αναμένει την ετυμηγορία των ψηφοφόρων των Συντηρητικών στις αρχές Σεπτεμβρίου που θα γίνει γνωστό ποιός θα είναι ο διάδοχος του Μπόρις Τζόνσον. Το πόσο θα διαρκέσει βέβαια η θητεία του νέου Πρωθυπουργού, παραμένει αβέβαιο.
Όπως αβέβαιο είναι και το μέλλον της ισπανικής κυβερνήσεως, μετά την ιστορική ήττα των Σοσιαλιστών στην Ανδαλουσία, που για πολλούς αποτελεί πρόγευση για τις κάλπες του 2023.
Σε επίπεδο «27» την τελευταία στιγμή υπήρξε συμφωνία για την εθελοντική μείωση της καταναλώσεως φυσικού αερίου στα κράτη μέλη . Ωστόσο ήταν αρκετά διαφορετική από την πρόταση της Κομισιόν για οριζόντια μείωση κατά 15% σε όλα τα κράτη μέλη. Η τελική συμφωνία περιλαμβάνει αρκετές εξαιρέσεις, ικανοποιώντας τα αιτήματα των διαφωνούντων. Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία αντέδρασαν σφόδρα, υποστηρίζοντας ότι το μέτρο αυτό είναι δυσανάλογο και θα έπληττε βάναυσα την ανάπτυξη.
Είναι κοινό μυστικό ότι η αρχική αυτή πρόταση της Επιτροπής αποσκοπούσε στο να δώσει ανάσες στην γερμανική κυβέρνηση, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό αέριο με δική της υπαιτιότητα φυσικά και προσωπική ευθύνη της κ. Μέρκελ.
Σημαντική ευθύνη έχει όμως και η Κομισιόν, καθώς ενώ επί σειρά ετών διατυμπάνιζε την ανάγκη απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο, εν τέλει έδωσε για κάποιον ακατανόητο λόγο έδωσε την συγκατάθεσή της στην κατασκευή του Nord Stream 2, την πηγή όλων των δεινών όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και της ΕΕ. Και τώρα καλούνται και οι υπόλοιπες χώρες, μεταξύ των οποίων και ο μονίμως δοκιμασμένος Νότος, να πληρώσουν το βαρύτατο τίμημα.
Είναι ζήτημα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης επέμενε μέχρι τέλους η Κομισιόν. Αλλά ποια ήταν η τελευταία φορά που το Βερολίνο και άλλες χώρες έδειξαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους απέναντι στον πληγωμένο Νότο; Μήπως στην οικονομική κρίση ή στην μεταναστευτική, που τελικά η Μέρκελ αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την πιο διαλλακτική πολιτική της απέναντι στην υποδοχή προσφύγων; Όταν λοιπόν κάποιος ζητεί αλληλεγγύη, οφείλει να είναι έτοιμος και να την παράσχει. Κάτι που δεν είναι διόλου δεδομένο στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ήδη κάποιοι ομιλούν για την αρχή μια κρίσεως, που δεν αποκλείεται να οδηγήσει την Ένωση σε μερική ή ολική διάλυση σε κάποια χρόνια.
Οι πιο αισιόδοξοι ελπίζουν ότι η πρωτοφανής αυτή κατάσταση θα μπορούσε να οδηγήσει σε θετικές αλλαγές. Αλλά είναι δύσκολο κανείς να μοιραστεί αυτή την αισιοδοξία όταν οι φόβοι για παγκόσμια ύφεση ενισχύονται καθημερινώς και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχουν γυρίσει μπούμερανγκ κυρίως στους Ευρωπαίους.
Σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές, η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς μια σοβαρή επιβράδυνση, καθώς οι κεντρικές τράπεζες αντιστρέφουν επιθετικά την χαλαρή νομισματική πολιτική που υιοθέτησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να στηρίξουν την ανάπτυξη. Και το πλέον εντυπωσιακό όσο και παράδοξο είναι την ώρα που η Ευρώπη και ο κόσμος δοκιμάζονται, η Ένωση δηλώνει έτοιμη να καλωσορίσει και νέα μέλη, έστω κι αν αυτό αφορά το μακρινό μέλλον.
Η Ουκρανία, η Μολδαβία, η Αλβανία και τα Σκόπια έλαβαν το “πράσινο φως” για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, ενώ κάποιοι ομιλούν για αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών και κατάργηση των εθνικών βέτο ακόμη και σε μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Πρωταγωνιστές σε αυτό το σενάριο και πάλι οι Γερμανοί, που για μια ακόμη φορά επιθυμούν να αναλάβουν τα ηνία της Ένωσης. Είναι οι ίδιοι που τώρα ζητούν κατανόηση και αλληλεγγύη. Και είναι οι ίδιοι που θέλησαν να περάσουν μια οριζόντια μείωση καταναλώσεως φυσικού αερίου κατά 15% προκειμένου να μην αναγκασθούν να προβούν αυτοί σε μεγαλύτερη. Εις βάρος της βιομηχανίας του πολύπαθου Νότου, που φυσικά δεν έχει τα γερμανικά κονδύλια για να την στηρίξει.
Μια εικόνα από το μέλλον για το τι θα συνέβαινε αν πράγματι καταργούντο τα εθνικά βέτο, κάτι που επιθυμεί διακαώς το Βερολινο.