Δεν σχεδιάζουμε (το Αιγαίο) να μετατραπεί σε Κόλπο του Μεξικού. Κατά συνέπεια η Ελλάδα επιθυμεί να έχει ασφάλεια εφοδιασμού… [και] δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου!».
Οι δηλώσεις Ν. Δένδια, οι οποίες προφανώς απηχούν τις απόψεις της κυβέρνησης, εκτός του ότι δημιουργούν υπόνοιες για το ποιες είναι τελικά οι προθέσεις της για την άσκηση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όπως η επέκταση στα 12 ν.μ. σε όλες τις θάλασσές μας και η ανακήρυξη ΑΟΖ, θέτουν και ένα σοβαρό θέμα ως προς την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική:
Όπως φαίνεται από τις δηλώσεις αυτές, κατά την αντίληψη του Υπουργού Εξωτερικών, η ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά και μόνο σε εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Όμως, με την διαρκώς αυξανόμενη χρήση φυσικού αερίου, λόγω απολιγνιτοποίησης και μεγαλύτερης διείσδυσης ΑΠΕ – που, ωστόσο, για να λειτουργήσουν, προϋποθέτουν εξασφάλιση φορτίου βάσης που μόνο το φ. αέριο και οι εισαγωγές ηλεκτρισμού από άλλες χώρες μπορούν να καλύψουν - τίθεται το ερώτημα για ποιο λόγο η Ελλάδα θα πρέπει να αποκλείσει την εγχώρια παραγωγή την στιγμή που όλες οι άλλες χώρες στη περιοχή επενδύουν στην ανάπτυξη του (δηλ. Κύπρος, Αίγυπτος, Ισραήλ, Τουρκία, Αλβανία, Μαυροβούνιο, Κροατία κ.ά.).
Έτσι, το Energia.gr θέτει υπό μορφή δημοσκόπησης (βλ. το ειδικό "κουτί" κάτω δεξιά στην αρχική μας σελίδα) τα δυο κρίσιμα ερωτήματα που προκύπτουν:
- Συμφωνώ με τις απόψεις του Υπουργού Εξωτερικών ότι θα πρέπει να αποκλειστεί η εγχώρια παραγωγή φυσικού αερίου και άρα η κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών φ. αερίου θα πρέπει να στηριχθεί αποκλειστικά σε εισαγωγές, ανεξαρτήτως κόστους.
- Δεν συμφωνώ με την άποψη του Υπουργού Εξωτερικών και πιστεύω ότι το ενεργειακό μίγμα της χώρας θα πρέπει να στηριχθεί τόσο στις ΑΠΕ αλλά και στην εγχώρια παραγωγή φυσικού αερίου για λόγους ενεργειακής ασφάλειας αλλά και οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης.