Η διπλή επίθεση που πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουνίου στην Τεχεράνη, στο κτίριο του Κοινοβουλίου και στο Μαυσωλείο του Αγιατολάχ Χομεϊνί, αποτελεί μια σπάνια επιδρομή του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράν. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη και για τις δύο επιθέσεις, ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη, αναρτώντας στο πρακτορείο Amaq φωτογραφίες και βίντεο που, όπως ισχυρίζονταν, ήταν σε ζωντανή σύνδεση

Η διπλή επίθεση που πραγματοποιήθηκε στις 7 Ιουνίου στην Τεχεράνη, στο κτίριο του Κοινοβουλίου και στο Μαυσωλείο του Αγιατολάχ Χομεϊνί, αποτελεί μια σπάνια επιδρομή του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράν.

Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη και για τις δύο επιθέσεις, ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη, αναρτώντας στο πρακτορείο Amaq φωτογραφίες και βίντεο που, όπως ισχυρίζονταν, ήταν σε ζωντανή σύνδεση.

Δηλώσεις που έγιναν από τους αραβόφωνους δράστες στα βίντεο αυτά φαίνεται να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Ισλαμικού Κράτους. Και η ταχύτητα με την οποία αναρτήθηκαν τα βίντεο υποδηλώνει πως οι ένοπλοι δράστες είχαν στενούς δεσμούς με την ηγεσία στον πυρήνα του Ισλαμικού Κράτους, σε αντίθεση με άλλους που έχουν πραγματοποιήσει τρομοκρατικές επιθέσεις.

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τεχεράνη δεν αποτελούν κάτι σύνηθες τα τελευταία χρόνια, αν και οι τρομοκρατικές ενέργειες δεν είναι άγνωστες στο Ιράν, ιδιαίτερα στις περιοχές του Ιρανικού Κουρδιστάν, στην πόλη Αχβάζ και των περιφερειών Σιστάν-Μπαλουχιστάν. Επίσης αντιμετωπίζει από καιρό την απειλή διαφόρων εγχώριων μαχητικών οργανώσεων.

Το τελευταίο σημαντικό τρομοκρατικό περιστατικό στην Τεχεράνη σημειώθηκε το 2001 από την αντιπολιτευτική ομάδα αντιφρονούντων που είναι γνωστή ως Μουτζαχεντίν-ε-Χαλκ (MeK), την οποία η Ουάσινγκτον αφαίρεσε από τη λίστα των ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων το 2012 (μια έκρηξη που σημειώθηκε το 2008 σε προάστιο της Τεχεράνης, από την οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον 15 άτομα, ποτέ δεν εξηγήθηκε πλήρως, αν και υπάρχουν εικασίες ότι επρόκειτο για ισραηλινή επιχείρηση με στόχο κομβόι που μετέφερε όπλα στη Χεζμπολά).

Το Ισλαμικό Κράτος, συγκριτικά, μέχρι τώρα δεν αποτελούσε σημαντική απειλή για το Ιράν. Ωστόσο, υπήρχαν ενδείξεις πως το Ιράν αρχίζει να μπαίνει όλο και περισσότερο στο «στόχαστρο» του Ισλαμικού Κράτους. Άλλωστε, η Τεχεράνη έχει στηρίξει ενεργά τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, μεταξύ άλλων και στην ιρακινή συνοριακή περιοχή γύρω από τη Σουλεϊμανίγια αλλά και στηρίζοντας τους αντάρτες που μάχονται κατά του Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, οι ιρανικές δυνάμεις ασφαλείας φέρεται να σκότωσαν τον διορισμένο εμίρη του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράν. Ένα μήνα αργότερα, το Ιράν συνέλαβε 11 άτομα που ήταν ύποπτα για προμήθεια όπλων και εκρηκτικών στο Ισλαμικό Κράτος. Τον Μάρτιο, το ΜΜΕ του Ισλαμικού Κράτους στην Ντιγιάλα (ανατολικό Ιράκ) δημοσιοποίησε βίντεο στα Φαρσί, καλώντας τους Ιρανούς Σουνίτες να εξεγερθούν κατά της κυβέρνησης. Το βίντεο έδειχνε επίσης ενόπλους να χρησιμοποιούν για στόχο φωτογραφίες του διοικητή της δύναμης Quds του Σώματος της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς(IRGC),Κασίμ Σολεϊμανί.

Οι στόχοι των επιθέσεων της 7ης Ιουνίου είναι εξαιρετικά συμβολικοί. Το μαυσωλείο του Χομεϊνί αποτελεί ανεξίτηλο σύμβολο της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979, που ανέτρεψε το πολιτικό σύστημα του Ιράν. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε μία ημέρα μετά την 28η επέτειο της ταφής του -που ήταν αναμενόμενο ότι θα υπήρχε πολύς κόσμος στο μαυσωλείο. Εν τω μεταξύ, το κτίριο της Βουλής αποτελεί σύμβολο του σύγχρονου κράτους του Ιράν και της εξουσίας της προσφάτως επανεκλεγείσας κυβέρνησης του προέδρου Χασάν Ροχανί.

Η πρώτη μεγάλη τρομοκρατική επίθεση μετά από 16 χρόνια στην Τεχεράνη θα ενθαρρύνει τις σκληροπυρηνικές ομάδες του Ιράν να λάβουν ακόμα σκληρότερη στάση έναντι του Ιράκ και της Συρίας -ιδιαίτερα αν η επίθεση όντως πραγματοποιήθηκε από το Ισλαμικό Κράτος ή ακόμα και από κάποια κουρδική ομάδα όπως το Κόμμα της Ελεύθερης Ζωής του Κουρδιστάν.

Με την Τεχεράνη να υποψιάζεται πιθανή σαουδαραβική στήριξη σε τέτοιες ομάδες, οι σχέσεις με το Ριάντ πιθανότατα θα πιεστούν ακόμα περισσότερο, σε μια περίοδο που οι Σαουδάραβες ήδη προσπαθούν να αυξήσουν την πίεση προς το Ιράν.

Στο εσωτερικό της χώρας, θα χρησιμοποιηθεί ως «όπλο» κατά του Ροχανί προς όφελος του IRGC, αν και τόσο το IRGC όσο και άλλες υπηρεσίες εκτός του εκτελεστικού βραχίονα του Ιράν ήδη κυριαρχούν στις πολιτικές για την εγχώρια ασφάλεια.