H Επανεκλογή Ροχανί Θετική Εξέλιξη για τις Διεθνείς Αγορές Παρά την Προσπάθεια Απομόνωσης του Ιράν Από τον Πρόεδρο Τράμπ

Απόλυτα θετική εξέλιξη θεωρείται από εξέχοντες παράγοντες της διεθνούς πετρελαιαγοράς αλλά και εκπροσώπων μεγάλων Ευρωπαϊκών βιομηχανικών ομίλων η επανεκλογή του μετριοπαθούς κληρικού Χασάν Ροχανί στο προεδρικό αξίωμα του Ιράν. Ο Ροχανί που θεωρείται ένας σημαντικός μεταρρυθμιστής που έχει μέχρι τώρα αντισταθεί με επιτυχία στα ακραία συντηρητικά στοιχεία που υποστηρίζονται από τον υπέρτατο αρχηγό του κράτους τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενί, επανεξελέγη στο προεδρικό αξίωμα λαμβάνοντας το 57% των καταμετρηθεισών ψήφων στις εθνικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Παρασκευή (19/5) σε μία εκλογική αναμέτρηση όπου συμμετείχε σχεδόν το 70% του εκλογικού σώματος, ήτοι 40 εκατομμύρια ψηφοφόροι.

Σύμφωνα με πηγές του energia. gr στην Τεχεράνη η νέα εντολή που έλαβε ο Ροχανί από τον Ιρανικό λαό αποβλέπει όχι μόνο στη συνέχιση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που ξεκίνησε πριν από 4 χρόνια, όταν εξελέγη για πρώτη φορά στο προεδρικό αξίωμα, αλλά και στην εντατικοποίηση των διεργασιών για το άνοιγμα της Ιρανικής οικονομίας προς τον έξω κόσμο θέτοντας οριστικό τέρμα στον απομονωτισμό της χώρας. Παρά τα πολύ θετικά βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση Ροχανί, με κορυφαία εξέλιξη την υπογραφή της ιστορικής συμφωνίας JCPOA ( Joint Comprehensive Plan of Action) τον Ιoύλιο του 2015 για περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν με την άρση τον Ιανουάριο 2016 των περισσότερων μέχρι τότε κυρώσεων, η ένταξη του Ιράν στη διεθνή οικονομία και εμπόριο δεν έχει πλήρως επιτευχθεί τόσο λόγω εσωτερικών αντιδράσεων από συντηρητικούς κύκλους όσο και από την άρνηση των ΗΠΑ να επιτρέψουν ελεύθερες τραπεζικές συναλλαγές.

Με το Κογκρέσο, να αντιδρά σφόδρα στην προοπτική πλήρους επανένταξης του Ιράν στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, τώρα όμως και τον ίδιο τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ να κατηγορεί απερίφραστα την Τεχεράνη ότι υποθάλπτει την τρομοκρατία (βλέπε εδώ σχετικό άρθρο). Μία τελείως ανεδαφική κατηγορία καθότι το Ιράν είναι από τους πρωταγωνιστές στην προσπάθεια ανατροπής και διάλυσης του Ισλαμικού Χαλιφάτου ( ISIS) ενώ η ίδια η χώρα θεωρείται από τις πλέον ασφαλείς στην περιοχή του Κόλπου. Βέβαια οι Αμερικανικές κατηγορίες εκτοξεύονται αβασάνιστα προκειμένου να προσεταιρισθούν τα πλούσια πετρελαιοπαραγωγικά κράτη της Μέσης Ανατολής με στόχο την απομάκρυνση και ανατροπή του Σύριου Προέδρου Χαφέζ Αλ Ασάντ, που όμως υποστηρίζεται σθεναρά από το Ιράν και την Ρωσία στη μάχη του κατά του ISIS αλλά και ποικιλώνυμων εγχώριων επαναστατικών ομάδων.

