«Η επόμενη δεκαετία θα αποτελέσει δοκιμασία ως προς το κατά πόσον η Ευρώπη θα επιτύχει τη δημιουργία βιομηχανιών μηδενικών καθαρών εκπομπών, τόνωση της τεχνολογικής ανταγωνιστικότητας και διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού που θα είναι υψίστης σημασίας για τη συνεχή ευημερία και τη στρατηγική κυριαρχία της Ευρώπης. Για να εξασφαλίσουμε την επιτυχία μας, χρειαζόμαστε αποτελεσματική χρηματοδότηση», σημειώνει ο Στέφανο Μάλια στη συνέντευξή του στην Ναυτεμπορική .
«Η ηγετική θέση της ΕΕ εξαρτάται από επιτυχημένες και ισχυρές επιχειρήσεις πραγματική πρόκληση είναι η ταχύτητα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρεκκλίνουμε από τον στόχο μας εξαιτίας ασήμαντων διαφορών που υπονομεύουν την ικανότητά μας να προχωρήσουμε με βήμα ταχύ. Επομένως, αν υπάρχει μία λέξη που μπορεί να συνοψίσει όλα αυτά, αυτή είναι η λέξη ΤΑΧΥΤΗΤΑ», τονίζει με έμφαση ο πρόεδρος των Ευρωπαίων εργοδοτών στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της ΕΕ
Ο κ. Μάλλια κατάγεται από τη Μάλτα και είναι Πρόεδρος της ΕΟΚΕ από το 2020. Θεωρείται κορυφαίος επιχειρηματίας στην ΕΕ, διετέλεσε επικεφαλής του Επιχειρηματικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Μάλτας και συμμετείχε ενεργά ως Εισηγητής στην εκπόνηση μιας σειράς βασικών Γνωμοδοτήσεων για θέματα όπως το Brexit, η Πολιτική Συνοχής, το On-Line Gaming, το Κοινό Στρατηγικό Πλαίσιο, η Μετανάστευση στη Μεσόγειο και η χάραξη Μακροπεριφερειακής Στρατηγικής για την περιοχή της Μεσογείου.
« Η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ αποτελεί προαπαιτούμενο για την οικονομική επιτυχία και το μέλλον της Ευρώπης ως γεωπολιτικού παράγοντα», τονίζει ο Στέφανο Μάλλια στην «Ν» και προσθέτει: «Η ηγετική θέση της Ευρώπης και η παγκόσμια ανταγωνιστικότητά της, εξαρτώνται από επιτυχημένες και ισχυρές επιχειρήσεις… Πρέπει να αναμορφώσουμε την ενιαία αγορά, ώστε να καταστήσουμε την Ευρώπη καλύτερο τόπο για την πραγματοποίηση επενδύσεων και την επανεκκίνηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας».
Ο Πρόεδρος των Ευρωπαίων Εργοδοτών στην ΕΟΚΕ,σημειώνει με έμφαση ότι «χρειαζόμαστε μια Ένωση Κεφαλαιαγορών που θα μπορέσει να διοχετεύσει τις τεράστιες αποταμιεύσεις της Ευρώπης στην αυριανή κινητήρια δύναμη ανάπτυξης..Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την «επενδυτική γραφειοκρατία» η οποία λειτουργεί ως σημαντικό αντικίνητρο για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις. Αυτό είναι κάτι που ο ΣΕΒ, ο οποίος εκπροσωπείται στην Ομάδα Εργοδοτών της ΕΟΚΕ, έχει επισημάνει με συνέπεια». Ο κ. Μάλλια λέει μάλιστα στη «Ν» : «Δεν έχω κρυστάλλινη σφαίρα, αλλά πάντως είμαι αισιόδοξος. Δεν θα ήμουν επιχειρηματίας αν δεν ήμουν σε θέση να εντοπίσω τις προκλήσεις και να βρω λύσεις.
