Μόνο το 1% των Νεοελλήνων θεωρεί σαν το «σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας» το δημογραφικό, όπως άλλωστε και για το ζήτημα της παιδείας, της διαφθοράς ή της κλιματικής αλλαγής! Μόλις το 2% θεωρεί σημαντικότερο ζήτημα το μεταναστευτικό/προσφυγικό και το 6% την εξωτερική πολιτική! Όταν για όλα αυτά τα ζητήματα γίνεται διεθνώς «της Πόπης»!

Στο άλλο άκρο βεβαίως, με το θεόρατο 30%, ισοβαθμούν Κορωνοϊός και Οικονομία/Ακρίβεια! 30-1! Ένα από τα (για προβληματισμό) «συμπεράσματα»: Η απόλυτη χειραγώγηση και ο διανοητικός εγκλωβισμός στην ατζέντα του α-εθνικού νεο/φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης.

Άραγε να είχε άδικο ο αείμνηστος Κωστής Παπαγιώργης όταν έγραφε: «Υποβιβασμένη φύσει και θέσει, η νεοελληνική κοινωνία μοιάζει βοηθητικό διάζωμα ξένων κοινωνιών, πεδίο δοκιμών, αγορά αντί παραγωγή, πελατεία παρά κατάστημα, μετάφραση και όχι πρωτότυπο, όποτε είναι ευνόητο σε κάθε άτομο, ακόμη και το νοήμον, αυτός ο υποβιβασμός να χρωματίζει με σκούρα χρώματα σύνολο το φρόνημά του» (*).

Ή μήπως παραφέρονταν ο αξέχαστος Τζίμης Πανούσης όταν τραγουδούσε το: «Νεοέλληνας»;

(*) Κωστής Παπαγιώργης, Κέντρο Δηλητηριάσεων, σελ. 283, (2006).

(από ardin-rixi.gr)

Διαβάστε ακόμα