σημαίνει πως ο πρωθυπουργός θέλει να υπάρχει κεντρικός έλεγχος των πραγμάτων στον ενεργειακό τομέα, που αναμένεται να επηρεάσει μια σειρά εθνικά ζητήματα, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη ένα κύμα αποκρατικοποιήσεων, όπως του ΔΕΔΔΗΕ και του ΑΔΜΗΕ΄.
Η εκχώρηση του μειοψηφικού πακέτου μετοχών του πρώτου από την ΔΕΗ στην οποία ανήκει, θεωρείται καίριας σημασίας, εν όψει του ότι ο νέος επενδυτής θα διαθέτει ενισχυμένα δικαιώματα σε θέματα διοίκησης, αλλά και επειδή σχεδιάζονται επενδύσεις ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που θεωρούνται αναγκαίες για να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα απελευθέρωσης της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Όσον αφορά στην περαιτέρω εκχώρηση μετοχών του δεύτερου, σε ποσοστό που θα υπερβεί το 51%, μαζί με το 24% που ελέγχει η State Grid, θα προκύψουν, ενδεχομένως δυσχέρειες, αφού το αίτημα των Κινέζων για αύξηση του μεριδίου τους στον Διαχειριστή, συναντά την αντίθεση των Βρυξελών.
Εξάλλου, δεν θα πρέπει να παραμεριστούν και οι υποθέσεις με τον διαχωρισμό της ΔΕΠΑ (σε ΔΕΠΑ Εμπορίας και ΔΕΠΑ Υποδομών), της επένδυσης στην Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου της Νότιας Καβάλας, αλλά και της εξυγίανσης και -σε δεύτερο στάδιο- πώλησης της ΛΑΡΚΟ.
Επίσης, η απόφαση του πρωθυπουργού για συγκέντρωση εξουσιών στο πρόσωπο του κ. Χατζηδάκη αφορά ασφαλώς και στην επικείμενη εισροή κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, αφού από τα 32 δισ. ευρώ που αναλογούν στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος θα κατανεμηθεί για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. Αυτό έχει καταστεί σαφές, ιδίως μετά τις πρόσφατες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης με την παρουσίαση των προγραμμάτων «Εξοικονομώ – Αυτονομώ», και την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ηλεκτροκίνηση.
Ταυτόχρονα αναμένονται οι πρώτες σημαντικές εξελίξεις από το μέτωπο της απολιγνιτοποίησης, με την κυβέρνηση να βρίσκεται στο τελικό στάδιο της επεξεργασίας του master plan για τη μετάβαση της Δ. Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης στην νέα εποχή. Προς το σκοπό αυτό ξεκινούν άμεσα διαπραγματεύσεις με την Κομισιόν που θα αφορούν την κατανομή των κονδυλίων ύψους 10 δισ. ευρώ στα κράτη – μέλη, από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης. Βέβαια, παραμένει προς απάντηση το γιατί η Ελλάδα σπεύδει να προβεί σε μια τόσο τολμηρή κίνηση, όταν χώρες με παραοδσιακή οργάνωση και υποδομές στην ενέργεια, όπως είναι η Γερμανία, έχουν ανακοινώσει ότι θα ολοκληρώσουν το δικό τους πρόγραμμα απανθρακοποίησης της ηλεκτροπραγωγής, το 2038, ήτοι, τουλάχιστον μια δεκαετία αργότερα από την Ελλάδα…
Εκτός των όσων προαναφέρθησαν, θα πρέπει να προσθέσουμε και το ζήτημα με της έρευνες υδρογονανθράκων, που φαινομενικά έχουν μείνει κάπως πίσω, λόγω των αρνητικών γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή μας, τις αντιδράσεις ορισμένων –βλέπε Τουρκία- για τον EastMed –που θα πρέπει όμως να τονίζουμε ότι αποτελεί, επί του παρόντος ένα καθαρά πολιτικό project- αλλά δεν παύει να αποτελεί αγκάθι στα σχέδια της Άγκυρας να καρπωθεί δια της βίας, μεγάλο τμήμα θαλάσσιων εκτάσεων που ανήκουν στις ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου. Θυμίζουμε ότι το τουρκολιβυκό Μνημόνιο αμφισβητεί, μέσω της χάραξής του όχι μόνο τη διέλευση του αγωγού αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας νότια της Κρήτης.