Όμως παρά το γεγονός ότι μετά την άρση του εμπορικού embargo κατά του Ιράν μετά την συμφωνία J CPOA- μεταξύ Τεχεράνης και των 6 χωρών επαφής, δηλ. ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ην. Βασίλειο, και Γερμανία- οι ΗΠΑ έκαναν ότι ήτο δυνατό για να υποσκάψουν την άνω συμφωνία, το Ιράν κατάφερε να επανακτήσει σημαντικό μέρος των πετρελαϊκών του εξαγωγών. Έτσι από μία συνολική παραγωγή που είχε φθάσει στα 2.6 εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα στα τέλη του 2015, έχοντας μειωθεί κατά 1.5 εκατομμύρια βαρέλια/ημέρα λόγω του embargo, αυτή σταδιακά αυξήθηκε στα 3.8 εκατομμύρια βαρέλια/ημέρα μέχρι τις αρχές του 2017 με περίπου 2.5 εκατομμύρια βαρέλια να κατευθύνονται σε εξαγωγές (βλέπε σχήμα 1 και 2). Η εντυπωσιακή αυτή επανάκαμψη των εξαγωγών συνέβαλλε σημαντικά στην τόνωση της οικονομίας του Ιράν και στη διεύρυνση των εμπορικών του συναλλαγών κυρίως με χώρες της Ασίας (Κίνα, Ινδία, Κορέα) αλλά και της Ευρώπης (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα).

Η διατήρηση όμως των περιορισμών στις τραπεζικές συναλλαγές, με εμμονή των ΗΠΑ, είχε ως αποτέλεσμα την αδυναμία προσέλκυσης επενδυτών στον κρίσιμο τομέα των υδρογονανθράκων όπου η Τεχεράνη προσπαθεί συστηματικά τα τελευταία 3 χρόνια να πραγματοποιήσει επενδύσεις τόσο σε νέα κοιτάσματα όσο και για την αναβάθμιση παλαιών με στόχο την αύξηση της παραγωγής. Οι δυνατότητες του Ιράν για αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι τεράστιες αφού η χώρα διαθέτει σχεδόν 34.0 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, τα μεγαλύτερα στον κόσμο για μία χώρα που κατέχει το 18.2% των παγκοσμίων αποθεμάτων (με τη Ρωσία να έρχεται δεύτερη με 32.3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ή 17.3% των παγκόσμιων αποθεμάτων), ενώ και στο πετρέλαιο τα κοιτάσματα του Ιράν είναι από τα υψηλότερα παγκοσμίως στα 158 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, τρίτα σε μέγεθος μετά από αυτά της Βενεζουέλας και της Σαουδικής Αραβίας.

Μία συντονισμένη προσπάθεια εκ μέρους της Τεχεράνης για μία ριζική διεύρυνση της παραγωγικής βάσης των υδρογονανθράκων της χώρας είναι λογικό να προσκρούει στην οργανωμένη αντίδραση των πετρελαιοπαραγωγικών χωρών του Περσικού Κόλπου, με προεξέχουσα τη Σ. Αραβία, οι οποίες αντιμετωπίζουν το Ιράν ως μία ξεκάθαρη απειλή για τα στρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα. Εξού και η οξεία επίθεση του Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ κατά του Ιράν και η επιχειρούμενη τώρα απομόνωση της Τεχεράνης με πρόσχημα την δήθεν στήριξη από αυτήν της διεθνούς τρομοκρατίας. Με την πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ να έχει εντωμεταξύ εξασφαλίσει προμήθειες της τάξης των $400 δισεκατομμυρίων και τον Πρόεδρο Τράμπ να είναι αποδέκτης, τόσο ο ίδιος όσο και συγγενικά του πρόσωπα, αδράς οικονομικής βοήθειας από εταιρείες ελεγχόμενες τόσο από τη Σ. Αραβία όσο και από άλλες συμμαχικές με αυτή χώρες.