Γαλλίας στο εξωτερικό. Διότι μέχρι πρότινος ο Μακρόν θεωρείτο ο πλέον ισχυρός άνδρας της ΕΕ, εξοβελίζοντας μετά από καιρό το Βερολίνο από τον ευρωπαϊκό θρόνο. Και αυτό ήταν προς όφελος και της Ελλάδος, με την οποία το Παρίσι έχει υπογράψει αμυντική συμφωνία, που εμπεριέχει και την ρήτρα της αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής σε περίπτωση που η χώρα δεχθεί επίθεση. Αλλά και κατά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής ο Γάλλος Πρόεδρος ήταν ο μόνος Ευρωπαίους εταίρος που είχε καταδικάσει με τόσο κατηγορηματικό τρόπο τις δηλώσεις της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας με τις οποίες αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Χθες απηύθυνε εκ νέου αυστηρό μήνυμα στην Άγκυρα, ζητώντας να ξεκαθαρίσει τη θέση της έναντι ευρωπαϊκής αμυντικής στρατηγικής στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, εξαιτίας της επίμονης άρνησής της να δεχθεί την Σουηδία και την Φινλανδία στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Εύλογα λοιπόν θα αναρωτηθεί κανείς για το κατά πόσο το αρνητικό αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών και η πολιτική αστάθεια που αυτό μπορεί να προκαλέσει στο εσωτερικό της χώρας, θα επηρεάσει την αγαστή μέχρι τώρα ελληνο-γαλλική συμμαχία. Η απάντηση δεν είναι εύκολη.
Από την μια πλευρά η εικόνα του Μακρόν σε ΕΕ και ΝΑΤΟ πλήττεται σημαντικά. Διότι είναι κοινή πεποίθηση ότι ένας ηγέτης που χαίρει σημαντικής υποστήριξης στο εσωτερικό, εμπνέει σεβασμό και στο εξωτερικό. Και το αντίστροφο. Επιπλέον, λόγω των μεγάλων εσωτερικών προβλημάτων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει –ήδη ο Μελανσόν σχεδιάζει να υποβάλλει την πρώτη πρόταση μομφής στις αρχές Ιουλίου - δύσκολα ο Γάλλος Πρόεδρος θα μπορέσει να προωθήσει το ευρωπαϊκό του όραμα, πιέζοντας την Γερμανία και τους «φειδωλούς 5» για λιγότερη λιτότητα και περισσότερο αναπτυξιακές πολιτικές όπως πιέζει ο ευρωπαϊκό Νότος και η Ελλάς.
Η παραμονή του Μάριο Ντράγκι στην ιταλική ηγεσία σίγουρα θα του δώσει κάποιες ανάσες, αλλά είναι γεγονός ότι το ηγετικό προφίλ που είχε καλλιεργήσει στην Ευρώπη έχει πληγεί. Σύμφωνα με την Citigroup, ένας πιο αδύναμος πρόεδρος θα έχει ως αποτέλεσμα μια ασθενέστερη ικανότητα της Γαλλίας να ηγείται ουσιαστικά στην Ευρώπη και, για παράδειγμα, να μεταφράσει την πρόσφατη ομιλία του Μακρόν στο Στρασβούργο, στην οποία ζήτησε τη μεταρρύθμιση της Συνθήκης ΕΕ, σε πολιτική πράξη.
Όπως επισημαίνεται, το πολιτικό κεφάλαιο στην Ευρώπη δεν εξαρτάται μόνο από την ποιότητα του ατόμου, αλλά και στο κατά πόσο η στάση του στα ευρωπαϊκά ζητήματα του επιτρέπει να κερδίσει ψήφους στις εκλογές στο εσωτερικό. Αλλά και από την ικανότητα κάποιου να επικυρώνει στο εγχώριο κοινοβούλιο ή στη χώρα του εύκολα οποιαδήποτε θεσμική μεταρρύθμιση συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η φτωχή απόδοση του Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές σημαίνει ότι καμία προοπτική δεν φαίνεται πολύ πειστική.
Συνεπώς, σύμφωνα με τη Citigroup, το αποτέλεσμα πιθανότατα θα δυσκολέψει τη Γαλλία να ασκήσει αποφασιστικό ρόλο στην Ευρώπη.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, δεν αναμένεται να επηρεάσει την αμυντική συμφωνία που έχουν υπογράψει οι δύο πλευρές, ούτε το Παρίσι αίφνης θα υποχωρήσει από τις δεσμεύσεις του ή θα γίνει περισσότερο διαλλακτικός απέναντι στην Άγκυρα. Από την στιγμή που οι δύο χώρες μοιράζονται κοινά στρατηγικά συμφέροντα στην Μεσόγειο, η συμμαχία αυτή δεν απειλείται.
Ωστόσο είναι γεγονός ότι μια αδύναμη Γαλλία δεν είναι προς το συμφέρον Ελλάδος και ΕΕ, καθώς τόσο η πανδημία όσο και ο πόλεμος και η ενεργειακή κρίση δείχνουν ότι πρέπει να γίνουν ριζικές τομές σε ευρωπαϊκό επίπεδο κυρίως όσον αφορά τον στόχο και την κατεύθυνση των πολιτικών της. Διότι είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι δεν είχαν προβλέψει ούτε την ενεργειακή έκρηξη μετά την πανδημία, αλλά ούτε και τις κινήσεις του Ρώσου Προέδρου. Η δε ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Μόσχα είναι σκανδαλώδης μετά από τόσα χρόνια που ακούγονται οι φωνασκίες των Ευρωπαίων αξιωματούχων περί του αντιθέτου.
Ζητείται αλλαγή πλεύσης επειγόντως!