Εδώ και εβδομάδες, τα μέτωπα στην Ουκρανία έχουν σκληρύνει: Ούτε το Κίεβο ούτε η Μόσχα σημειώνουν εδαφική πρόοδο, σχολιάζει η Welt. Ούτε μια ειρηνευτική διευθέτηση είναι ορατή. Αντίθετα, και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για τη νίκη στο πεδίο της μάχης. Το ποιος θα πετύχει σε αυτό εξαρτάται από τα παρακάτω κριτήρια

"Πόσους ακόμα Ρώσους στρατιώτες πρέπει να σκοτώσουμε για να μπορέσουμε επιτέλους να ζήσουμε ειρηνικά;" ρώτησε ένας νεαρός άνδρας στο Κίεβο όταν η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού έπεσε για άλλη μια φορά μετά από πυραυλική επίθεση. Υπήρχε λίγη απελπισία στα λόγια του άνδρα από ένα από τα προάστια της ουκρανικής πρωτεύουσας. Επίσης, την Πέμπτη, ο ρωσικός στρατός επιτέθηκε εκτεταμένα στην Ουκρανία από αέρος.

Η Ρωσία επιτίθεται στην Ουκρανία εδώ και 10 μήνες και δεν διαφαίνεται τέλος. Σύμφωνα με ουκρανικές εκτιμήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες έχουν ήδη σκοτωθεί και τραυματιστεί. Το Κρεμλίνο στέλνει συνεχώς νέα στρατεύματα στη μάχη.

Ο χρόνος δεν παίζει κανένα ρόλο στην επίτευξη των στόχων του, όπως επιβεβαίωσε πρόσφατα ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος υποσχέθηκε κάθε δυνατή υποστήριξη στο στρατό. "Πραγματικά τα πάντα", διαβεβαίωσε ο Πούτιν.

Η Ουκρανία, από την άλλη πλευρά, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Έχει μόνο "μια νίκη για να επιβιώσει στην ελευθερία και τη δημοκρατία", όπως το έθεσε κάποτε ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Προς το παρόν δεν υπάρχει περιθώριο για πραγματικές ειρηνευτικές συνομιλίες. Επισήμως, ο Πούτιν και ο Ζελένσκι έχουν δηλώσει την προθυμία τους να διαπραγματευτούν. Αλλά οι προϋποθέσεις που θέτουν και οι δύο είναι εντελώς ασύμβατες.

Αντιθέτως, οι αρχηγοί κρατών ελπίζουν να καθορίσουν την πορεία για τη νίκη στο πεδίο της μάχης. Ωστόσο, το υπέρ ποιας πλευράς θα εξελιχθεί ο πόλεμος το νέο έτος εξαρτάται από πολύπλοκους παράγοντες.

Η αρχική κατάσταση

Ο πόλεμος εισέρχεται στον δεύτερο χρόνο του και τίποτα δεν έχει αποφασιστεί. Ο ρωσικός στρατός υπέστη τρεις βαριές ήττες στο Κίεβο, το Χάρκοβο και τη Χερσώνα. Ωστόσο, τίποτα δεν φαίνεται να έχει χαθεί για το Κρεμλίνο. Αντιθέτως, η Ρωσία είναι πολύ πιο κοντά στους πολεμικούς της στόχους από ό,τι η Ουκρανία στους δικούς της. Η Μόσχα κατέκτησε την επιθυμητή χερσαία γέφυρα μεταξύ της Ρωσίας και της Κριμαίας και κέρδισε ένα μέρος του Ντονμπάς.

Η Ρωσία ασκεί επίσης οικονομικό έλεγχο στην Ουκρανία, ελέγχοντας τους θαλάσσιους δρόμους στη Μαύρη Θάλασσα και την Αζοφική Θάλασσα. Ο Πούτιν ήθελε να καταλάβει όλη την Ουκρανία, αλλά με την κατάκτηση ολόκληρου του Ντονμπάς και την υπεράσπιση της χερσαίας σύνδεσης με την Κριμαία, θα μπορούσε ήδη να δηλώσει ότι "η αποστολή ολοκληρώθηκε".

Αντίθετα, η Ουκρανία αντιμετωπίζει ένα έργο μαμούθ. Ο Ζελένσκι έχει διακηρύξει ως στόχο του την ανακατάληψη ολόκληρης της εθνικής επικράτειας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, η οποία προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014.

