Ο Κωνσταντίνος Δαλάκας σχεδίασε το Μη Επανδρωμένο Όχημα που ταιριάζει
και στις ανάγκες της Ελλάδας και διακρίθηκε στο διαγωνισμό του
ευρωπαϊκού κολοσσού Airbus, λαμβάνοντας την πρώτη θέση με την υψηλότερη
βαθμολογία του κοινού.
Ο Κωνσταντίνος Δαλάκας ξεκίνησε να
σπουδάζει Μηχανολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 2008
και βρέθηκε γρήγορα να αναζητά νέες τεχνολογικές λύσεις στον
συγκλονιστικό κόσμο των Μη Επανδρωμένων Οχημάτων, των γνωστών σε όλους
μας drone. Οι τεχνολογικές καινοτομίες τον οδήγησαν -ως αρχηγό της
ομάδας σχεδιασμού του μη επανδρωμένου αεροσκάφους «Hermes ΙI», που
κατέκτησε τη 9η θέση παγκοσμίως στην Πορτογαλία το 2013- να αναζητήσει
μια λύση που να ταιριάζει (και) στις ανάγκες της Ελλάδας. Η αγάπη του
για τα αεροπλάνα τον οδήγησε το 2016 στο σχεδιασμό ενός καινοτόμου drone
μεταφοράς βοήθειας. Κάπως έτσι γεννήθηκε το “DM-II Titan”, ή αλλιώς
“Τιτάνας”. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Το Κάθετης Προσγείωσης
(VTOL) σκάφος διακρίθηκε στο διαγωνισμό του ευρωπαϊκού κολοσσού, της
εταιρίας Airbus όπου στο διεθνές Cargo Drone Challenge έλαβε την πρώτη
θέση με την υψηλότερη βαθμολογία του κοινού αλλά και την 6η θέση της
συνολικής κατάταξης μεταξύ 429 συμμετοχών από όλο τον κόσμο.
Η διαδρομή μέχρι την επιτυχία
«Από
τότε που ήμουν πέντε χρονών έλεγα ότι θέλω να γίνω ηλεκτρολόγος –
μηχανολόγος γιατί πάντα με εξίταρε η τεχνολογία και το πώς αυτή μπορεί
να βελτιώσει τη ζωή μας. Στα φοιτητικά μου χρόνια ασχολήθηκα με διάφορα
projects μέσα στη σχολή, όπως η κατασκευή ενός drone για μεταφορά
βάρους, το οποίο έλαβε μέρος σε φοιτητικό διαγωνισμό στην Πορτογαλία το
2013. Η διπλωματική μου έγινε πάνω στην τεχνολογία του αυτόματου
ελέγχου. Είναι αυτός που μας επιτρέπει να έχουμε αυτόνομες κατασκευές
που μετακινούνται μόνες τους. Το 2016 ασχολήθηκα με το διαγωνισμό της
Airbus που αφορούσε τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη ενός drone για τη
μεταφορά αντικειμένων. Τα αντικείμενα στα οποία εστίασα εγώ είχαν σχέση
με τη Μεταφορά Ιατρικής Βοήθειας. Σκέφτηκα πως για την Ελλάδα που έχει
πολλά νησιά και περιοχές που δεν είναι εύκολα προσβάσιμες κάτι τέτοιο θα
ήταν μια πολύ καλή λύση. Υπάρχουν ανάγκες που η λύση μπορεί να δοθεί
μόνο από αέρος, όπως σε περιπτώσεις σεισμών κατά τους οποίους
καταστρέφονται οι υποδομές. Σε αυτές τις καταστάσεις η προσέγγιση
γίνεται ευκολότερα από αέρος ενώ το κόστος παροχής της βοήθειας με ένα
drone είναι σαφέστατα πολύ χαμηλότερο από ό,τι με ένα ελικόπτερο.»
