Ουδείς πρέπει να υποτιμήσει τις «μαγικές» ικανότητες του Τούρκου Προέδρου. Πόσο γρήγορα μπορεί να προσαρμόζεται στις εκάστοτε καταστάσεις, πόσο εύκολα ξεχνάει -αν χρειασθεί (υπόθεση Κασόγκι)-  και κυρίως με πόση άνεση μπορεί να μεταπηδήσει από το ένα στρατόπεδο στο άλλο ειδικά όταν η χώρα του βρίσκεται μια ανάσα από το οικονομικό κραχ. Πολλώ δε μάλλον σε μια εποχή που οι συμμαχίες είναι ευκαιριακές, ευπροσάρμοστες και κυρίως

δεν εμπνέουν ασφάλεια και σταθερότητα ούτε στους εντός αλλά ούτε και στους εκτός. Τρανό παράδειγμα η ΕΕ, της οποίας αρκετά μέλη έχουν αποδείξει πλειστάκις ότι λειτουργούν αυτονόμως και ωφελιμιστικά.

Γι αυτό και δεν πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση η απόφαση τις Ισπανίας να στηρίξει ακόμη και στρατιωτικά -αγορά ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου και πιθανώς ενός υποβρυχίου- τον νούμερο ένα κίνδυνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, την Τουρκία. Ουσιαστικά εκπληρώνοντας την επιθυμία της Άγκυρας να απαντήσει στην συμφωνία Αθήνας-Παρισίων. Ούτε η πρότερα απόφαση  της Γερμανίας για την πώληση  υποβρυχίων, ούτε ανάλογες αποφάσεις της Ιταλίας. Ούτε καν η ατέρμονη συζήτηση των Ευρωπαίων για κυρώσεις εις  βάρος της Άγκυρας, που ως φαίνεται δεν θα τελειώσει ποτέ! Μετά από σχεδόν δύο χρόνια συνεχών προκλήσεων,   μετά την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, μετά το άνοιγμα των περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, μετά την υβριδικό πόλεμο που έχει εξαπολύσει κατά της Ελλάδος και της Κύπρου στο μεταναστευτικό, μετά τις νέες απειλές κατά της κυπριακής ΑΟΖ, η ΕΕ  συνεχίζει να «κάνει πλάτες» στον  Ερντογάν εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων των  ιδίων των κρατών μελών της. 

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής Ζοζέπ Μπορέλ υποσχέθηκε για πολλοστή φορά την παρουσίαση ενός καταλόγου με κυρώσεις στην Σύνοδο του Δεκεμβρίου. Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο. Διότι τα συμφέροντα είναι πολλά και χρήματα ακόμα περισσότερα.   Σήμερα είναι η Ισπανία. Χθες ήταν η Γερμανία, αύριο θα είναι  κάποιος άλλος.

Εκτός ΕΕ, η Άγκυρα έχει προβεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία επαναπροσέγγισης των αντίπαλών της. Η αρχή έγινε με την Αίγυπτο και η συνέχεια γίνεται τώρα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ δεν αποκλείεται σύντομα να ακολουθήσει και η Σαουδική Αραβία. Σήμερα ο Ερντογάν θα υποδεχθεί τον  πρίγκιπα διάδοχο του Άμπου Ντάμπι,  Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν μετά από δύο και πλέον χρόνια παγωμένων σχέσεων. Η Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ανταγωνίζονται για επιρροή αφότου ξέσπασαν πριν από δέκα χρόνια οι αραβικές εξεγέρσεις. Στο μόνο που συμφωνούν είναι ότι διαφωνούν σχεδόν στα πάντα: από την Λιβύη, μέχρι την Υεμένη και την Συρία.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ αλ-Ναχιάν ως  «πρίγκιπα του σκότους», ο οποίος υποστήριξε τον Φετουλάχ Γκιουλέν και χρηματοδότησε το πραξικόπημα του 2016. Τον κατηγόρησαν ότι υποστήριξε την ανατροπή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο και πολεμούσε την Τουρκία στη Λιβύη. Για την δε Σαουδική Αραβια, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει υπονοήσει ότι η βασιλική οικογένεια του Ριάντ και συγκεκριμένα ο  Πρίγκιπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν εμπλέκεται στην δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη το 2018.

Όμως περασμένα ξεχασμένα όλα αυτά αν το αποφασίσει ο Σουλτάνος. Ειδικά όταν παρατηρεί το πράγματι εντυπωσιακό άνοιγμα της Ελλάδος στην περιοχή και κυρίως όταν η οικονομία το επιτάσσει. Αυτή είναι που δίδει το πρόσταγμα για τα πάντα. Άλλωστε στην κατάσταση που βρίσκεται η Τουρκία, το Άμπου Ντάμπι μπορεί να αγοράσει σχεδόν τα πάντα...