Αν και είχε ως τίτλο «Προκαλέστε τους Μύθους μας» το ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Γεωλόγων Πετρελαίου (AAPG), που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα αυτή την εβδομάδα, κάθε άλλο παρά σε μύθους αναφέρετο. Με συμμετοχή 1.300 επιστημόνων και μηχανικών πετρελαίου απ’ όλο τον κόσμο το ετήσιο συνέδριο της AAPG θεωρείται θεσμός στην παγκόσμιο βιομηχανία πετρελαίου για αυτό παράλληλα με το συνέδριο είχε οργανωθεί και εκτενής έκθεση στο Μέγαρο Μουσικής, όπου και πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, με την συμμετοχή 150 περίπου πετρελαϊκών εταιρειών και service companies. Δηλαδή, στο συνέδριο συμμετείχαν όλοι όσοι ασχολούνται με έρευνες υδρογονανθράκων σε διεθνές επίπεδο.
Με την τιμή του βαρελιού να έχει φθάσει στα ύψη (χθες έκλεισε στα 99 δολάρια το βαρέλι στον NYMEX) εξυπακούεται ότι οι ανακοινώσεις σ’ ένα διεθνές πετρελαιογεωλογικό συνέδριο όπως αυτό του AAPG, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού οι γεωλογικές αναλύσεις και εκτιμήσεις είναι αυτές που καθοδηγούν την έρευνα, που με την σειρά τους οδηγούν σε ανακαλύψεις κοιτασμάτων και εν συνεχεία φθάνουμε στην παραγωγή.
Στο πλαίσιο αυτό ήτο λίαν ενθαρρυντικό ότι υπήρξαν μία σειρά ανακοινώσεων από Έλληνες επιστήμονες οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Από την Ελλάδα ήτο εμφανής η παρουσία της εταιρείας «Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) η οποία με την εκλεκτή ομάδα επιστημόνων που διαθέτει όσο και με δικό της περίπτερο συμμετείχε ενεργά στις εργασίες του εν λόγω συνεδρίου και έδωσε το Ελληνικό παρόν στο σημαντικό αυτό γεγονός.
Σε αντίθεση με την παρουσία της ΕΛΠΕ αναιμική υπήρξε η εκπροσώπηση της Ελληνικής Κυβέρνησης σ’ ένα γεγονός τόσο υψηλού επιπέδου και διεθνούς βεληνεκούς. Όπως πληροφορηθήκαμε από τους οργανωτές του συνεδρίου επίσημη πρόσκληση είχε απευθυνθεί στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης η οποία όπως αγνόησε το γεγονός και μόνο στο κλείσιμο της εκδήλωσης χαιρετισμό απεύθυνε ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Καλαφάτης. Και εάν πρόκειτο για ένα τοπικό ή έστω περιφερειακό συνέδριο ουδείς θα ανησυχούσε εάν υπήρχε ή όχι σωστή εκπροσώπηση της κυβέρνησης. Όμως όταν πρόκειται για ένα διεθνές συνέδριο, το μεγαλύτερο και πλέον γνωστό στον κόσμο για την γεωλογία πετρελαίου, η απουσία της πολιτικής ηγεσίας της φιλοξενούσας χώρας ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως και ασφαλώς δημιουργεί πολλά υπονοούμενα και αρνητικά σχόλια.
Κυρίως όμως μεταφέρει το μήνυμα ότι η Ελληνική πολιτεία, ουδόλως ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη των δικών της κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Και όπως έγινε γνωστό στο Συνέδριο από τις ανακοινώσεις Ελλήνων και ξένων επιστημόνων οι εκτιμήσεις για το πετρελαιοδυναμικό της χώρας, τόσο στην Ανατολική (βλέπε Αιγαίο) όσο και στην Δυτική Ελλάδα (βλέπε Ιόνιο), τοποθετούν το πετρελαιοδυναμικό στα 4,0 δις. βαρέλια τουλάχιστον. Μία καθόλου αμελητέα ποσότητα αφού εάν αξιοποιηθεί ακόμα και το 25% αυτής η Ελλάδα θα παράγει για μεγάλο χρονικό διάστημα αρκετό πετρέλαιο για να καλύψει τις σημερινές της ανάγκες που υπολογίζοντα περίπου στα 420.000 βαρέλια κατανάλωση την ημέρα.
Είναι απορίας άξιον λοιπόν η στάση της κυβέρνησης σ’ ένα τόσο κρίσιμο θέμα που αφορά όχι μόνο την οικονομία της χώρας, αλλά την εξωτερική της πολιτική και τελικά την ίδια της την υπόσταση. Γιατί εάν ένα πράγμα έχει πλέον σημασία για μια χώρα στο ιδιαίτερα ασταθές διεθνές οικονομικό περιβάλλον είναι η ύπαρξη πλουτοπαραγωγικών πηγών και μάλιστα ενεργειακών. Γιατί η μεταμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας από μία αγροτική, ναυτιλιακή και σκληρά εργαζόμενη χώρα σε μία άκρως μεταπρατική και προσφέρουσα υπηρεσίες χώρα (βλέπε τουρισμός, χρηματοπιστωτικός τομέας κλπ), δεν εγγυάται την επιβίωση της στο πλαίσιο μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας όπου ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και άλλες χώρες μπορούν να προσφέρουν το ίδιο καλά εάν όχι καλύτερα τις «υπηρεσίες» που δήθεν προσφέρουμε.
Δυστυχώς τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες της τελευταίας δεκαετίας αδυνατούν να αξιολογήσουν και να κατανοήσουν τον ρόλο και την σημασία των εγχώριων ενεργειακών πηγών. Δηλαδή, τον Ελληνικό λιγνίτη, τους υδρογονάνθρακες, την γεωθερμία, τις υδατοπτώσεις, την ηλιακή και αιολική ενέργεια και άλλων ΑΠΕ. Πέραν του λιγνίτη, που και αυτός κινδυνεύει με τα νέα σχέδια της ΔΕΗ, τίποτε άλλο δεν έχει αναπτυχθεί σε επίπεδο που να εμφανίζεται διακριτά στο ενεργειακό μας ισοζύγιο.
Ακόμα και το «μεγάλο» κυβερνητικό ενδιαφέρον για τις ΑΠΕ έχει αποφέρει πενιχρά μέχρι σήμερα αποτελέσματα αφού η ανάπτυξη τους δεν έχει τεθεί σ’ ένα σωστό νομικό και φορολογικό πλαίσιο. Η συνεχιζόμενη όμως αγνόηση και υποβάθμιση των εγχώριων ενεργειακών πηγών είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην περαιτέρω περιθωριοποίηση της χώρας. Καλές είναι οι διεθνείς ενεργειακές διασυνδέσεις και η υψηλή πολιτική περί αγωγών, όσο όμως η ίδια η χώρα στερείται μιας σοβαρής εγχώριας ενεργειακής παραγωγικής βάσης τότε ούτε σεβασμό ούτε διεθνές κύρος διαθέτει και γινόμεθα πιόνια στα παιχνίδια των άλλων.