Για την επανάσταση των drones
«Τα
τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί drones που μπορούν να έχουν κάθετη
απογείωση, σε οποιοδήποτε χώρο, χωρίς ιδιαίτερες υποδομές και με σχετικά
καλές ταχύτητες. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι τα ελικόπτερα του
σήμερα. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν πολύ
καλύτερα φορτία και να παραμετροποιούνται ανάλογα με τις ανάγκες μας, αν
θέλουμε να μεταφέρουμε φορτία ή κάμερες. Συνεπώς, η ενασχόληση όλου του
κόσμου με τα drones είναι μία λογική εξέλιξη για τον απλούστατο λόγο
ότι μας προσφέρουν ευελιξία που μέχρι τώρα δεν είχαμε με τα οχήματα που
ξέραμε. Ένα ελικόπτερο για παράδειγμα, που έχει μόνο έναν έλικα με μία
μηχανή δεν είναι τόσο ασφαλές αν συμβεί κάτι στη μία μηχανή του, ενώ ένα
drone με 8 έλικες θα συνεχίσει να πετάει, ακόμη και αν χάσει τον ένα
κινητήρα του.»Σχεδιάζοντας τον “Τιτάνα”.
«Ο “Τιτάνας” σε σχέση με
άλλα drones έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να σηκώσει βάρος, όπως και
ότι έχει τη δυνατότητα να απογειωθεί κάθετα και στη συνέχεια να πετάξει
σαν αεροπλάνο. Μπορεί δηλαδή να αναπτύξει υψηλές ταχύτητες, με χαμηλή
κατανάλωση. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη αυτονομία. Θέλησα να συνδυάσω τα
καλά των δύο τεχνολογιών. Δηλαδή την αυτονομία απογείωσης και
προσγείωσης χωρίς να υπάρχει κανείς αεροδιάδρομος, με την ταχύτητα και
την άμεση ανταπόκριση που μπορεί να έχει ένα αεροσκάφος. Ο ”Τιτάνας” τα
πήγε πολύ καλά και, όπως προανέφερα, στο διαγωνισμό της Airbus,
ψηφίστηκε πρώτος από το κοινό, ενώ κατέκτησε την 6η θέση στη γενική
κατάταξη».
Βοήθεια σε έκτακτες συνθήκες μέσα από μια αεροπορική επανάσταση
Ο
Κωνσταντίνος Δαλάκας εκτιμά ότι θα έρθει η στιγμή που τα drones θα
είναι αυτόνομα. «Σήμερα», όπως λέει, «το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι
πρέπει να υπάρχει ένας πιλότος από πίσω. Δεν μπορούν δηλαδή να
ενεργήσουν μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον χωρίς να υπάρχει κάποιος
πιλότος που να ελέγχει τι συμβαίνει. Όταν η τεχνολογία ξεπεράσει αυτόν
τον σκόπελο και φτάσουν τα drones να μπορούν να απογειωθούν από ένα
σημείο να πάνε σε ένα άλλο, να προσγειωθούν και να παράσχουν απευθείας
βοήθεια, χωρίς να χρειάζεται ένας πιλότος για κάθε drone, τότε θα
είμαστε στην εποχή που τα drones θα είναι μία πολύ καλή λύση για άμεση
αντίδραση και επίλυση προβλημάτων. Πιστεύω λοιπόν πως θα έρθει η στιγμή
που τα drones θα είναι εργάτες, θα δουλεύουν πλάι μας βοηθώντας μας να
κάνουμε ευκολότερα τις δουλειές μας».
Ο ‘Τιτάνας’ ανήκει τώρα στη
φαρέτρα των τεχνολογιών της Airbus η οποία αυτό τον διάστημα
δραστηριοποιείται ενεργά στη δημιουργία σειράς νέων Μη Επανδρωμένων
Οχημάτων (Drone) για πολιτική χρήση και όχι μόνο.Ο εμπνευστής του, ο
26χρονος πλέον Κωνσταντίνος Δαλάκας ζει σήμερα στην Αθήνα και εργάζεται
στο ελληνικό Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης μιας start up που ιδρύθηκε από
Έλληνες στις ΗΠΑ και έχει σαν στόχο τον σχεδιασμό μιας νέας, υψηλής
τεχνολογίας, συσκευής για τον ιατρικό χώρο.
(«Πρακτορείο», Τεύχος 65 - Εδώ Θεσσαλονίκη)