Άλλωστε, όπως καταδεικνύει και η τελευταία έκθεση της BP για τον διεθνή ενεργειακό τομέα κατά την περίοδο 2000-2040, η οποία είχε παρουσιαστεί στα μέσα Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, το φυσικό αέριο αναπτύσσεται έντονα, υποστηριζόμενο από τη γενική ζήτηση (και τη συνεχιζόμενη επέκταση του υγροποιημένου φυσικού αερίου). Ωστόσο, είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πηγή ενέργειας, αντιπροσωπεύοντας το 40% της αύξησης της ενέργειας, με το φυσικό αέριο να αυξάνεται ταχύτερα από το πετρέλαιο ή τον άνθρακα, αν και όχι σημαντικά.
Στο βασικό σενάριο που εξετάζουν οι ειδικοί της BP προκύπτει ότι, περίπου το ήμισυ της αύξησης του φυσικού αερίου οφείλεται στην «εναλλαγή» καυσίμου, δηλαδή στην αύξηση του μεριδίου του αερίου σε σχέση με τον άνθρακα (και το πετρέλαιο στη μεταφορά). Ορισμένες από αυτές τις μεταβολές οφείλονται στην αυξανόμενη διαθεσιμότητα αερίου χαμηλού κόστους (π.χ. από ΗΠΑ και Μέση Ανατολή), ενώ άλλες οφείλονται σε μέτρα πολιτικής που προάγουν τη μετάβαση σε ένα μείγμα καυσίμων χαμηλότερης περιεκτικότητας σε άνθρακα (π.χ. σε Ασία και ΕΕ). Ωστόσο, ένας κίνδυνος για τις προοπτικές του φυσικού αερίου εντοπίζεται στο γεγονός ότι τα μέτρα περιβαλλοντικής πολιτικής είναι λιγότερο αυστηρά και φιλόδοξα από εκείνα που προβλέπονται στο βασικό σενάριο που εξετάστηκε στη μελέτη.
Η ασθενέστερη ανάπτυξη επικεντρώνεται στην Κίνα (η οποία πάντως έχει σημαντικό βαθμό μετάβασης από άνθρακα σε φυσικό αέριο στο βασικό σενάριο) και, σε μικρότερο βαθμό, στην ΕΕ. Στην Ευρώπη, η εγχώρια παραγωγή φυσικού αερίου θα φτάσει περίπου στο ήμισυ έως το 2040, οδηγώντας σε αύξηση του μεριδίου του εισαγόμενου αερίου στη συνολική κατανάλωση από περίπου 50% το 2016 σε 75% έως το 2040. Στο βασικό σενάριο, η ανάπτυξη μιας παγκόσμιας ολοκληρωμένης αγοράς φυσικού αερίου περιορίζει τις ευρωπαϊκές ανησυχίες για την υπερβολική εξάρτηση από τις εξαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία, επιτρέποντας ωστόσο στη Ρωσία να διατηρήσει το μερίδιό της στις ευρωπαϊκές εισαγωγές αερίου. Όσο για την ανάπτυξη φυσικού αερίου στην Ινδία και στην υπόλοιπη Ασία, αυτή καταγράφεται σχετικά αμετάβλητη.
Μείωση του αερίου στα εναλλακτικά σενάρια
Οι προοπτικές ζήτησης φυσικού αερίου θα μπορούσαν, σύμφωνα με την έκθεση, να επηρεαστούν είτε από ασθενέστερες είτε από αυστηρότερες περιβαλλοντικές πολιτικές. Οι πιο αδύναμες πολιτικές θα μπορούσαν να περιορίσουν τη μετάβαση από τον άνθρακα προς το φυσικό αέριο, ενώ ισχυρότερες πολιτικές θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν μεγαλύτερα κέρδη στις ΑΠΕ και την ενεργειακή απόδοση.
Ειδικότερα, το σενάριο της «ώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας» που εξετάστηκε προϋποθέτει ότι το επίπεδο στήριξης της πολιτικής για τις ΑΠΕ παραμένει γύρω από τα σημερινά επίπεδα έως και το 2040, «εξαφανίζοντας» το φυσικό αέριο (και τον άνθρακα) από τον τομέα της ενέργειας. Η παγκόσμια ζήτηση φυσικού αερίου αυξάνεται κατά περίπου 1%. στο σενάριο «ώθησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας», παρόμοιο με το σενάριο «λιγότερης εναλλαγής φυσικού αερίου».
Η αύξηση της ζήτησης φυσικού αερίου είναι πιο αργή στα σενάρια «ταχύτερη μετάβαση» και «ακόμη ταχύτερη μετάβαση», αντανακλώντας τις πιο περιεκτικές πολιτικές για το κλίμα, οι οποίες οδηγούν σε σημαντικές βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση, καθώς και σε μείγμα καυσίμου, με λιγότερο άνθρακα. Το μερίδιο του αερίου στην πρωτογενή ενέργεια πέφτει σε όλα αυτά τα εναλλακτικά σενάρια, σε σχέση με το τρέχον επίπεδο, σε αντίθεση με τη σταθερή αύξηση που προβλέπεται στο βασικό σενάριο.