Στην πρόσφατη ομιλία του ο Πούτιν κατηγόρησε τη Δύση ότι σχεδιάζει την εξαφάνιση της Ρωσίας, κάτι που κατ’ αυτόν δικαιολογεί τη χρήση πυρηνικών εκ μέρους της. Ακολούθησε περιγραφή των συνεπειών ραδιενεργούς μόλυνσης από τον Μεντβέντεφ. Η ενορχηστρωμένη απειλή δεν στρέφεται τόσο κατά των Ουκρανών, γιατί ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Στοχεύει τους Δυτικούς συμμάχους τους και ευρύτερα την παγκόσμια κοινότητα και κοινή γνώμη. Τους λέει να πιέσουν τους Ουκρανούς να συνθηκολογήσουν γιατί αλλιώς θα μολύνουμε τον πλανήτη κ.λπ. Στόχος είναι επίσης ο άθλια παραπληροφορημένος ρωσικός λαός για να τρομοκρατηθεί και να γίνει συνένοχος στο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Πόσο σοβαρή είναι η απειλή; Μπλόφα ή το εννοούν; Σε μια ρευστή κατάσταση, όπως ο πόλεμος, είναι αδύνατον να ξέρουμε πότε μια μπλόφα σταματάει να είναι μπλόφα. Και μόνο ότι η λέξη πυρηνικά πέφτει στο τραπέζι, μας αναγκάζει να πάρουμε την απειλή στα σοβαρά. Αν το 1945 ο Χίτλερ είχε την μπόμπα θα την έριχνε και δεν θα βρισκόταν κανένας στη χώρα του να τον σταματήσει. Είχε φροντίσει γι’ αυτό.
Ο Πούτιν και η παρέα του ταυτίζουν προφανώς την εξαφάνιση της Ρωσίας με τη δική τους πτώση. Πτώση που μάλλον συνεπάγεται και τη βιολογική τους εξαφάνιση. Μια τέτοια προοπτική παραμερίζει αναστολές και οδηγεί σε μηδενιστικούς συλλογισμούς, όπως «αν πάψω να υπάρχω εγώ τότε τίποτε δεν υπάρχει…». Ποντάρει ο Πούτιν στην παράλογη λογική ενός απεγνωσμένου διαβήματος και στην πιθανολόγηση από τη διεθνή κοινότητα ότι η ρωσική ηγεσία μπορεί να έχει τρελαθεί. Προφανώς βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Αν κρίνουμε από την έως τώρα στάση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε., αντιμετωπίζουν το θέμα με ψυχραιμία. Η πείρα έχει δείξει ότι υποχωρήσεις σε εκβιασμούς σπάνια λύνουν προβλήματα και συνήθως οδηγούν σε χειρότερες εξελίξεις. Αυτή την αρχή ακολουθεί η Δύση.
Η χειρότερη κατάρα των Κινέζων είναι «σου εύχομαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσα εποχή».
(από τηνεφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")