμηλότερα στην ατζέντα", δήλωσε η Lindsey Entwistle, ανώτερη αναλύτρια ερευνών της Wood Mackenzie και επικεφαλής συντάκτης της έκθεσης.

Η Entwistle πρόσθεσε: "Τα καλά νέα είναι ότι οι στόχοι αυτοί ευθυγραμμίζονται για την ΕΕ μακροπρόθεσμα και ο ευρύτερος κλάδος βλέπει την Ένωση να διπλασιάζει τις προσπάθειες για τον εξορθολογισμό της πολιτικής και την ενίσχυση των διασυνοριακών υποδομών για την ενέργεια, τη δέσμευση άνθρακα και το υδρογόνο χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

"Οι στοχευμένες επενδύσεις σε αυτούς τους τομείς θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη μετάβαση της ΕΕ και να επιτύχουν καθαρό μηδενικό ισοζύγιο έως το 2050".

Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπεται να αυξηθεί κατά 2,5 φορές από τα σημερινά επίπεδα, ενώ το 82% της εγχώριας παροχής ηλεκτρικής ενέργειας προβλέπεται να είναι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έως το 2050 στη βασική υπόθεση της Wood Mackenzie.

Η δυναμικότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξάνεται κατά επιπλέον 70% στο σενάριο του καθαρού μηδενός, απαιτώντας επιπλέον 10GW ετησίως σε σύγκριση με τη βασική περίπτωση της Wood Mackenzie.

"Η μείωση των σημείων συμφόρησης είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των επιπλέον 10GW δυναμικότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ετησίως που απαιτούνται για να καταστεί δυνατή η επαρκής εξηλεκτρισμός των τομέων ζήτησης. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν έντονη επίγνωση αυτού του γεγονότος και τα μισά από τα έργα κοινού ενδιαφέροντος που προσδιορίζονται για το 2023 σχετίζονται με τη διεθνή ενέργεια, τα δίκτυα και τις υποδομές.

Στο βασικό σενάριο της Wood Mackenzie, το υδρογόνο προβλέπεται να αυξηθεί σε σχεδόν 10% της βιομηχανικής ζήτησης ενέργειας έως το 2050 στην ΕΕ, αντικαθιστώντας το ισοδύναμο του 16% της σημερινής κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων στον τομέα και μειώνοντας περισσότερους από 100 εκατομμύρια τόνους (Mt) εκπομπών CO2.

Τα έργα υποδομής υδρογόνου αντιπροσωπεύουν το 40% των έργων κοινού ενδιαφέροντος (PCIs) το 2023, υποβοηθούμενα από την έναρξη του πρώτου γύρου δημοπρασιών της Τράπεζας Υδρογόνου ύψους 800 εκατ. ευρώ.

N. Παλ.