Η συνέντευξη του Στέφανο Μάλλια στη «Ναυτεμπορική» και στον Μιχάλη Ψύλο έχει ως εξής:
Κύριε Πρόεδρε ευχαριστούμε πολύ που μιλάτε στη «Ναυτεμπορική» Σύμφωνα με τις τελευταίες οικονομικές προβλέψεις οι προοπτικές ανάπτυξης για το τρέχον έτος θα φθάσουν το 0,8 % στην ΕΕ και το 0,9 % στην ευρωζώνη, και οι δύο περιοχές προβλέπεται τώρα να αποφύγουν οριακά την τεχνική ύφεση που αναμενόταν για το τέλος του έτους. Αυτό είναι καλό ή κακό σημάδι για την ευρωπαϊκή οικονομία;
Είναι ασφαλώς καλό σημάδι, αλλά δεν έχουμε ακόμη εξέλθει από τη στενωπό. Ο δομικός πληθωρισμός και το υψηλό ενεργειακό κόστος πλήττουν τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις περισσότερο απ’ ό,τι τους ανταγωνιστές τους από την Αμερική και την Ασία.
Εάν σε αυτά προσθέσετε επίσης τα κίνητρα και τις επιδοτήσεις που ωθούν τις επιχειρήσεις να μετεγκατασταθούν και τις ιδιωτικές επενδύσεις να στρέψουν την πλάτη τους στην Ευρώπη, οι προοπτικές δεν είναι τόσο ευνοϊκές όσο δείχνουν. Θα πρέπει να παραμείνουμε επιφυλακτικοί παρά τη βελτίωση της εμπιστοσύνης και μολονότι πρόσφατες επισκοπήσεις υποδηλώνουν ότι η οικονομική δραστηριότητα αναμένεται επίσης να αποφύγει μια συρρίκνωση το πρώτο τρίμηνο του 2023.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, υπό το πρίσμα του σημερινού ασύμμετρου κλυδωνισμού που επέφεραν οι συνέπειες του πολέμου, η Ευρώπη πρέπει να υπερνικήσει κάθε τροχοπέδη της ανάπτυξης, περιορίζοντας τους παράγοντες ώθησης των επενδύσεων εκτός της ΕΕ. Εμείς, οι εργοδότες της ΕΕ, ζητήσαμε ένα θεματολόγιο για την ανταγωνιστικότητα, με προβλεπόμενο έλεγχο ανταγωνιστικότητας για όλες τις νέες προτάσεις.
Η ανταγωνιστικότητά μας αποτελεί προαπαιτούμενο για την οικονομική επιτυχία και το μέλλον της Ευρώπης ως γεωπολιτικού παράγοντα. Οι επιχειρήσεις αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της κοινωνίας μας, με τη δημιουργία απασχόλησης, καινοτομίας, ανάπτυξης και λύσεις για κοινές προκλήσεις, όπως η πράσινη και η ψηφιακή μετάβαση.
Η ηγετική θέση της ΕΕ εξαρτάται από τις ισχυρές επιχειρήσεις
«Η ηγετική θέση της Ευρώπης και η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα εξαρτώνται από επιτυχημένες και ισχυρές επιχειρήσεις», τονίζει ο κ. Μάλλια και προσθέτει: Το βιομηχανικό σχέδιο της Πράσινης Συμφωνίας που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Φεβρουάριο αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, πρέπει όμως να εστιάζει όχι μόνο στον τομέα των «καθαρών τεχνολογιών», αλλά σε όλους τους τομείς, εφόσον η μετάβαση σε μηδενικές καθαρές εκπομπές θα τους αφορά στο σύνολό τους. Οι ισχύοντες κανόνες και η γραφειοκρατία πρέπει επίσης να επανεξεταστούν προκειμένου να επιτευχθεί η δημιουργία θέσεων εργασίας στην ευρωπαϊκή οικονομία, με ενίσχυση της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής.
