οι Τουρκικές προκλήσεις και συνεχίζονται τα τετελεσμένα του Ερντογάν». Τι εφοβήθη ο κ.Σαμαράς; Μη τον διαγράψουν από την Ν.Δ.; Καλό θα του έκαναν εν όψει δύο εκλογικών αναμετρήσεων…
Ουδέποτε παύσαμε να καταγγέλλουμε το ΕΛΙΑΜΕΠ και τους κατά καιρούς «Κουλουμπήδες», για την πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας που προωθούσαν μέσα κι εκτός κυβερνήσεως .Και τούτο, παρά τον κίνδυνο δικαστικών διώξεων και χωρίς να έχωμε την βουλευτική ασυλία. Η υπεράσπιση της πατρίδος είναι υπέρτατο καθήκον όχι μόνο της ελεύθερης δημοσιογραφίας αλλά και της εθνικής πολιτικής. Κι είναι γνωστό ότι με τους Τούρκους δεν υπάρχουν περιθώρια συμφωνίας. «Ό,τι αρπάξουν και μετά ζητούν κι’ άλλα» όπως είπε το 1974 στην Γενεύη, ο Βρεταννός πρωθυπουργός Τζέημς Κάλαχαν.
Εν τούτοις, οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί συνιστούν διάλογο στην μικρή Ελλάδα με την μεγάλη Τουρκία, για τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Η στρατηγική δικαιολογία κατέρρευσε μετά τον Ρωσσονατοϊκό πόλεμο οπόταν η Τουρκία απεδείχθη δια μίαν εισέτι φοράν ο «επιτήδειος ουδέτερος» δηλ. αναξιόπιστος εταίρος της δύσεως.
Το αίτημα της συμφωνίας των «μικρών χωρών» έθεσε σαφώς και ευθαρσώς τις προάλλες ο γνωστός αρθρογράφος Τόμας Φρήντμαν των «Νιού Γιόρκ Τάϊμς» και το αναδημοσίευσε προθύμως η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (8.5.22): «Οι ΗΠΑ δεν πρέπει να καλλιεργήσουν υπερβολικές προσδοκίες στους Ουκρανούς. Μ ι κ ρ έ ς χώρες, που εξασφαλίζουν τη στήριξη μεγάλων δυνάμεων , τείνουν να φέρονται αλαζονικά» (υπογράμμιση ιδική μας)
«Η Ουκρανία θα είναι πάντα μία σχετικά μ ι κ ρ ή χώρα στα σύνορα της Ρωσσίας και θα πρέπει να προχωρήσει σε οδυνηρούς συμβιβασμούς πριν λήξει η σύρραξη» συνιστά ο άξιος πρακτογράφος.
Αντικαταστήσατε τώρα την Ουκρανία και στην θέση της τοποθετήσατε την σημερινή Ελλάδα και έχετε την λογοκλοπή του Θουκυδίδη στο διάλογον Αθηναίων και Μηλίων, την αναβίωση της πολιτικής του Μέτερνιχ έναντι της Τουρκίας και το σύγχρονο …ΕΛΙΑΜΕΠ.
Μικρές και μεγάλες χώρες πάντοτε θα υπάρχουν αλλά «μικροί» λαοί όχι. Όλοι οι δημοκρατικοί λαοί είναι ισότιμοι έστω και αν δεν είναι ισοδύναμοι. Μικρός λαός ήταν οι ΄Ελληνες του Μωριά και της ΄Υδρας που ξεσηκώθηκαν κατά του Οθωμανού δυνάστη το 1821 παρά την Μετερνίχιο σύσταση να εξοντωθούν όλοι. «Δευτερευούσης σημασίας» και οι Κύπριοι ως θεωρούσε ο Χένρυ Κίσιντζερ (κατά κόσμον «Χάϊνζ») την Κύπρο που διχοτόμησε το ΝΑΤΟ το 1974 και το σχέδιο Ανάν το 2002.
Κι’ όμως οι Μωραΐτες κι Υδραίοι έφτιαξαν το πρώτο εθνικό κράτος στην Ευρώπη και η μικρά και διχοτομημένη Κύπρος έγινε κράτος-μέλος της «ηνωμένης Ευρώπης» ενώ η μεγάλη Τουρκία, όχι!