Μεγάλοι «παίκτες» της αγοράς έχουν ήδη ενισχυθεί, όπως η Thenamaris, συμφερόντων Νικόλα Μαρτίνου, που έχει αποκτήσει δύο second hand πλοία μεταφοράς LNG μέσα στο έτος.
Ειδικότερα, η έλλειψη διαθέσιμων προς ναύλωση πλοίων στην αγορά μεταφοράς LNG και η «εκρηκτική» ζήτηση σε Ευρώπη και Ασία ωθούν στα ύψη τα ναύλα. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε ο ναυλομεσιτικός οίκος Fearnleys στη «Ν», σήμερα υπάρχουν μόλις τρία διαθέσιμα προς ναύλωση LNG carriers στη spot αγορά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, ο οίκος Baltic Exchange αποτιμά τα ναύλα των LNG carriers στη spot αγορά στα 450.000 δολάρια την ημέρα, ενώ η εταιρεία αναλύσεων Spark Commodities σημειώνει ότι τα ναύλα στη spot για ένα LNG carrier τύπου TFDE (tri-fuel diesel electric), χωρητικότητας 160.000 κυβικών μέτρων, στον Ατλαντικό έφτασαν τα 425.000 δολάρια ημερησίως.
Σε αυτό το πλαίσιο, για πρώτη φορά, τίθενται οι προϋποθέσεις δημιουργίας μίας σταθερής δευτερογενούς αγοράς LNG carriers, καθώς μέχρι τώρα οι εφοπλιστές προτιμούσαν να παραγγέλνουν απευθείας πλοία στα ναυπηγεία. Το πλεονέκτημα της αγοράς ενός second hand βαποριού είναι ότι μπορεί να παραδοθεί μέσα σε λίγους μήνες και να τοποθετηθεί στη σημερινή «καυτή» αγορά. Στον αντίποδα, η παραγγελία ενός LNG carrier σήμερα οδηγεί σε παραδόσεις το 2026 και το 2027.
Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας είναι το κόστος. Η τιμή ναυπήγησης ενός πλοίου μεταφοράς LNG διαμορφώνεται πλέον πλησίον των 250 εκατ. δολαρίων, ενώ ένα βαπόρι 14 ετών αποτιμάται λίγο πάνω από τα 100 εκατ. δολάρια.
Όπως λέει στη «Ν» ο Αλέξανδρος Καράλης-Koerbel, αναλυτής του τμήματος αγοραπωλησιών στο ναυλομεσιτικό οίκο Optima Shipping Services, ιδιαίτερο ενδιαφέρον εντοπίζονται σε βαπόρια άνω των 10 ετών.
Αυτό διότι ολοκληρώνονται σιγά σιγά οι πολυετείς ναυλώσεις, στις οποίες είχαν εισέλθει, όταν τέθηκαν υπό παραγγελία. Έτσι, αρκετοί πλοιοκτήτες κοιτάζουν να τα πουλήσουν, αφενός διότι μπορούν να αποκομίσουν σημαντικά κέρδη εν μέσω «εκρηκτικών» τιμών και αφετέρου διότι η τεχνολογία τους δεν είναι τόσο σύγχρονη όσο των πλοίων νέας κατασκευής.
Νέα τεχνολογία
Οι παραγγελίες των τελευταίων ετών σε LNG carriers καταδεικνύουν ότι οι εφοπλιστές επενδύουν σε πλοία εξοπλισμένα με κινητήρες νέας τεχνολογίας (XDF - ME-GA - ME-GI), τα οποία κερδίζουν έδαφος έναντι των παλαιότερων steam-turbine (πρόωση με ατμό) και TFDE - DFDE (ηλεκτρικό σύστημα πρόωσης).
«Η βελτιωμένη περιβαλλοντική απόδοση των νέων σχεδίων δημιουργεί πίεση στα παλαιότερα πλοία, είτε να οδηγηθούν σε μετασκευές, είτε να μετατραπούν σε FSRUs είτε να πουληθούν για scrap», σημειώνει σε σχετική ανάλυση ο Andrew Buckland της εταιρείας Maritime Strategies International. Η τελευταία επιλογή βέβαια στις σημερινές συνθήκες «αστρονομικών» ναύλων φαίνεται απίθανη.
Συμφωνίες resale
Παράλληλα, ο Αλέξανδρος Καράλης-Koerbel σημειώνει στη «Ν» ότι ενδέχεται να πουληθούν το επόμενο διάστημα LNG carriers σε συμφωνίες resale. Σε ένα τέτοιο deal, ένας πλοιοκτήτης αγοράζει συμβόλαιο ναυπήγησης πλοίου που έχει παραγγείλει ένας άλλος.
Μετά το «Cool Rider» (χωρητικότητας 155.000 κυβικών μέτρων και κατασκευής 2007), το οποίο, όπως έγραψε η «Ν», εμφανίστηκε στον στόλο της Thenamaris μέσα στο καλοκαίρι, τώρα βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία της και το «Cool Rover» (χωρητικότητας 155.000 κυβικών μέτρων και κατασκευής 2008). Η Maritime Strategies International αποτιμά το πλοίο σήμερα στα 106,2 εκατ. δολάρια. H αγορά των δύο πλοίων από τη Thenamaris φέρεται να προσέγγισε, αν δεν ξεπέρασε, τα 200 εκατ. δολάρια.
Με αυτές τις προσθήκες, ο στόλος της εταιρείας έφτασε τα 7 εν ενεργεία LNG carriers, κατασκευής από το 2007 μέχρι και το 2022. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, η Thenamaris διαχειρίζεται συνολικά 107 πλοία, συμπεριλαμβανομένων των υπό ναυπήγηση μονάδων. Από αυτά, 64 είναι tankers, 26 bulk carriers, 8 LPG carriers, 7 LNG carriers και 2 containerships.