Η ΕΕ πρέπει να απλοποιήσει τις διαδικασίες αδειοδότησης και τα κανονιστικά πλαίσια στην ενιαία αγορά, με σκοπό να διαμορφωθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον όπου η χαλάρωση των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ θα έχει προσωρινό χαρακτήρα.
Το 2023 σηματοδοτεί την 30ή επέτειο της ενιαίας αγοράς. Πρόσφατα,10 χώρες της ΕΕ ζήτησαν την αναμόρφωση της ενιαίας αγοράς της ΕΕ για να καταστεί ο συνασπισμός πιο ανταγωνιστικός έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας στον τομέα της καθαρής ενέργειας.
Η ενιαία αγορά είναι και παραμένει ο πολυτιμότερος θησαυρός της ΕΕ. Λείπουν, όμως, ορισμένα πετράδια.Πάρτε για παράδειγμα τον τομέα των υπηρεσιών της ΕΕ, ο οποίος παράγει πάνω από τα δύο τρίτα του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, αλλά και τον τομέα των καθαρών τεχνολογιών, όπως η παραγωγή συσσωρευτών και η εγκατάσταση συστημάτων υδρογόνου. Πρέπει να αναμορφώσουμε την ενιαία αγορά, ώστε να καταστήσουμε την Ευρώπη καλύτερο τόπο για την πραγματοποίηση επενδύσεων και την επανεκκίνηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αυτό απαιτεί άρση των κανονιστικών φραγμών στις διασυνοριακές επιχειρηματικές δραστηριότητες και περιορισμό της γραφειοκρατίας, αλλά παρέχει δυνατότητα αποδέσμευσης 713 δισ. ευρώ έως τα τέλη του 2029.
Οι δράσεις που πρότεινε η Επιτροπή στις 16 Μαρτίου δεν επαρκούν για την υπερνίκηση των εμποδίων στην εσωτερική αγορά υπηρεσιών. Για παράδειγμα, 60 % των υφιστάμενων εμποδίων στην παροχή υπηρεσιών είναι γνωστά εδώ και 20 χρόνια και πλέον παρακωλύουν επίσης τη διττή μετάβαση. Ο ενδελεχής έλεγχος των συστημάτων αδειοδότησης, χορήγησης άδειας και έγκρισης, επίσης πέραν του περιορισμένου πεδίου των υπηρεσιών που σχετίζονται με τις καθαρές τεχνολογίες, θα μπορούσε να συμβάλει στην επίτευξη προόδου. Ως Ευρωπαίοι εργοδότες, είμαστε πεπεισμένοι ότι με κατάλληλη πολιτική βούληση και όραμα θα επιτύχουμε όντως την οικοδόμηση μιας ανταγωνιστικής Ευρώπης που θα προωθεί την ευημερία για όλους.
Τι χρειάζεται κατά τη γνώμη σας για να καταστεί η ΕΕ ελκυστικότερη στους ξένους επενδυτές;
Φυσικά, η διαθεσιμότητα βασικών συντελεστών παραγωγής —υπό ανταγωνιστικούς όρους— είναι ένα από τα καίρια χαρακτηριστικά ενός ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση ξένων επενδυτών. Αυτό ισχύει επίσης για την ενέργεια, τις πρώτες ύλες, το εργατικό δυναμικό, το κεφάλαιο και τα δεδομένα.
Η επόμενη δεκαετία θα αποτελέσει δοκιμασία ως προς το κατά πόσον η Ευρώπη θα επιτύχει τη δημιουργία βιομηχανιών μηδενικών καθαρών εκπομπών, την τόνωση της τεχνολογικής ανταγωνιστικότητας και τη διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού που θα είναι υψίστης σημασίας για τη συνεχή ευημερία και τη στρατηγική κυριαρχία της Ευρώπης. Για να εξασφαλίσουμε την επιτυχία μας, χρειαζόμαστε αποτελεσματική χρηματοδότηση. Πρέπει να ολοκληρώσουμε την Ένωση Κεφαλαιαγορών. Οι χρηματοδοτικές ανάγκες είναι τεράστιες και η μερίδα του λέοντος θα πρέπει να προέλθει από ιδιωτικά κεφάλαια. Ο ρόλος των δημόσιων επενδύσεων είναι μεν σημαντικός, αλλά χρειάζεται επίσης η απελευθέρωση ιδιωτικών επενδύσεων και η προσέλκυση ξένων επενδυτών.
