σαν καλός Κινέζος κομμουνιστής, αφοσιωνόμενος στους στοχασμούς του "Μεγάλου Τιμονιέρη." Κι έτσι, μερικές δεκαετίες μετά, έφτασε να είναι ο πιο ενδιαφέρων, ο πιο καλλιεργημένος και ο πιο επιδραστικός από τους ως σήμερα διαδόχους του.
Ο Σι Τζινπίνγκ είναι ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Γεννήθηκε το 1953 στο Πεκίνο. Η μητέρα του ήταν η Τσι Σιν και ο πατέρας του ο Σι Τζονγκσούν, κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΚ που είχε διατελέσει επικεφαλής του Γραφείου Προπαγάνδας και νούμερο 2 του Κόμματος. Όταν ήταν 10 ετών, το Κόμμα έστειλε τον μπαμπά να γίνει εργάτης στην εξορία και τρία χρόνια μετά ο έφηβος Σι, η μητέρα και τα αδέλφια του αναγκάστηκαν να τον αποκηρύξουν.
Η πολιτιστική επανάσταση συγκέντρωσε τα πρώην καλομαθημένα τέκνα της κομματικής νομενκλατούρας, από τα καλά σχολεία τους, και τα έστειλε στα άλλα, σε εκείνα που είχαν μαζευτεί οι ανεπιθύμητοι, ενώ ανέθεσε στην πιστή νεολαία, δηλαδή, τους ερυθροφρουρούς, την αποστολή να ξεριζώσουν ό,τι υπήρξε ισχυρό στο παρελθόν και ό,τι ήταν και ό,τι συμβόλιζε την αστική μπουρζουαζία. Ο Σι ήταν πολύ νέος για να μπεί στη Φρουρά και πολύ ατιμασμένος από το οικογενειακό του όνομα. Ο σημερινός πρόεδρος της Κίνας δεν αναφέρεται συχνά σε εκείνα τα χρόνια. Αυτό το κομμάτι της ζωής του έχει ανασυντεθεί από τις ελάχιστες αφηγήσεις του και τα απομνημονεύματα άλλων διωχθέντων που, σε αντίθεση με τον Σι Τζινπίνγκ, αντί να εντρυφήσουν στον Μάο για να αντέξουν τη βία του, τον αποκήρυξαν.
Οι άνθρωποι αυτοί περιγράφουν τον Σι ως έναν ευγενικό και καλλιεργημένο νέο που στεκόταν αλύγιστος και με μεγάλο σεβασμό όταν δεχόταν τις ταπεινώσεις των ερυθροφρουρών. Ήταν κάποιος ο οποίος υπέφερε πολύ, αλλά όπως εξηγούν, όσοι τον έζησαν τότε, αυτό που ενίσχυε την πεποίθηση πως τα παιδιά σαν αυτόν, δηλαδή, τα παιδιά που γεννήθηκαν «κόκκινοι», είναι αυτοί που πρέπει να αντέξουν και να αποδείξουν ότι τους αξίζει μια θέση δίπλα στον Μάο. To 1971 κατάφερε, ύστερα από επτά απορρίψεις, να γίνει, τελικά, μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας. Την επόμενη χρονιά, του επέτρεψαν να ξαναδεί τον πατέρα του.
Λένε πως μοιάζει αρκετά με τον Πούτιν, τον άνθρωπο που φαίνεται ότι είναι ο πιο στενός φίλος του. Ο Ρώσος πρόεδρος, μάλιστα, μιλά σχεδόν τρυφερά και με θαυμασμό για τον Σι. Η ομοιότητά τους είναι ότι εκπροσωπούν ένα συγκεκριμένο σύστημα, όντας οι ίδιοι, παράλληλες και ισχυρές προσωπικότητες. Ο Σι Τζινπίνγκ είναι ένας διανοούμενος με ιδιαίτερη συγκρότηση, είναι μάλιστα ο πρώτος μετά τον Μάο που έχει το προνόμιο της αναφοράς, από το Κόμμα, σε δική του «σκέψη».
Είναι ένας πρόεδρος που συγκεντρώνει μεγάλη προσωπική ισχύ, βαδίζοντας πάνω στη βαθιά σκέψη του ΚΚΚ για τον δρόμο προς τον σοσιαλισμό. Στο πλαίσιο αυτό τα ισχυρά σημεία του είναι η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, η ενίσχυση του παγκόσμιου ρόλου της Κίνας, δημιουργία νέων «δρόμων του μεταξιού» και η καταπολέμηση της διαφθοράς, η μεγάλη πολιτική του διακήρυξη στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΚ το 2012, που οδήγησε σε ένα σαρωτικό κομματικό ξεκαθάρισμα.
Όσοι αναγνωρίζουν μια σοφία σε αυτό το μεγάλο κινεζικό σχέδιο, τον θεωρούν τον κατάλληλο άνθρωπο για να υλοποιήσει ενεργητικά αλλά αθόρυβα την πολιτική αυτή, όντας ένας άνθρωπος ο οποίος επικοινωνεί καταπληκτικά με τον δυτικό κόσμο, με την ίδια ακριβώς άνεση που παράγει κομμουνιστική σκέψη. Η ευελιξία του σε διαφορετικά κοινά είναι πράγματι εντυπωσιακή, φτάνοντας ως και σε αναφορές στην ποπ κουλτούρα σε ομιλίες του.
Οι πιο κριτικές φωνές επισημαίνουν, βασίμως, ότι οι προσωπική ισχύς του παραβιάζει τις ασφαλιστικές δικλίδες που έθεσε ο ΝτενγκΣιαοπίνγκ για να αποτρέψει μια μελλοντική υπερσυγκέντρωση εξουσίας, στο μετά Μάο ΚΚΚ. Μήπως ο Σί Τζίνπινγκ είναι ο ίδιος, πλέον, το Κόμμα; Η απορία θα απαντηθεί το 2022, τουτέστιν, το έτος που λήγει η θητεία του, κατά τον κομματικό κανόνα. Ο ίδιος είναι σαφές ότι επιθυμεί να παραμείνει ως επικεφαλής. Έχουν περάσει άλλωστε πολλά χρόνια από τότε που υπάκουε απαγγέλοντας σκέψεις και κανόνες άλλων. Τώρα φτιάχνει τους δικούς του!