Οι συμφωνίες είχαν επισφραγίσει την αμοιβαία αναγνώριση του εβραϊκού κράτους και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και άνοιγαν τον δρόμο για τη βαθμιαία δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.
Σήμερα όλα αυτά αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση, με έναν ακροδεξιό εθνικιστή πρωθυπουργό στο τιμόνι του Ισραήλ και έναν εξίσου ακραίο πρόεδρο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος αποδεικνύει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να ικανοποιεί όλα τα ισραηλινά αιτήματα, επιχειρώντας να φέρει στα όρια της εξαθλίωσης τους ατυχείς Παλαιστινίους, ώστε να τους υποχρεώσει να υποκύψουν. Επικεφαλής του σχεδίου αυτού έχει θέσει τον γαμπρό του, ένα άτομο με απολύτως καμία εμπειρία στη διεθνή πολιτική, αλλά με μια απαράδεκτη αλαζονική συμπεριφορά, ο οποίος αντί να συναλλαγεί με τους Παλαιστινίους, συναλλάσεται με τους Άραβες συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή στην προσπάθεια να τα βρουν με τους Ισραηλινούς, εις βάρος βέβαια των Παλαιστινίων. Το σχέδιο αυτό έχει μάλιστα χαρακτηρισθεί ως η «Συμφωνία του Αιώνα» και κανείς δεν μιλάει πλέον για τη δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους, αλλά για υποταγή των Παλαιστινίων στα ισραηλινά σχέδια.
Έτσι οι Ισραηλινοί, χωρίς καμία αντίσταση , επεκτείνουν συνεχώς τους παράνομους εποικισμούς, για να διασπάσουν τη συνέχεια των παλαιστινιακών εδαφών. Οι έποικοι από 113.000 την εποχή του Οσλο έχουν ανέλθει σήμερα σε 413.000, ενώ ο ανεκδιήγητος Ντόναλντ Τραμπ έχει προχωρήσει στη μονομερή αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ (η αμερικανική πρεσβεία έχει ήδη μεταφερθεί εκεί), έχει κλείσει τα γραφεία της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ουάσιγκτον, έχει διακόψει την οικονομική βοήθεια προς τους Παλαιστινίους και τώρα τελευταία και τη χρηματοδότηση της υπηρεσίας προσφύγων του ΟΗΕ, με αποτέλεσμα να απειλείται ο πλήρης οικονομικός στραγγαλισμός και της Παλαιστινιακής Αρχής, αλλά και των προσφύγων που χάνουν κάθε μορφής ανθρωπιστική βοήθεια. Και όλα αυτά υπό την πλήρη απάθεια της Διεθνούς Κοινότητας και κυρίως των υποτίθεται ευαίσθητων στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ευρωπαίων. Έτσι η μόνη προοπτική που διανοίγεται τώρα, ως αντίδραση, είναι ένας νέος κύκλος αίματος και βίας, που θα έλθει να προστεθεί στην ήδη ιδιαίτερα ταραγμένη αυτή περιοχή.
(TO BHMA)