Η ενιαία αγορά στηρίζει την ευημερία της Ευρώπης εδώ και 30 χρόνια, προσελκύοντας ξένες επενδύσεις. Και η Οικονομική και Νομισματική Ένωση αποτέλεσε παράγοντα περαιτέρω προώθησης της ολοκλήρωσης της αγοράς. Κινηθήκαμε, όμως, με πολύ αργούς ρυθμούς και για πολύ μεγάλο διάστημα ως προς ένα ουσιαστικό δομικό στοιχείο: την Ένωση Κεφαλαιαγορών.
Οι νεοφυείς επιχειρήσεις αναζητούν κεφάλαια
Σήμερα, οι τράπεζες παρέχουν τα περισσότερα κονδύλια για τη χρηματοδότηση επενδύσεων. Από μόνες τους, όμως, δεν μπορούν να βοηθήσουν την ΕΕ να κερδίσει τον παγκόσμιο αγώνα για επενδύσεις, ιδίως σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην ΕΕ, τα τραπεζικά δάνεια αναλογούν στο 75 % του εταιρικού δανεισμού και οι αγορές ομολόγων στο 25 %, ενώ στις ΗΠΑ ισχύει το αντίστροφο.
Οι νεοφυείς και οι επεκτεινόμενες επιχειρήσεις μας αναζητούν κεφάλαια. Οι επιχειρήσεις, ιδίως οι ΜΜΕ, δυσκολεύονται να βρουν χρονικά ευέλικτες και ανθεκτικές στους κινδύνους μορφές χρηματοδότησης, τις οποίες χρειάζονται για να επενδύσουν στην πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση. Για παράδειγμα, η χρηματιστηριακή κεφαλαιοποίηση της ΕΕ είναι κάτω από το ήμισυ της αντίστοιχης των Ηνωμένων Πολιτειών, εκφραζόμενη σε ποσοστό του ΑΕγχΠ, καθώς και μικρότερη της χρηματιστηριακής κεφαλαιοποίησης της Ιαπωνίας, της Κίνας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι αποταμιεύουν πολύ περισσότερο από ό,τι οι Αμερικανοί. Χρειαζόμαστε μια Ένωση Κεφαλαιαγορών που θα μπορέσει να διοχετεύσει τις τεράστιες αποταμιεύσεις της Ευρώπης στην αυριανή κινητήρια δύναμη ανάπτυξης.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την «επενδυτική γραφειοκρατία» η οποία λειτουργεί ως σημαντικό αντικίνητρο για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις. Αυτό είναι κάτι που ο ΣΕΒ, ο οποίος εκπροσωπείται στην Ομάδα Εργοδοτών της ΕΟΚΕ, έχει επισημάνει με συνέπεια.
Κύριε Πρόεδρε, τελικά, η Πράσινη Συμφωνία ψαλιδίζει ή δίνει φτερά στην οικονομία της ΕΕ;
Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία αποτελεί σημαντική πρωτοβουλία για την προστασία του πλανήτη μας και την τροχοδρόμηση της Ευρώπης προς ένα βιώσιμο μέλλον. Ανέκαθεν λέγαμε ότι υπάρχει ετοιμότητα για τη συμβολή στην επιτυχία της Πράσινης Συμφωνίας. Είναι προφανές ότι η Πράσινη Συμφωνία μπορεί να δώσει φτερά, αλλά το ερώτημα έγκειται στο πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι τα φτερά αυτά θα είναι ατσάλινα και όχι χάρτινα.
