Σιδηροδρομική Τραγωδία στα Τέμπη: Σκόρπιες Διαπιστώσεις και Ερωτήματα

Η τραγωδία στα Τέμπη έχει γεμίσει όλους τους Έλληνες με ανείπωτη θλίψη, οργή και πολλά ερωτηματικά. Θα προσπαθήσουμε να βάλουμε σε κάποια σειρά μερικά από αυτά, αφού πρώτα διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις για το «αμαρτωλό» παρελθόν των σιδηροδρόμων της χώρας. Ο σιδηρόδρομος στην Ελλάδα ήταν πάντα μία «πονεμένη ιστορία», καθώς ήδη από την ίδρυσή του, συνδέεται με μία κρατική χρεοκοπία. Για να έλθουμε σε πιο κοντινές εποχές, από τη δεκαετία του ’80 ιδίως, ο ΟΣΕ επιβαρύνθηκε με υπέρμετρες προσλήψεις, υπέρογκες αμοιβές και συντάξεις εργαζομένων και, ιδίως, «φουσκωμένες» προμήθειες που εκτόξευσαν τα ελλείμματά του. Στη συνέχεια, επί του υποτιθέμενου «εκσυγχρονισμού», πριμοδοτήθηκαν τα …ΚΤΕΛ και οι οδικοί άξονες μετά διοδίων, ενώ για τα ζητήματα των προμηθειών και κατασκευής υλικού κλπ. στον σιδηρόδρομο υπήρξε ουκ ολίγες φορές  - το λιγότερο - κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Πάντως, ως τότε δεν είχαμε πολύνεκρα δυστυχήματα!

energia.gr
Πεμ, 9 Μαρτίου 2023 - 18:20

Επί μνημονίων και δη επί της κυβέρνησης Γ. Α. Παπανδρέου, προκρίθηκε, ως λύση στα προβλήματα της διόγκωσης του ΟΣΕ, η πλήρης διάλυσή του με την μετάταξη του προσωπικού του σε άλλες θέσεις του ευρύτερου Δημοσίου. Έκτοτε το τροχαίο υλικό και το δίκτυο φυλάσσεται πλημμελώς και ξεκινά η λεηλασία του από γνωστές συμπαθείς ομάδες του πληθυσμού που εμπορεύονται σκραπ από καλώδια μέχρι …προτομές! Οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ καταγγέλλονταν από τον τότε Υπουργό ως υπέρμετρα αμειβόμενοι – σε μία κυβέρνηση που ο ίδιος ο επικεφαλής της χαρακτήριζε δημόσια τον λαό που κυβερνούσε «διεφθαρμένο».  Όμως, κανείς δεν φαινόταν τότε να θυμάται πως το χρέος του Οργανισμού στην πραγματικότητα ήταν «κρυφό» χρέος του Δημοσίου, με διαχρονική ευθύνη πολλών κυβερνήσεων, γεγονός που βάρυνε στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα επισφραγίζοντας την καταδίκη του σιδηροδρόμου…

Και ερχόμαστε σιγά-σιγά στο σήμερα: Ο ΟΣΕ, κατ’ απαίτηση των δανειστών, διασπάται σε 3-4 εταιρείες και επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιείται – υποτίθεται – η επιβληθείσα ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, που, στην πραγματικότητα, πρόκειται για …προσάρτηση των ελληνικών σιδηροδρόμων από το ιταλικό Δημόσιο. Πάντως, το ελληνικό Κράτος φροντίζει να πριμοδοτήσει τον επενδυτή, δίνοντας στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και νυν Hellenic Train 50 εκατ. το χρόνο για «άγονες γραμμές» - ανάμεσα σε αυτές και την Αθήνα-Θεσσαλονίκη!

Για τα έργα τηλεσήμανσης και τηλεδιοίκησης δεν θα πούμε κάτι, καθώς έχουν ακουστεί τόσα μετά το τραγικό δυστύχημα για τις καθυστερήσεις και τις παλινωδίες στην τοποθέτηση και λειτουργία τους. Και για να μην υπάρχει υπόνοια για τυχόν υπεκφυγές, να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτή είναι η βασική αιτία της συγκλονιστικής αυτής τραγωδίας και όχι το λάθος ενός μεμονωμένου χειριστή και υπαλλήλου.

