Την κατάλληλη στιγμή, θέλοντας να αποσπάσει την προσοχή των ΗΠΑ και της τουρκικής κοινής γνώμης από την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού και την ιστορική ομιλία του στο Κογκρέσο, η Τουρκία αποφάσισε να προσφύγει στην προσφιλή και διαχρονική της τακτική: το ανατολίτικο παζάρι.  Έστρεψε όλα τα ΝΑΤοϊκά βλέμματα πάνω της μονομιάς, απειλώντας με βέτο την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που της ασκήθηκαν, η Άγκυρα έδειξε ότι είναι διατεθειμένη να πουλήσει ακριβά την όποια συναίνεσή της. Φυσικά το επίσημο επιχείρημά της για σύνδεση της Σουηδίας και της Φινλανδίας με το ΡΚΚ 

και τρομοκρατικές οργανώσεις αποτελεί την πρόφαση. Διότι κατ ουσίαν ο Ερντογάν θέλει να αποκομίσει άλλα σημαντικότερα οφέλη. Στόχος του είναι να πιέσει την Ουάσινγκτον τόσο για την άρση των αμερικανικών κυρώσεων λόγω της αγοράς του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 όσο και για την αποδέσμευση των 40 F-16 Block 70 αλλά και την αναβάθμιση των 80 παλαιότερων F-16 της τουρκικής αεροπορίας. Η δε επιβεβαίωση της αγοράς των F-35 από την Ελλάδα από τον ίδιο τον Έλληνα Πρωθυπουργό κατά το ταξίδι του στις ΗΠΑ δεν αποκλείεται να ανοίξει τον δρόμο προς την ικανοποίηση του τουρκικού αιτήματος. Οι Αμερικανοί γενικότερα και η νυν κυβέρνηση έχουν δείξει ότι δεν επιθυμούν να ρίξουν τις γέφυρες με την Άγκυρα και ακόμη και υπό πιο δύσκολες συνθήκες αναζητούν τρόπους προσέγγισης τον αναξιόπιστων κατά τα άλλα ΝΑΤοικών συμμάχων τους. Αλλά οι τακτικισμοί του Ερντογάν έχουν παραλήπτες και εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Στο στόχαστρο  έχει μπει και το Βερολίνο μετά το εμπάργκο των γερμανικών κινητήρων, που προορίζονταν για το τουρκικό εθνικό άρμα μάχης «Altay», ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα αξίας δις δολαρίων. Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας αναγκάσθηκε να στραφεί σε εταιρείες της Νότιας Κορέας, αλλά η ίδια η Νότια Κορέα δυσκολεύεται να δημιουργήσει έναν κινητήρα για το δικό της άρμα μάχης.

Οι Τούρκοι φαίνονται αποφασισμένοι να εκμεταλλευτούν στο έπακρο την περίσταση. Δεν διστάζουν ακόμη και να θυσιάσουν την πολυδιαφημισμένη ενότητα του ΝΑΤΟ εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία. Προφανώς δεν τους ενδιαφέρει διόλου. Αυτό όμως που φαίνεται να τους ενδιαφέρει είναι να μην διαρρήξουν τις σχέσεις της με την Μόσχα. Και η τακτική τους αυτή φαίνεται ότι ήδη αποδίδει καθώς όποιο και να είναι το αποτέλεσμα με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ- η οποία σε κάθε περίπτωση δεν θα συμβεί άμεσα-,  η Ρωσία κερδίζει πολύτιμο χρόνο, ζυγίζοντας προσεκτικά την επόμενη κίνησή της. Στο πλαίσιο αυτό, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου θα συναντηθεί σήμερα με τον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Άντονι Μπλίνκεν. Σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ο Τσαβούσογλου θα εξηγήσει τις «αμφιβολίες» της Τουρκίας για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ενώ στο τραπέζι θα τεθεί και το θέμα των S-400, των F-16 και της Ανατολικής Μεσογείου. Σημειωτέον ότι η εν λόγω συνάντηση γίνεται μια ημέρα μετά την ιστορική ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο,  κατά την οποία ο κ. Μητσοτάκης έστειλε μήνυμα στην Άγκυρα, καλώντας σε άμεσο τερματισμό των υπερπτήσεων στα ελληνικά νησιά και ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα γίνει ανεκτή καμία παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας. Αν και δεν κατονόμασε ευθέως την Τουρκία, ο πρωθυπουργός την «φωτογράφισε», διαμηνύοντας ότι πρέπει να σταματήσει τις προκλητικές ενέργειες, ενώ κατήγγειλε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.  Αναφερόμενος στο ΝΑΤΟ κατέστησε σαφές ότι από την στιγμή που απαιτείται ενότητα στη Συμμαχία απέναντι στη Ρωσία, δεν μπορεί να ανέχεται τη συμπεριφορά της Τουρκίας.

Αν και εύστοχες ομολογουμένως οι επισημάνσεις του κ.  Μητσοτάκη,  τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά: Πως μπορεί το ΝΑΤΟ να γίνει πιο αυστηρό απέναντι στην Άγκυρα,  όταν επί σειρά ετών  εφαρμόζει την πολιτική των ίσων αποστάσεων ακόμη και όταν παραβιάζονται επανειλημμένως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος ή  όταν η Τουρκία απειλεί με πόλεμο την χώρα μας; Και πώς η Άγκυρα μπορεί να συνετιστεί όταν έχει μάθει να «αλωνίζει» ανενόχλητη σε ΝΑΤΟ αλλά και ΕΕ. Ποιος της στάθηκε πραγματικό  εμπόδιο μέχρι τώρα την ώρα που είναι γνωστό τοις πάσοι ότι έχει εξαντλήσει κάθε όριο ανοχής και υπομονής σε πλήθος θεμάτων, από τα ανθρώπινα δικαιώματα έως την ελευθερία του Τύπου και τα ζητήματα ανεξιθρησκίας; Ουδείς. Ούτε και τώρα είμαστε αισιόδοξοι ότι κάποιος θα το πράξει.