Οι 20 εκατομμύρια επιχειρήσεις που εκπροσωπούμε στην Ευρώπη πρέπει να τεθούν στον πυρήνα αυτής της επιτυχίας. Μόνον ανταγωνιστικές και κερδοφόρες επιχειρήσεις θα δώσουν τεχνολογικές λύσεις, θα διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσουν πλούτο. Επομένως, η ύπαρξη ενός ισχυρού οικονομικού πυλώνα στην Πράσινη Συμφωνία αποτελεί προαπαιτούμενο, αλλά και τον μόνο τρόπο διασφάλισης ότι η πράσινη μετάβαση δεν θα επιφέρει αποβιομηχάνιση και απώλεια θέσεων εργασίας. Άρα είναι σημαντικό να συνδεθεί η Πράσινη Συμφωνία με μια ισχυρή στρατηγική για την ανταγωνιστικότητα που θα κινητοποιήσει τις απαιτούμενες επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Μείωση του μερίδιου της ΕΕ στο παγκόσμιο ΑΕΠ
Το μερίδιο της ΕΕ στο παγκόσμιο ΑΕΠ μειώθηκε από 25 % το 1990 σε 17 % το 2020. Αυτό είναι ανησυχητικό διότι, αν μη τι άλλο, η ανάπτυξη είναι απαραίτητη για την επιτυχημένη αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της εποχής μας: γεωπολιτικών, σχετικών με την ασφάλεια, κλιματικών και δημογραφικών.
Από την εκπνοή της στρατηγικής της Λισαβόνας το 2010, η οικονομική ανταγωνιστικότητα φαίνεται να έχει τεθεί στο περιθώριο του χάρτη της ΕΕ. Η στρατηγική αυτή είχε βέβαια τα μειονεκτήματά της, αλλά ορθώς επεδίωξε να καταστήσει την Ευρώπη «την ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την υφήλιο».
Καθώς η Ευρώπη και ο κόσμος αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές αντιξοότητες, η ΕΕ πρέπει να επιδιώξει διαρθρωτικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη και θα μας καταστήσουν ανταγωνιστικούς.
Ένα νέο θεματολόγιο για την ανταγωνιστικότητα στην ΕΕ θα πρέπει να επικεντρωθεί σε πολιτικές σε Ενωσιακό επίπεδο και εκεί όπου η ΕΕ έχει νομική αρμοδιότητα. Ένα τέτοιο θεματολόγιο θα αντικατοπτρίζει το πρόγραμμα για την ενιαία αγορά και όχι τη στρατηγική της Λισαβόνας και θα εστιάζει σε πολιτικές στις οποίες υπάρχει τεράστια ανάγκη για νέες πρωτοβουλίες που μπορούν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις, τους τομείς και τις οικονομίες να αποκτήσουν καλύτερα εφόδια και κίνητρα για να ανταγωνιστούν σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πιστεύετε ότι η ΕΕ εφαρμόζει τις σωστές πολιτικές για την τόνωση της καινοτομίας;
Η καινοτομία βρίσκεται στον πυρήνα της παραγωγικότητας, της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να επισημάνω ότι δεν υπάρχει περιβαλλοντική βιωσιμότητα χωρίς καινοτομία. Για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η Ευρώπη χρειάζεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερη τεχνολογική πρόοδο.
