καθώς έχουν εξελιχθεί στους καλύτερους μαθητές της ευρωζώνης. Παράδοξο; Ανατρεπτικό; Λόγος για πανηγυρισμούς; Μάλλον όχι.
Για να είμαστε δίκαιοι – παρ ότι εκείνοι κάποτε δεν ήταν- ο λόγος που η Γερμανία αλλά και η Γαλλία δέχονται επικρίσεις από τις Βρυξέλλες είναι επειδή συνεχίζουν να εφαρμόζουν φορολογικές περικοπές στην ενέργεια για να βοηθήσουν την καθημερινότητα των πολιτών τους! Πέρυσι, η Γερμανία μείωσε τον ΦΠΑ στις εγχώριες προμήθειες φυσικού αερίου από 19% σε 7%, ενώ η Γαλλία μείωσε τους φόρους στην ηλεκτρική ενέργεια και επιδότησε τους προμηθευτές, σε μια προσπάθεια να στηρίξει νοικοκυριά και επιχειρήσεις από το αυξανόμενο κόστος ζωής. Οι δύο αυτές χώρες - μαζί με την Κροατία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα και την Πορτογαλία- εξακολουθούν να «προβλέπουν γενναιόδωρα μέτρα και το 2024», επεσήμανε η Επιτροπή και τις κάλεσε να ανακαλέσουν.
Η Κομισιόν θεωρεί για κάποιο ανεξήγητο λόγο ότι έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα και τα όποια μέτρα ελαφρύνσεως των Ευρωπαίων πολιτών από την μέγγενη της ακρίβειας και του πληθωρισμού είναι πλέον περιττά. Και αποφάσισε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιστρέψει στον ρόλο του αυστηρού επιτηρητή των προϋπολογισμών των κρατών μελών, ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Μέση Ανατολή φλέγεται και το κυριότερο δεν έχει ακόμη υπάρξει συμφωνία για την αναθεώρηση του περιβόητου Σύμφωνου Σταθερότητος. Το εν λόγω Σύμφωνο, που αποτελεί μόνιμο βραχνά για την Αθήνα και πολλές άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, καθιερώθηκε το 1997 και προβλέπει ότι το κρατικό έλλειμμα δεν μπορεί να ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ και το χρέος το 60% του ΑΕΠ. Βέβαια, αυτοί οι δημοσιονομικοί κανόνες έχουν παραβιαστεί επανειλημμένως και από τους ισχυρούς της ΕΕ, όπως η Γαλλία - χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις. Το χρέος στην ΕΕ ξεπερνά σταθερά τον στόχο του 60% και αυτή τη στιγμή ανέρχεται στο 83%, ενώ έξι από τις 19 χώρες της Ευρωζώνης έχουν χρέος άνω του 100% του ΑΕΠ.
Κατά τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητος που υποτίθεται ότι θα ολοκληρώνονταν ως το τέλος του έτους αλλά φαίνεται ότι παρατείνονται για το 2024, η ΕΕ έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Το πρώτο, στο οποίο ανήκει η Ελλάδα, η Ιταλία και η Γαλλία, ζητεί μεγαλύτερη δημοσιονομική ευελιξία, ενώ το δεύτερο με κινητήριο μοχλό την Γερμανία απαιτεί την διατήρηση ορισμένων σταθερών στόχων. Μόνο που αυτή την φορά στην παραδοσιακή μάχη Βορρά-Νότου, είναι η Γερμανία και οι υπόλοιποι εκφραστές της λιτότητος, αυτοί που παραβιάζουν τους κανόνες για να στηρίξουν τους πολίτες τους ή καθυστερούν στη κατάρτιση των προϋπολογισμών τους για το 2024 λόγω σοβαρών εσωτερικών προβλημάτων (βλέπε Γερμανία). Και αυτό ακριβώς μπορεί εν τέλει να αποτελεί και την διέξοδο. Να γίνει επιτέλους αυτή η «εσωτερική επανάσταση» και όλοι, Βόρειοι και Νότιοι, να αντιληφθούν το αυτονόητο: ότι η προτεραιότητα τόσο των κυβερνήσεων όσο και των Βρυξελλών δεν πρέπει να είναι το κυνήγι των αριθμών αλλά η ικανοποίηση των αναγκών των Ευρωπαίων πολιτών ιδιαιτέρως σε περιόδους κρίσεων. Άνευ διαπραγματεύσεων και άνευ εξαιρέσεων!