Χρειάστηκαν να περάσουν 512 ημέρες για να βρει ρότα για τα διαλυτήρια κάποιο υπερδεξαμενόπλοιο (Very Large Crude Carrier-VLCC)

Όλο αυτό το διάστημα η αυξημένη ζήτηση για δεξαμενόπλοια αυτού του μεγέθους «υποχρέωνε» τους πλοιοκτήτες τους να τα κρατούν σε λειτουργία, προκειμένου να απολαμβάνουν ικανοποιητικούς ναύλους. Όμως η αγορά σταδιακά γύρισε προς τα κάτω και τώρα, έπειτα από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ένα από τα γηραιότερα VLCC, το Sam (πρώην Zoya 1), χάραξε ρότα για τα διαλυτήρια της Ασίας.

Επισημαίνεται ότι τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους ξέσπασε πυρκαγιά στο Zoya 1 κατά τη διάρκεια συντήρησης. Ως αποτέλεσμα της πυρκαγιάς, αρκετά μέλη του πληρώματος πέθαναν και άλλα τραυματίστηκαν.

Προηγουμένως, το πλοίο είχε περάσει αρκετά χρόνια στο αγκυροβόλιο ως πλωτή αποθήκη στα ύδατα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Το τελευταίο VLCC, πριν από το Sam, που διαλύθηκε ήταν το μεταφορικής ικανότητας 300.361 DWT Watban, που διαλύθηκε στο Μπαγκλαντές τον Ιούνιο του 2019.

Το διάστημα των 512 ημερών από την προηγούμενη φορά που καταγράφηκε η διάλυση κάποιου VLCC δεν είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία των δεξαμενόπλοιων. Έχουν προηγηθεί και μεγαλύτερα διαστήματα, αυτό μάλιστα είναι το τέταρτο σε μέγεθος χρονικό διάστημα στη σειρά, σύμφωνα με τον αναλυτή της Bimco Peter Sand.

Παραδόθηκαν 42 νεότευκτα

Όλο αυτό το διάστημα που κράτησε λιγότερο από ενάμιση χρόνο, έχουν παραδοθεί από τα ναυπηγεία 42 VLCC, προσθέτοντας 12,8 εκατ. DWT μεταφορικής ικανότητας στον παγκόσμιο στόλο VLCC και ανεβάζοντας τη συνολική μεταφορική ικανότητα στα 255,3 εκατ. DWT.

Όπως υπογραμμίζει ο αναλυτής της Bimco, μετά την αυξημένη ζήτηση που καταγράφηκε για VLCC στη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου του τρέχοντος έτους, καθώς τα φθηνά φορτία αργού πετρελαίου πλημμύρισαν την αγορά, ο κλάδος των δεξαμενόπλοιων αργού πετρελαίου αντιμετωπίζει τώρα δύσκολες στιγμές, με τις προοπτικές να μην είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικές.

Πριν από μια εβδομάδα περίπου ο μέσος ναύλος για ένα VLCC ήταν στα 11.395 δολ. την ημέρα, λιγότερο από το μισό ποσό που απαιτείται για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας και χρηματοδότησης, το οποίο κατά μέσο όρο είναι στα 25.000 δολ. την ημέρα για ένα VLCC.

Τώρα, που έπειτα από 512 ημέρες το πρώτο VLCC διαλύθηκε, μένει να απαντηθεί το ερώτημα εάν αυτό ήταν μία εξαίρεση ή η απαρχή ενός νέου κύκλου απόσυρσης γηραιότερων πλοίων, που θα βοηθήσει στη στήριξη του κλάδου, καθώς η επιστροφή σε κερδοφόρους ναύλους δεν φαίνεται επί του παρόντος στον ορίζοντα, τονίζει ο κ. Sand.

Υπάρχουν πολλά VLCC σαν το Zoya 1 υποψήφια για διάλυση, λέει ο Peter Sand. Μέχρι πριν από λίγο καιρό τα πλοία αυτά είχαν παραμείνει ενεργά, καθώς ζητούνταν ως πλωτές αποθήκες, αλλά με τις κακές προοπτικές που διαμορφώνονται τώρα για τον κλάδο δεν υπάρχει κίνητρο να παραμείνουν σε λειτουργία, προσθέτει ο αναλυτής της Bimco.

(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")