Η καινοτομία προκύπτει από επιχειρήσεις που αναπτύσσουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα και βρίσκουν νέους τρόπους προσέγγισης των πελατών τους. Δεν είναι όμως δεδομένη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το συνολικό επιχειρηματικό και κανονιστικό περιβάλλον, και δη από πολλούς παράγοντες:
Πρώτον, από το ύψος των επενδύσεων στην έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) και από την ποιότητα των εισροών που εισάγονται στη διαδικασία καινοτομίας. Η γνώση αποτελεί βασική κινητήρια δύναμη των τεχνολογικών εξελίξεων και καθορίζει την ικανότητα μιας οικονομίας να απορροφά νέες τεχνολογίες και νέες μορφές επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Δεύτερον, από τα κανονιστικά πλαίσια που διέπουν τις νεοεμφανιζόμενες καινοτομίες, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας της καινοτομίας μέσω σαφών και ορθά εφαρμοζόμενων δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ), τα οποία περιλαμβάνουν την προστασία της καινοτομίας, τη δημιουργία αξίας μέσω της εμπορευματοποίησης και την παροχή νέων ευκαιριών για καινοτομία μέσω νέων τρόπων αντιμετώπισης των ΔΔΙ. Η ΕΕ πρέπει να εξασφαλίσει την ασφάλεια δικαίου και την εναρμόνιση των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στην ενιαία αγορά της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά την πνευματική ιδιοκτησία, δεδομένου ότι πολλές καινοτομίες προκύπτουν από την ψηφιακή οικονομία.
Τρίτον, από τον όγκο της καινοτομίας ή της παραγωγής που αποφέρουν οι επενδύσεις στην Ε&Α, και ο οποίος οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα παραγωγικότητας. Οι επιχειρήσεις χαμηλής παραγωγικότητας πασχίζουν να αποκτήσουν πρόσβαση σε γνώσεις και δεξιότητες, πληροφορίες και τεχνολογίες, παρόμοιες προς εκείνες των επιχειρήσεων υψηλής παραγωγικότητας. Η νομοθεσία της ΕΕ, ιδίως στον τομέα της ψηφιακής οικονομίας, που περιλαμβάνει ρήτρες πειραματισμού και ρυθμιστικά δοκιμαστήρια, καθώς και οι επενδύσεις σε ανοικτή υποδομή για δοκιμή και επίδειξη, είναι δύο από τις δράσεις που μπορεί να αναλάβει η ΕΕ για τη σμίκρυνση του χάσματος παραγωγικότητας.
Επείγουσα η προσέλκυση ταλέντων
Τέλος, υπάρχει επίσης επείγουσα ανάγκη προσέλκυσης ταλέντων, επανειδίκευσης και αναβάθμισης των δεξιοτήτων των εργαζομένων.
Η ΕΕ θα πρέπει να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη για να διευκολύνει τη διεθνή μετανάστευση εργατικού δυναμικού στην ΕΕ, να καταστήσει την ΕΕ ελκυστικό προορισμό για αλλοδαπούς εργαζομένους με δεξιότητες που είναι αναγκαίες στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας και να στηρίξει και να ενθαρρύνει τις ροές ανθρώπινου κεφαλαίου μεταξύ κρατών μελών και τομέων, προκειμένου να βρουν οι εργαζόμενοι τον τόπο στον οποίο μπορούν να είναι περισσότερο παραγωγικοί.
Η Κομισιόν μόλις εξέδωσε την Πράξη για μια βιομηχανία με μηδενικές καθαρές εκπομπές. Αυτή συνάδει με τις φιλοδοξίες σας όσον αφορά τη χάραξη πολιτικής;
Πρόκειται για φιλοδοξία που κινείται προς την ορθή κατεύθυνση, αλλά το πεδίο εφαρμογής της πρότασης είναι περιορισμένο και αυτό μπορεί να παρεμποδίσει τη μετάβαση της Ευρώπης σε μηδενικές καθαρές εκπομπές. Όπως ειπώθηκε ήδη, η ΕΕ πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η απαλλαγή της Ευρώπης από τις ανθρακούχες εκπομπές αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας για το σύνολο της οικονομίας, των βιομηχανιών και των επιχειρήσεων, μεγάλων και μικρών.
Η προσπάθεια να επιταχυνθεί η επέκταση κατασκευαστικών έργων για τεχνολογίες μηδενικών καθαρών εκπομπών στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτη. Οι απλούστερες και ταχύτερες διαδικασίες αδειοδότησης αποτελούν τη βάση για την προσέλκυση περισσότερων επενδύσεων σε βασικές τεχνολογίες στην Ευρώπη ενόψει μιας επιτυχημένης απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές.