Μπορεί η Ρωσία να μάθει από τα λάθη της;

"Η ικανότητα προσαρμογής είναι μία από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για την επιτυχή διεξαγωγή πολέμου". Αυτή είναι μια φράση που ακούγεται συνεχώς αυτή τη στιγμή από στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες που έχουν κατά νου τον πόλεμο στην Ουκρανία. Εξάλλου, το Κίεβο έχει ξεπεράσει με επιτυχία τον συμβατικό πόλεμο του ρωσικού στρατού. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ρωσικός στρατός δεν ήταν σε θέση να προσαρμοστεί ούτε στο έδαφος και τις καιρικές συνθήκες ούτε στον ουκρανικό τρόπο μάχης.

Η πρώτη ένδειξη ότι είχαν μάθει από τα λάθη τους ήταν η απόσυρση από τη Χερσώνα. Το ρωσικό γενικό επιτελείο είχε καταφέρει να προσομοιώσει μια ενέδρα για τους προελαύνοντες Ουκρανούς, προκειμένου να καταστεί δυνατή η κατά το ήμισυ ομαλή αποχώρηση των δικών τους στρατευμάτων από την πόλη του Ντνίπρο.

Το κρίσιμο ερώτημα, ωστόσο, είναι: Θα καταφέρει η ρωσική ηγεσία να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής του στρατού, ώστε να καταστήσει τα στρατεύματά της πιο αποτελεσματικά; Οι στρατιωτικοί εκπρόσωποι των χωρών του ΝΑΤΟ έχουν μεγάλες αμφιβολίες ότι αυτό είναι ακόμη δυνατό μετά το χάος που έχει προηγηθεί μέχρι στιγμής.

Αλλά η Μόσχα φαίνεται να έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα. Η πολιτική των στερεότυπων ιστοριών επιτυχίας από το μέτωπο στο στυλ της Σοβιετικής Ένωσης έχει τελειώσει. Στα μέσα Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες συναντήσεις εργασίας σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο με τη συμμετοχή του Προέδρου Πούτιν. "Το Κρεμλίνο προσπαθεί να βρει νέες λύσεις για να πετύχει τελικά τη νίκη", έκρινε ο Ολέκσιφ Ρέσνικοφ, υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας.

Ήταν επιτυχής η κινητοποίηση του Πούτιν;

Σύμφωνα με τις δικές του πληροφορίες, το Κρεμλίνο έχει επιστρατεύσει συνολικά 300.000 άνδρες στο πλαίσιο της μερικής κινητοποίησης. 75.000 από αυτούς αντικατέστησαν νεκρούς και τραυματισμένους στρατιώτες στο μέτωπο. 75.000 έχουν παραγγελθεί για εφοδιασμό. 150.000 άνδρες πρόκειται να ολοκληρώσουν προγράμματα εκπαίδευσης σε διάφορα στρατόπεδα εκπαίδευσης στη Ρωσία.

Θέλουν να στείλουν τους τελευταίους στην Ουκρανία το αργότερο την άνοιξη για να εξαπολύσουν νέα επίθεση. "Η ρωσική κινητοποίηση λειτουργεί", προειδοποίησε πρόσφατα ο Ουκρανός αρχιστράτηγος Βάλερι Σαλούσνι. Οι Ρώσοι είναι 100% προετοιμασμένοι, πιστεύει. "Μια νέα μεγάλη επίθεση θα μπορούσε να λάβει χώρα τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο, και στη χειρότερη περίπτωση, ήδη από τα τέλη Ιανουαρίου".

Θα πάρει το Κίεβο περισσότερα όπλα;

Το νέο πακέτο βοήθειας της αμερικανικής κυβέρνησης προς την Ουκρανία περιλαμβάνει όπλα αξίας 1,85 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Για πρώτη φορά, οι ΗΠΑ προμηθεύουν μια συστοιχία του υπερσύγχρονου συστήματος αεράμυνας Patriot. Αυτό δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή του πολέμου. Ο ουκρανικός στρατός έχει ιδιαίτερη έλλειψη επιθετικών όπλων, ιδίως αρμάτων μάχης.

Χρειάζονται επίσης πρόσθετα πυροβόλα, τα οποία μέχρι στιγμής έχουν παρασχεθεί από τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες. Μαχητικά αεροσκάφη F-16 βρίσκονται επίσης στη λίστα επιθυμιών της Ουκρανίας.

Χωρίς αυτά τα όπλα, η χώρα εξαρτάται από την τακτική ευφυΐα του στρατού και τις ανεπάρκειες των ρωσικών στρατευμάτων. Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, η Ουκρανία είναι απίθανο να μπορέσει να αντισταθεί στη Ρωσία.

Η έκβαση του πολέμου εξαρτάται έτσι από τις νέες παραδόσεις όπλων από τη Δύση, επειδή τα προβλήματα εφοδιασμού της Ρωσίας είναι περιορισμένα. Ο Πούτιν έχει υποσχεθεί στις ένοπλες δυνάμεις του όλα τα όπλα που έχει στη διάθεσή του.

Αυτά λέγεται ότι περιλαμβάνουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πιθανώς επίσης πυραύλους μικρού και μεγάλου βεληνεκούς από το Ιράν σε μεγάλη κλίμακα. Πριν από λίγες ημέρες, κυκλοφόρησαν φωτογραφίες που έδειχναν το πρόσφατα ανεπτυγμένο ρωσικό άρμα υψηλής τεχνολογίας Τ-14 στην Ουκρανία.

Ποιος διατηρεί τη δυναμική;

Μέχρι το καλοκαίρι, ο ρωσικός στρατός είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων στον πόλεμο. Παρόλο που αναγκάστηκε να αποσύρει τα στρατεύματά του από το Κίεβο, κατάφερε να καταλάβει σημαντικές πόλεις όπως το Σιεβιεροντόνεζκ και το Λισιτσάνσκ στο Ντονμπάς. Τον Σεπτέμβριο, η Ουκρανία καθόρισε τη δυναμική του πολέμου. Το Κίεβο κατάφερε να απελευθερώσει την περιοχή του Χάρκοβο και να προχωρήσει στα σύνορα των περιοχών Λουχάνσκ και Ντονέτσκ.

Στις αρχές Νοεμβρίου, οι ουκρανικές δυνάμεις εισήλθαν ακόμη και στη Χερσώνα στα νότια της χώρας. Εν τω μεταξύ, όμως, η προέλαση έχει σταματήσει σε όλα τα μέτωπα.

Το παράθυρο ευκαιρίας για μια νέα επίθεση είναι στενό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις δυτικών και ρώσων στρατιωτικών bloggers, η Ουκρανία θα μπορούσε να επιλέξει την πόλη της Μελιτόπολης ως στόχο για να διακόψει τη ρωσική χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν ήδη πραγματοποιηθεί πολυάριθμες ουκρανικές πυραυλικές επιθέσεις σε ρωσικές αποθήκες και βάσεις πυρομαχικών στην κατεχόμενη πόλη, όχι μακριά από την Αζοφική Θάλασσα.

Αλλά πιθανά εδαφικά κέρδη του Κιέβου είναι πιθανά μόνο το χειμώνα. Γιατί όσο περισσότερο περιμένει η Ουκρανία, τόσο καλύτερα προετοιμασμένη είναι η Ρωσία. Η εκπαίδευση των νεοσυλλέκτων αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι την άνοιξη.

Εκείνη τη στιγμή, η Μόσχα θα μπορούσε να εξαπολύσει νέα επίθεση από τη Λευκορωσία στην ουκρανική πρωτεύουσα Κίεβο. Η αμερικανική δεξαμενή σκέψης Institute for the Study of War (ISW) θεωρεί επίσης αυτό ένα πιθανό σενάριο. Η Ρωσία στέλνει στρατιώτες στη Λευκορωσία εδώ και μήνες. Ο αριθμός τους φέρεται τώρα να είναι 30.000.

Τα άρματα μάχης Τ-90 φέρονται επίσης να έφτασαν με δίχτυα παραλλαγής σε τρένα στη χώρα του δικτάτορα Αλεξάντερ Λουκασένκο στα τέλη Δεκεμβρίου. Ωστόσο, η ανάπτυξη στη Λευκορωσία θα μπορούσε επίσης να είναι ένας ελιγμός αντιπερισπασμού για να δεσμεύσει τις ουκρανικές δυνάμεις στο βόρειο τμήμα της χώρας. Οι Ρώσοι στρατιωτικοί ιστολόγοι αναμένουν αντίθετα μια πρόοδο στο τμήμα του μετώπου μεταξύ Ζαπορίζια και Ντονέτσκ.

(από capital.gr)