Η «είδησις» από την – ομολογουμένως επιτυχή – ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στην Γ.Σ. του ΟΗΕ εδόθη από τον εκπρόσωπο του Ερντογάν, Ιμπραχίμ Καλίν: Ο πρόεδρος (της Τουρκίας) δεν αποκλείει κανένα. Αν κάνει ο  Μητσοτάκης ένα βήμα, ο πρόεδρος Ερντογάν θα κάνει δύο (την 6 Οκτωβρίου ε.έ. στην σύνοδο της Πράγας για την «Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα» των 17 συνδεδεμένων χωρών με την Ευρωπαϊκή Ένωση)

Έτσι, έληξε η παρούσα φάση στις Ελληνοτουρκικές κρίσεις: Ο μεν Τούρκος πρόεδρος «πήρε πίσω» την παρόλα του ότι αρνείται να συναντήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο δε Μητσοτάκης είπε αυτό που ήθελαν πολύ ν’ ακούσουν οι «σύμμαχοι» της Ελλάδος, Αμερικανοί κι Ευρωπαίοι, ότι οι διαφορές μεταξύ των δύο χωρών, Ελλάδος κι Τουρκίας πρέπει να λυθούν δια διαπραγματεύσεων – και στο βάθος Δ.Δ. Χάγης!

Κατ’ αρχήν, να δούμε αν μέχρι τότε (6.10.22) θα υπάρχει η ΕΕ, όπως την γνωρίζομε μέχρις σήμερον. Αύριο έχουν βουλευτικές εκλογές εν Ιταλία από το αποτέλεσμα των οποίων πολλά εξαρτώνται…

Μέχρις αρχών Οκτωβρίου, ίσως υπάρξει κάποια ανάπαυλα στις Τουρκικές ύβρεις και υπερπτήσεις – μειώνονται άλλωστε ραγδαίως τ’ ανταλλακτικά των Τουρκικών F-16. Κατόπιν ξαναρχίζει η Τουρκία τις παραβιάσεις και μέσα στα 6 μίλια των χωρικών υδάτων των Ελληνικών νησιών με Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (ΜΕΑ) και πολεμικά πλοία, εφ’ όσον ο κ. Μητσοτάκης εμείνει στις «κόκκινες γραμμές» ότι τα δικαιώματα της Ελλάδος, που πηγάζουν από το διεθνές δίκαιο των θαλασσών, είναι αδιαπραγμάτευτα.

Ο Ερντογάν θα διαπιστώσει ακολούθως συνεχή πτώση της δημοτικότητος του λόγω της κακής κατάστασης της Τουρκικής οικονομίας και εν όψει εκλογών,  θα ήθελε πολύ να τις αναβάλλει, με την ελπίδα καλυτέρευσης.

Εις μάτην όμως, το επόμενο έτος θα εμφανισθή παγκόσμια οικονομική ύφεσις…

Με ό,τι αυτή συνεπάγεται και για την Ελληνική οικονομία – πάντως ελαφροτέρας επιπτώσεως. Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να ενδώσει στις Τουρκικές αξιώσεις χωρίς κίνδυνο ανατροπής του. Εδώ με τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ κι έτριξε η καρέκλα του, πώς μπορεί να δεχθή, «συνεκμετάλλευση» υδρογονανθράκων, λόγου χάριν μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα;

 

Τούτων ούτως εχόντων καλείται ο ποιητής ν’απαντήσει  για την …Πορεία προς την Πράγα(*).

Ο Μητσοτάκης, ένδοξος και κραταιός

απεργούσης πόλεως  κύριος

κάτοχος ισχυράς αστυνομίας Πανεπιστημίων,

πηγαίνοντας στη Πράγα πέρασε από τις Βρυξέλλες

φιλότουρκες και Γερμανοκρατούμενες,

όπου μία Γερμανίς είχε προσωρινή κατοικίαν.

Έστειλεν τον Δένδια  ο Μητσοτάκης

την Ούρσουλα να ρωτήσει «πόσα να δανειστεί».

Η βάν ντερ Λάϊεν περίφροντις είπε ότι εξαρτάται από την πιστοληπτική αναβάθμιση της οικονομίας.

«Ικανοποιητικώς δεν μπόρεσα να διευκρινίσω.

Κατάλληλη δεν είναι η μέρα για άλλα δανεικά

Κάτι σκιώδη έχει η Πράσινη Ανάπτυξη, αν κατάλαβα  καλά. Ν’ αρνηθεί, φρονώ, άλλες παροχές, που χορηγεί. Περισσότερες κινδύνους πληθωρισμού θα τον φέρουν.

 (*) Παρωδία του Καβαφικού ποιήματος «Πορεία προς την Σινώπη» (1928)