Η Ευρώπη είναι συχνά υπερβολικά δυσκίνητη και γραφειοκρατική σε όλα τα επίπεδα σχεδιασμού, επέκτασης, κατασκευής και υλοποίησης βιομηχανικών έργων, σε σύγκριση με τους κυριότερους ανταγωνιστές μας. Από όλα αυτά απουσιάζει ένας σαφής ρόλος για την ιδιωτική χρηματοδότηση κατά τη μετάβαση των ευρωπαϊκών βιομηχανιών σε μηδενικές καθαρές εκπομπές, με μηχανισμούς για τη στήριξη των επενδυτών.
Η φιλοδοξία είναι εύστοχη, αλλά τα δημόσια οικονομικά δεν μπορούν να παράσχουν από μόνα τους τα τρισεκατομμύρια που απαιτούνται για τη διευκόλυνση της μετάβασης σε μηδενικές καθαρές εκπομπές έως το 2050, σύμφωνα με τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού.
Η ενίσχυση της ανθεκτικότητας θα πρέπει να βασίζεται σε στενότερη συνεργασία με τους κυριότερους προμηθευτές μας. Τα στοιχεία προστατευτισμού θα πρέπει να αποφευχθούν. Η Πράξη για μια βιομηχανία με μηδενικές καθαρές εκπομπές πρέπει να διαφυλάξει το άνοιγμα των αγορών.
Το σχέδιο της ΕΕ όσον αφορά την επιβολή της υποχρέωσης στις επιχειρήσεις να «αστυνομεύουν» τις αλυσίδες αξίας τους ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα περιβαλλοντικά πρότυπα συνάντησε όμως σθεναρή αντίθεση από τους περισσότερους βιομηχανικούς τομείς…
Πράγματι, οι επιχειρήσεις καλούνται να αντιμετωπίσουν τη θέσπιση πρωτοφανούς αριθμού περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση (ΠΚΔ) παραμέτρων και υποχρεώσεων υποβολής φορολογικών στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ. Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου διαφάνειας, αλλά συνεπάγονται επίσης τεράστιο διοικητικό φόρτο και κόστος συμμόρφωσης για τις επιχειρήσεις.
Μία από τις τέσσερις μεγάλες λογιστικές εταιρείες παγκοσμίως ανακοίνωσε ότι, για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις υποβολής στοιχείων ΠΚΔ, έχει ανάγκη από 100.000 επιπλέον λογιστές, ήτοι αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων της κατά περισσότερο από ένα τρίτο έως το 2026.
Παρότι είναι γνωστό ότι οι παράμετροι ΠΚΔ αποτελούν κινητήρια δύναμη για την καινοτομία, τη δημιουργία αντικτύπου και την ανάπτυξη και όχι απλό ζήτημα συμμόρφωσης, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι συγκεκριμένες παράμετροι λαμβάνονται υπόψη από την αλυσίδα εφοδιασμού. Επί του παρόντος, οι περισσότερες ΜΜΕ θεωρούν τα προγράμματα ΠΚΔ ως περιττή δαπάνη και δεν βλέπουν να υπάρχουν οφέλη. Σύμφωνα με έρευνες του Οικουμενικού Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών (UN Global Compact), στοιχεία σχετικά με τις επιδόσεις βιωσιμότητάς τους υποβάλλουν λιγότερες από τις μισές επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών κάτω των 25 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ. Οι μεγάλοι όμιλοι με έσοδα άνω του ενός δισ. δολαρίων ΗΠΑ, υποβάλλουν τέτοια στοιχεία σε ποσοστό 94 %.