Και ας τελειώσουμε με κάποια σκόρπια ερωτήματα που, όμως, έχουν όλοι οι πολίτες:

-          Πώς μπορεί να μην έχει παρέμβει, πριν τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, η Δικαιοσύνη για τις καταγγελίες που έχουν διατυπωθεί τόσα χρόνια για τα ζητήματα ασφαλείας; Οι συνδικαλιστές μπορεί να βαρύνονται για πολλές αμαρτίες αλλά είναι βέβαιο ότι είχαν εγκαίρως αναφέρει τις παθογένειες αυτές. Όμως, από πλευράς κυβερνήσεως και από του βήματος της Βουλής οι καταγγελίες τους είχαν χαρακτηριστεί ως «μικροπολιτική». Αλλά και η σιωπή των συστημικών ΜΜΕ ομολογήθηκε ακόμη και από βουλευτή της συμπολίτευσης ενώ είναι γνωστό πως, με την αλλαγή της νομοθεσίας περί απεργιών, οι περισσότερες κινητοποιήσεις κηρύσσονται ως παράνομες και καταχρηστικές με την προαναγγελία τους…

-          Τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία;

-          Πόσοι είναι συνολικά οι αγνοούμενοι;  Ανακοινώθηκε επισήμως ότι συνολικά οι επιβάτες ήταν 354, εκ των οποίων 195 γύρισαν με πούλμαν στη Θεσσαλονίκη, 25 μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Λάρισας, 20 στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης ενώ 57 είναι οι νεκροί. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν 57 αγνοούμενοι, οι οποίοι, αν θεωρηθούν νεκροί, ανεβάζουν τον τραγικό απολογισμό σε 114. Ποιος θα δώσει υπεύθυνη απάντηση ώστε να διαψεύσει τις σκέψεις ότι το θέμα παρασιωπάται για να μην γίνει σύγκριση με τους 103 νεκρούς του Ματιού;

-          Ισχύει η καταγγελία πρώην υψηλόβαθμου στελέχους της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ότι από το Δεκέμβριο του 2022, που η εταιρεία μεταφέρθηκε από την Καρόλου στην Συγγρού, δεν λειτουργεί το 24ωρο κέντρο ελέγχου της κίνησης των τρένων, που, έστω υποτυπωδώς, υποκαθιστούσε την ανυπαρξία τηλεματικής και τηλεδιοίκησης;

-          Αν ισχύει πως, ενώ το εξορθολογισμένο από την τρόικα οργανόγραμμα του ΟΣΕ προβλέπει 2200 εργαζομένους, σήμερα λειτουργεί με μόλις 700, πότε θα γίνουν οι επιπλέον προσλήψεις;

-          Μήπως πρέπει κάτι να μάς πει για την φύση του σιδηροδρόμου πως όχι μόνο στη «Μέκκα» του φιλελευθερισμού, τη Βρετανία, αλλά και αλλού στην Ευρώπη, οι σιδηρόδρομοι έχουν επανακρατικοποιηθεί;

-          Πώς είναι δυνατόν να είναι νόμιμη η τοποθέτηση του μοιραίου σταθμάρχη στη Λάρισα, τη στιγμή που, όταν έκανε την αίτησή του, στους όρους της μετάταξης οριζόταν σαφώς το όριο ηλικίας για τη θέση αυτή στα 48 έτη; Πώς είναι δυνατόν η προκήρυξη του 1ου κύκλου κινητικότητας για το 2022 να βγαίνει στις 7 Απριλίου, ενώ στο συνοδευτικό .xls ορίζεται ρητά το ως άνω όριο κι αυτός, 59 ετών τότε, να κάνει αίτηση (στις 13 Απριλίου); Και να μαθαίνει από την υπηρεσία του, στις 25 Μαΐου 2022, πως η αίτηση έχει εγκριθεί; Και το κυριότερο – και χειρότερο – είναι δυνατόν να αλλάζει εκ των υστέρων, στις 30 Μαΐου, ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας του ΟΣΕ, εξαιρώντας, πλέον, το όριο ηλικίας από τους όρους μετατάξεως; Είναι προσωπικό ή συντεχνιακό ρουσφέτι ή κάτι άλλο; Μπορεί το Υπουργείο Εσωτερικών να λέει στα σοβαρά ότι «τα επιθυμητά προσόντα δεν αποτελούν νομικές προϋποθέσεις παρά μόνο επιθυμητές κατευθύνσεις που αναζητά ο Οργανισμός»;

-          Είναι δυνατόν ο παραιτηθείς Υπουργός να απαντά οργίλος σε κοινοβουλευτική ερώτηση ότι «δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών στα τρένα» μια βδομάδα πριν την τραγωδία και συνάδελφός του – με μέγα …τηλεοπτικό έργο – να τον υπερασπίζεται λέγοντας ότι «αν έλεγε ότι υπάρχει πρόβλημα ασφαλείας στα τρένα, δεν θα έμπαινε κανείς»; Έχουμε εδώ ομολογία ενσυνείδητης κρατικής αμέλειας ή και ενδεχόμενου δόλου ή απλά ασύγγνωστη γκάφα λόγω αμηχανίας; (Τα δείγματα δημοσιογραφικού κυνισμού περί «θυσίας που έπρεπε να γίνει» δεν θα τα σχολιάσουμε…).

Θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε και άλλες ερωτήσεις αλλά θα προτιμήσουμε τη σιωπή- κάτι που θα έπρεπε να έχουν κάνει ήδη κάποιοι αρμόδιοι και υψηλά ιστάμενοι αυτές τις τραγικές ημέρες!