Μεγάλoς προβληματισμός επικρατεί στις εταιρείες φυσικού αερίου της Δυτικής Ευρώπης, αλλά και στις αντίστοιχες κυβερνήσεις, για την εντεινόμενη εξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Πλέον η διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας και η ισόρροπη καλή σχέση με όλους τους προμηθευτές (φυσικά και με τη Ρωσία) είναι το βασικό ζητούμενο και για τις εταιρείες αλλά και για τα κράτη-μέλη. Τον τόνο αυτής της νέας πολιτικής δίνουν τα δύο «αφεντικά» των μεγαλύτερων εταιρειών φυσικού αερίου της Ευρώπης: ο δρ Μπούρκχαρτ Μπέργκμαν, πρόεδρος της ΕΟΝ - Ruhrgas, και ο Ζαν-Φρανσουά Σιρελί της Gaz De France, δημιουργώντας γαλλογερμανικό άξονα και στο αέριο.
Μάλιστα οι μεγάλοι του φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα προωθήσουν τις απόψεις τους στους υπουργούς Εξωτερικών και Ενέργειας των κρατών τους, ώστε να πείσουν την ΕΕ να ασκήσει κοινή ενεργειακή πολιτική, η οποία να εκφράζεται προς τις τρίτες χώρες (Ρωσία, ΗΠΑ, Ιράν) από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ-Μανουέλ Μπαρόζο. Είναι βέβαιο ότι στις επόμενες συνόδους κορυφής της ΕΕ η κοινή ενεργειακή πολιτική θα αποτελέσει θεμελιώδες αντικείμενο διεργασιών και θα εξειδικευθεί από τους υπουργούς Ενέργειας των «25».
Τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι μεγαλύτεροι καταναλωτές φυσικού αερίου μετά τους Αμερικανούς στον πλανήτη. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «25» καταναλώνονται ετησίως περισσότερα από 500 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, εκ των οποίων το 50% εισάγεται από τρίτες χώρες.
Ήταν λοιπόν πολύ φυσικό οι μεγάλες εταιρείες φυσικού αερίου της Ευρώπης να θελήσουν κάποια στιγμή να χαράξουν κοινή πολιτική απέναντι στους προμηθευτές τους αλλά και να συζητήσουν για το μέλλον της ευρωπαϊκής καταναλωτικής αγοράς φυσικού αερίου των 400 εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Την Πέμπτη το βράδυ στις Βρυξέλλες συναντήθηκαν οι εκπρόσωποι των επτά μεγαλύτερων εταιρειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη, καλώντας για πρώτη φορά και άλλα δύο μέλη σε αυτό το ιδιότυπο κλαμπ: τη ΔΕΠΑ από την Ελλάδα (που εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρό της κ. Ασ. Παπαγεωργίου) και την PGNIG από την Πολωνία - για διαφορετικούς λόγους την καθεμία.
Στο... Gas Club της Ευρώπης ανήκουν οι επτά μεγάλοι: ΕΟΝ - Ruhrgas (Γερμανία), Gas De France (Γαλλία), ΕΝΙ (Ιταλία), Gas Natural (Ισπανία), DONG (Δανία), Gasunie (Ολλανδία) και Distrigas (Βέλγιο). Τα «αφεντικά» των εταιρειών αυτών συναντιούνται συχνά σε «κλειστά τραπέζια» στις Βρυξέλλες και συζητούν τα θέματα της αγοράς, αλλά φροντίζουν πάντοτε να ανακοινώνουν τις συναντήσεις τους ώστε να μη θεωρηθεί ότι προσπαθούν με κάποιον τρόπο να συγκροτήσουν ένα είδους καρτέλ.
Αυτή την εποχή όμως οι «ευρωπαίοι γκαζάδες» έχουν έναν πολύ σημαντικό λόγο για να συναντιούνται, ακριβώς επειδή η Ρωσία προσπαθεί με τον πλέον πιεστικό τρόπο να γίνει σχεδόν ο αποκλειστικός προμηθευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε φυσικό αέριο, γεγονός το οποίο προκαλεί έντονο προβληματισμό στους Ευρωπαίους και σφοδρή αντίδραση από τους Αμερικανούς.
Στο κλειστό τραπέζι της Πέμπτης συζητήθηκαν οι νέες συνθήκες της αγοράς μετά και την ξεκάθαρη τοποθέτηση του προέδρου Πούτιν ότι θέλει να παρακάμψει από Βορρά και Νότο την ουκρανική οδό και να εξάγει εκατομμύρια τόνους φυσικού αερίου, πρώτον, από τον βόρειο άξονα με τον υποβρύχιο αγωγό της Βαλτικής που θα συνδέει απευθείας τη Ρωσία με τη Γερμανία και, δεύτερον, από τον νότιο άξονα, δηλαδή από τον αγωγό Κασπίας - Τουρκίας - Ελλάδας - Ιταλίας - άλλωστε αυτός ήταν και ο κύριος λόγος της παρουσίας της ΔΕΠΑ. Όπως αναφέρθηκε στη σύσκεψη, οι Ρώσοι επιθυμούν να παρακάμψουν πλήρως την Ουκρανία δημιουργώντας και τρίτο σύστημα αγωγών που θα ακολουθεί τον δρόμο Λευκορωσίας - Πολωνίας - Γερμανίας. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο εκλήθησαν στο ίδιο τραπέζι και οι Πολωνοί.
Η πρωτόγνωρη «ενεργειακή απόβαση» των Ρώσων στη Δυτική Ευρώπη ανησυχεί ακόμη και τους Γερμανούς, οι οποίοι είναι παραδοσιακοί ενεργειακοί σύμμαχοι των Ρώσων. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι το αφεντικό της ιταλικής ΕΝΙ (που έχει στενή συνεργασία με τη ρωσική Gazprom), ο Τζιουζέπε Σκαρόνι, δεν παρέστη αυτοπροσώπως στη συνάντηση, λόγω ταξιδιού στην Αμερική, αλλά έστειλε τον διευθυντή του. Οι Ευρωπαίοι όμως φρόντισαν να φέρουν στο τραπέζι την τελευταία στιγμή και τον Αυστριακό Χανς Σίμουλεκ της OMV, αφού και η Αυστρία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διακίνηση ρωσικού φυσικού αερίου.
Κατά τα άλλα η συνεχώς εξελισσόμενη αγορά φυσικού αερίου, η απελευθέρωση των αγορών και ο ρόλος των ρυθμιστικών αρχών ήταν τα επιπλέον θέματα που εξετάστηκαν στο κλειστό τραπέζι των Βρυξελλών.
Αν στις εταιρείες που έλαβαν μέρος σημειώσατε την απουσία Βρετανών και Νορβηγών, είναι επειδή αυτά τα δύο κράτη έχουν αυτάρκεια σε φυσικό αέριο από τα πλούσια κοιτάσματα της Βόρειας Θάλασσας. Επίσης υπάρχει και η μεγάλη σλοβακική SPP που δεν προσέρχεται σε αυτές τις συσκέψεις, αλλά αυτή δεν έχει κανέναν ανάγκη: η Σλοβακία αποτελεί τον πρώτο μεγάλο σταθμό συγκέντρωσης ρωσικού φυσικού αερίου στη Δυτική Ευρώπη μετά την προβληματική διέλευσή του από την Ουκρανία, γι' αυτό αγοράζει το καύσιμο από τους Ρώσους σχεδόν δωρεάν. Γιατί να ανησυχεί και να προβληματίζεται;
(Το Βήμα, 17/9/06)