Ο ιταλικός ενεργειακός όμιλος Eni, για παράδειγμα, δημιούργησε μια ανοικτή σε όλους ψηφιακή πλατφόρμα, την «Open-es», η οποία βρίσκεται στη διάθεση των επιχειρήσεων για να τις βοηθήσει να μάθουν πώς να υπολογίζουν και να υποβάλλουν τα δεδομένα βιωσιμότητάς τους κατά τρόπο συγκρίσιμο και κοινόχρηστο. Η πλατφόρμα αυτή διαθέτει ένα κοινωνικό δίκτυο που συστάθηκε για να συνδράμει τις επιχειρήσεις στην αναζήτηση νέων ευκαιριών σύμπραξης κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού. Μέχρι σήμερα, έχουν προσχωρήσει περισσότερες από 4.000 επιχειρήσεις προερχόμενες από 76 χώρες, εκ των οποίων το 80 % είναι ΜΜΕ.
Η IKEA είναι άλλη μια εταιρεία παγκόσμιας εμβέλειας που συνεργάζεται με τους προμηθευτές της για τη δημιουργία βιώσιμων αξιακών αλυσίδων. Βοηθά τις ΜΜΕ να αποκτήσουν πρόσβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέσω της διαπραγμάτευσης δεσμοποιημένων συμβάσεων καθαρής ενέργειας για ομάδες προμηθευτών και τηρεί τις 10 αρχές του Οικουμενικού Συμφώνου των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι θέτει σαφείς προσδοκίες για τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και εργασιακές συνθήκες, καθώς και για την καλή διαβίωση των ζώων. Η εταιρεία διαθέτει επίσης ένα «κλιμακωτό μοντέλο» που βοηθά τους προμηθευτές της να βελτιώνουν συνεχώς τις επιδόσεις τους όσον αφορά τις παραμέτρους ΠΚΔ.
Όπως βλέπετε, υπάρχουν τρία καλά παραδείγματα, αλλά γενικά είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια προσέγγιση ενιαίας αντιμετώπισης. Αυτή τη στιγμή, πρέπει να επανεξετάσουμε και να περιορίσουμε την υποχρέωση υποβολής φορολογικών στοιχείων επειδή, μεταξύ άλλων, παρατηρείται και σημαντική αλληλεπικάλυψη κατά την υποβολή στοιχείων ΠΚΔ.
Κύριε Πρόεδρε: Πιστεύετε τελικά ότι η δεκαετία του 2020 θα τελειώσει καλύτερα από ό,τι ξεκίνησε;
Δεν έχω κρυστάλλινη σφαίρα, αλλά πάντως είμαι αισιόδοξος. Δεν θα ήμουν επιχειρηματίας αν δεν ήμουν σε θέση να εντοπίσω τις προκλήσεις και να βρω λύσεις. Πιστεύω ότι ξέρουμε πού βρίσκονται οι λύσεις για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Σιγά-σιγά προσδιορίζουμε τα απαιτούμενα βήματα για την υλοποίηση αυτών των λύσεων. Η πραγματική πρόκληση είναι η ταχύτητα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρεκκλίνουμε από τον στόχο μας εξαιτίας ασήμαντων διαφορών που υπονομεύουν την ικανότητά μας να προχωρήσουμε με βήμα ταχύ. Επομένως, αν υπάρχει μία λέξη που μπορεί να συνοψίσει όλα αυτά, αυτή είναι η λέξη ΤΑΧΥΤΗΤΑ.
Αλλά επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω με μια άλλη λέξη. Με τη λέξη ΕΙΡΗΝΗ. Όλα όσα συζητήσαμε δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς ειρήνη και ακμάζουσα δημοκρατία. Συνιστούν αμφότερες προαπαιτούμενο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μας υπενθυμίζει με τρομακτικό τρόπο ότι δεν μπορούμε να θεωρούμε δεδομένη την ειρήνη και ότι οι διευθύνοντες σύμβουλοι, τόσο στην Ευρώπη όσο και πέραν αυτής, θα πρέπει επίσης να συμμετέχουν στην προάσπιση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Κύριε Πρόεδρε των Εργοδοτών στην ΕΟΚΕ σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξή σας στην «Ναυτεμπορική».
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")