Χαλασμένα Μυαλά

«Φοβάμαι τα χαλασμένα μυαλά στην Ελλάδα. Οι υστερικοί, οι ανισόρροποι, οι σχιζοφρενικοί έχουν εδώ περισσότερη απήχηση και περισσότερες ευκαιρίες να επιβληθούν παρά σε άλλους τόπους πιο κατακαθισμένους», γράφει στα «Τετράδια Ημερολογίου» του ο Γιώργος Θεοτοκάς στις 17 Μαΐου 1940. Πρόκειται για τον θείο του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της γενιάς του 1930, διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. Θυμάμαι αυτή την σκέψη του και ανατρέχω στην «τσακισμένη» σελίδα 137 των «Τετραδίων» του, κάθε φορά που κάτι περίεργο, ανισόρροπο, εμφανέστατα ανορθολογικό κάνει την εμφάνισή του στην δημόσια σφαίρα. Μπήκα στον πειρασμό να γράψω για τα χαλασμένα μυαλά την προηγούμενη εβδομάδα παρακολουθώντας την πορεία διαμαρτυρίας που έκαναν μέλη αριστερών ομάδων στην Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενα για την αναγόρευση του Προέδρου Γιούνκερ σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής ΑΠΘ
energia.gr
Παρ, 21 Ιουλίου 2017 - 12:26

«Φοβάμαι τα χαλασμένα μυαλά στην Ελλάδα. Οι υστερικοί, οι ανισόρροποι, οι σχιζοφρενικοί έχουν εδώ περισσότερη απήχηση και περισσότερες ευκαιρίες να επιβληθούν παρά σε άλλους τόπους πιο κατακαθισμένους», γράφει στα «Τετράδια Ημερολογίου» του ο Γιώργος Θεοτοκάς στις 17 Μαΐου 1940. Πρόκειται για τον θείο του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της γενιάς του 1930, διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. 

Θυμάμαι αυτή την σκέψη του και ανατρέχω στην «τσακισμένη» σελίδα 137 των «Τετραδίων» του, κάθε φορά που κάτι περίεργο, ανισόρροπο, εμφανέστατα ανορθολογικό κάνει την εμφάνισή του στην δημόσια σφαίρα. Μπήκα στον πειρασμό να γράψω για τα χαλασμένα μυαλά την προηγούμενη εβδομάδα παρακολουθώντας την πορεία διαμαρτυρίας που έκαναν μέλη αριστερών ομάδων στην Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενα για την αναγόρευση του Προέδρου Γιούνκερ σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής ΑΠΘ. Το τι φθηνή επιχειρηματολογία άκουσα γι’ αυτή την απόφαση, δεν λέγεται: «Ο Γιούνκερ είναι ο δημιουργός των μνημονίων» , «ο Γιούνκερ συγκάλεσε μυστική σύσκεψη για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ», «ο Γιούνκερ κυβερνά φορολογικό παράδεισο» , ανοησίες, ανοησίες, ανοησίες. Και το χειρότερο με όλους αυτούς που τις υποστηρίζουν, είναι ότι είναι ημιμαθείς, η χειρότερη εκδοχή Έλληνα: είναι αυτός που ενώ ξέρει ελάχιστα, νομίζει ότι τα ξέρει όλα και σε απωθεί, αν τολμήσεις να του χαλάσεις την θεωρία.

Ο Γιούνκερ άγιος δεν είναι, με όρους διεθνούς πολιτικής, ούτε σε αυτές τις θέσεις κάνουν καριέρα ενάρετοι. Ωστόσο, μέσα στην κρίση, από τις θέσεις που υπηρετεί, βοήθησε την Ελλάδα περισσότερο από τον Μπαρόζο, που είχε στο νου του να μας δυσφημεί για να προστατεύει την Πορτογαλία. Ο Γιούνκερ ως Πρόεδρος του Eurogroup ήταν απέναντί μας πιο τίμιος από τον διάδοχό του Ντάισσελμπλουμ. Τον Οκτώβριο του 2009 παρακάλεσε μυστικά τον Παπανδρέου να υπογράψει μνημόνιο λάιτ με την Κομμισσιόν για να μην αποκλειστούμε από τις αγορές. Ο άλλος, όμως, υπό την επήρεια του «λεφτά υπάρχουν», ανέτοιμος να λάβει μέτρα, απέρριψε την πρόταση. Ο Γιούνκερ το καλοκαίρι του 2015 ήταν αντίβαρο στη δολιότητα του Σώυμπλε. Ο Γιούνκερ όλα τα χρόνια ήταν μια αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης για τα σχέδια που απεργαζόταν εναντίον μας οι Γερμανοί.

«Ειδοποιούσε». Και όμως, βρέθηκαν στην Ελλάδα χαλασμένα μυαλά που αντιτέθηκαν στην βράβευσή του και έκαναν διαδήλωση και εναντίον του. Αλλά αν υβρίζουμε όποιους μας βοήθησαν, λίγο ή πολύ, τι πρέπει να κάνουμε άραγε για αυτούς που μας πολέμησαν; χαλασμένα μυαλά δεν βρήκα όμως μόνο στο Βορρά εντόπισα και στο Νότο. Ελληνο-αυστραλός τουρίστας δέχθηκε επίθεση από κουκουλοφόρους στο Κέντρο των Αθηνών την Κυριακή που τα καταστήματα ήταν ανοιχτά. Είτε τον χτύπησε επειδή ψώνιζε είτε τον χτύπησαν επειδή τα τατουάζ του ήταν αρχαιοελληνικά και τον πέρασαν για Χρυσαυγίτη-η εικόνα των αστυνομικών που τον άκουγαν να καταγγέλλει αιμόφυρτος το περιστατικό χωρίς να κατέβουν από τις μηχανές τους είναι συγκλονιστική . Αδιαφορία και εδώ για τα χαλασμένα μυαλά. Μην νομίζετε ότι θέλει πολύ για να χαλάσει ο κλίμα. Μερικά μεμονωμένα περιστατικά αρκούν.

(του Μανώλη Κοττάκη από την «Εστία»)