Οι συνέπειες της Γερμανικής υφέσεως δεν θ’ αργήσουν να γίνουν αισθητές και στην υπόλοιπη «ηνωμένη» Ευρώπη. Η Κεντρική Τράπεζα θα αναγκασθή να σταματήσει την αύξηση του επιτοκίου, ο ευρω-πληθωρισμός δεν θα πέσει στο «φυσιολογικό όριο» του 2% και οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου θ’ αντισταθούν στην μείωση του δημοσίου χρέους προκειμένου ν’ αποφύγουν την ανεργία .
Στην Ελλάδα, η αύξηση του δημοσιονομικού πλεονάσματος «2,2% του ΑΕΠ το 2024» θα παραμείνει όνειρο θερινής νυκτός κι η απαίτηση του χερ Όλαφ Σόλτς, καγκελαρίου της Γερμανίας για δημοσιονομική πειθαρχία των «εταίρων» θα μείνει στο ράφι. Η Ουγγαρία θα σύρει τον χορό της απείθειας κι η Τουρκική οικονομία θα κατεβάσει ταχύτητα με την επικράτηση του Ερντογάν στις επαναληπτικές εκλογές. Ο αντιαμερικανισμός θα της κοστίσει στον Τουρισμό.
Έχει κι η Αμερική τα προβλήματα της (η πτώση των μετοχών και η ενδεχομένη ύφεση) αλλά η τυχόν συστολή του ΑΕΠ στην Γερμανία θα είναι σοβαρός κλονισμός για την κυβέρνηση συνασπισμού Σοσιαλιστών και Πρασίνων, η οποία παρουσιάζει τριγμούς. Δεν μπορείς να μιλάς για «πράσινη ανάπτυξη» σε μία οικονομία που στηρίζεται βασικά στην βιομηχανική της παραγωγή, όπως η Γερμανία.
Η αντίφαση αυτή- ήδη εμφανής στην παγκόσμιο οικονομία- γίνεται περισσότερον αισθητή στην Ευρώπη που εξαρτάται από πρώτες ύλες, ενέργεια και καταναλωτική ζήτηση του «αναπτυσσομένου κόσμου», δηλ. του υπολειπομένου τρίτου.
Υπάρχει η ανάγκη στηρίξεως του Ευρωπαϊκού βιομηχανικού προϊόντος κι εν απουσία επιχορηγήσεων, η ανατίμηση του ευρώ δεν βοηθάει. Η ισοτιμία του ευρώ πέριξ του 1,08 ανά δολλάριον δεν μέλλει επί πολύ να διαρκέσει, εάν η «ηνωμένη» Ευρώπη θέλει να αποφύγει την οικονομική συστολή.
Διά την προσέλκυση των Αμερικανών τουριστών στην Ελλάδα, μία υποχώρηση του ευρώ κατά 10% θα ήταν ενδεδειγμένη, για να επανέλθη ο Ελληνικός Τουρισμός στην άνετη εποχή προ του 1980. Με σακίδια και «σλήπινγκ μπάγκ» ή ακόμη με ενοικιαζόμενα …δωματιάκια (Αιρ μπί εν’μπί) ο Τουρισμός δεν αφήνει τίποτα στον τόπο.
Χρειάζονται οι Αμερικανοί τουρίστες τώρα που οι Γερμανοί σφίγγουν το ζωνάρι αλλ’ η Ελλάδα έγινε «ακριβός προορισμός» με το ευρώ - όχι όμως η Τουρκία με 20 Τ. λίρες το ευρώ που προβάλλει ως ισχυρός ανταγωνιστής.
Η Κίνα όπως και προηγουμένως η Ρωσσία, είναι ένας πολύ επισφαλής συνεταίρος για να εξαρτάται το εθνικό εισόδημα των εξαγωγικών και Τουριστικών χωρών απ’ αυτές. Το μάθημα διαδάσκεται τώρα στην Ιταλία, με την κυρία Μελόνι να καταβάλλει προσπάθεια ν’ αλλάξει πορεία στους ολισθηρούς Κινέζικους «Δρόμους της Μετάξης».
Δεν είναι μόνον η Ουκρανία , για τους Ρώσσους και η Ταϊβάν, για τους Κινέζους, που προκαλούν ανησυχίες στην διεθνή κοινότητα αλλά κυρίως η πρόκληση της Ανατολής. Έτσι η αφύπνιση της Δύσεως να μην «παρέχει αρκετό σχοινί εις αμφοτέρους για να την κρεμάσουν» όπως προέβλεψε ο Λένιν είναι αναπόφευκτη. Αλλά οι περιορισμοί στις Ευρωπαϊκές εξαγωγές, που θα ανακοινώσει η Κομμισιόν, θα εντείνουν το πρόβλημα του αστικού καπιταλισμού.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζό Μπάιντεν ήδη το κατάλαβε. Απομένουν οι «σύμμαχοι» του, να εννοήσουν ότι ηγέτες όπως ο Πούτιν, ο Χι κι ο Ερντογάν ανήκουν στην «άλλη πλαγιά του λόφου», όπου χρησιμοποιούν τον κρατικό καπιταλισμό για να «θάψουν την Δύση». Ο Κυρ. Μητσοτάκης το ξέρε αυτό ή επαναπαύεται στις δάφνες του;