Σχόλιο

Πλαφόν…

Πλαφόν…

Το τελευταίο διάστημα η λέξη αυτή έχει λάβει σχεδόν μυθικές διαστάσεις αφού αναπαράγεται νυχθημερόν από τα Ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ σε συνάρτηση με τον έλεγχο που επιθυμούν οι κυβερνήσεις να ασκήσουν στις ανεξέλεγκτες τιμές ενέργειας. Με τις τιμές του ηλεκτρικού και του φυσικού αέριο να κινούνται σε νέα υψηλά επίπεδα η επιβολή πλαφόν, στις χρηματιστηριακά οριζόμενες τιμές φυσικού αερίου, παρουσιάζεται ως η ιδεώδης λύση που θα μετριάσει, εάν δεν υποτάξει πλήρως, τις δήθεν κερδοσκοπικές κινήσεις που συντελούν στην αύξηση των τιμών. Με τις διάφορες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής, με την επιμονή τους για την εισαγωγή ανώτατης τιμής (πλαφόν) στην τιμή του φυσικού αερίου, από την οποία εξαρτάται και η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, να θέλουν να υπογραμμίσουν το ενδιαφέρον τους για τον έλεγχο της τιμής ενός κοινωνικού αγαθού που είναι η ενέργεια. Με τις κυβερνήσεις να αγωνιούν

Είναι η Παγκοσμιοποίηση Μία «Φούσκα» που Σκάει;

Είναι η Παγκοσμιοποίηση Μία «Φούσκα» που Σκάει;

Έβγαλε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια στον αναδυόμενο κόσμο. Δημιούργησε έναν πιο ανοιχτό, πιο ανεκτικό και πιο ειρηνικό κόσμο. Αλλά τα οφέλη της δεν τα καρπώθηκαν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα των ανεπτυγμένων οικονομιών. Εκεί οι ψαλίδες άνοιξαν, η ανασφάλεια εντάθηκε, η δυσφορία συσσωρεύτηκε – ειδικά από το 2008 και έπειτα, που ο κόσμος ήρθε αντιμέτωπος με αλλεπάλληλες κρίσεις. Και κάπως έτσι είδαμε την άνοδο της ακροδεξιάς ανά τον πλανήτη, το Brexit, τον Τραμπ πλανητάρχη, τις δύο ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη, ΗΠΑ και Κίνα σε εμπορικό πόλεμο

Δύση και Ανατολή

Δύση και Ανατολή

Η άνευ επιφυλάξεως –εγκάρδια θα έλεγε κανείς– σύμπλευση της Ελλάδος με τις ΗΠΑ στην κρίση και εν συνεχεία στον οικτρό ρωσοουκρανικό πόλεμο ήταν μία ευκαιρία να καταδειχθεί ότι «η Ελλάς ανήκει εις την Δύση» αμετακλήτως. Η αμφίδρομη στάση της Τουρκίας, που επέλεξε να λειτουργήσει ως «δίαυλος» επικοινωνίας μεταξύ των εμπλεκομένων αλλά και της Δύσεως, προκαλώντας ενίοτε τη δυσφορία των Συμμάχων, αξιοποιήθηκε από την Αθήνα, καθώς αναζητεί διαχρονικώς στηρίγματα για να αντιμετωπίσει τη διαρκή πίεση της Αγκυρας. Το αποτέλεσμα μέχρις στιγμής είναι ότι η αντιπαράθεση Ελλάδος και Τουρκίας κορυφώνεται σε τόσο επικίνδυνο βαθμό, ώστε να μην μπορεί να αποκλεισθεί στρατιωτική αναμέτρηση των δύο κρατών. Και όμως, πριν από εξήντα εννέα χρόνια –τέτοια εποχή, το 1953– σε μία από τις εννέα ομιλίες που εξεφώνησε κατά τη διάρκεια επισήμου επισκέψεώς του στις Ηνωμένες Πολιτείες ο Βασιλεύς Παύλος εξήρε ως παράδειγμα προς μίμηση

Πορεία σε Δύσβατο και Άγνωστο Τοπίο με Άστατο Καιρό

Πορεία σε Δύσβατο και Άγνωστο Τοπίο με Άστατο Καιρό

Καθώς πλησιάζουμε το τέλος του έτους κορυφώνονται οι διεργασίες σε επίπεδο G7 και ΕΕ για την περιθωριοποίηση της Ρωσίας ως βασικού προμηθευτή ενέργειας τόσο στην Ευρώπη αλλά και ευρύτερα. Απώτερος στόχος ο μηδενισμός των δια θαλάσσης εξαγωγών Ρωσικού πετρελαίου στην ΕΕ και ο περιορισμός τους σε διεθνές επίπεδο. Κάτι που εκτιμάται ότι θα επιτευχθεί μέσω του επιχειρούμενου πλαφόν στην τιμή του (ακόμα δεν έχει οριστεί η ανώτερη τιμή ) αλλά και ίσως του πλέον αποτελεσματικού μέτρου απαγόρευσης από ΗΠΑ και ΕΕ ναύλο-ασφάλισης Ρωσικών φορτίων πετρελαίου από διεθνείς ασφαλιστικές εταιρείες

Όχι Ένα Ακόμη Συνέδριο…

Όχι Ένα Ακόμη Συνέδριο…

Τον Ιούνιο του μακρυνού 1996, άνοιγε τις πύλες του το πρώτο εθνικό συνέδριο «Ενέργεια & Ανάπτυξη» που διοργάνωσε η ΔΗΛΟΣ Επικοινωνίες. Τρεις μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου που ανέδειξαν πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και πέντε αφότου ξέσπασε η κρίση των Ιμίων, ο κ. Κωστής Σταμπολής και η ομάδα συνεργατών του, ξεκινούσαν αυτό το ταξίδι στον ιδιότροπο κόσμο της ενέργειας που διαρκεί τώρα 26 συναπτά έτη. Ήταν η εποχή της αμεριμνησίας και της επανάπαυσης, όταν τα πάντα ήταν ΔΕΗ και η ΔΕΗ τα πάντα. Αναφερόσουν στην ενέργεια, στα πετρέλαια, το φυσικό αέριο, τις ανανεώσιμες πηγές και σε κοιτούσαν, συνήθως, με απορία «Τί μας λέει τώρα αυτός…» Το ρεύμα ήταν φθηνό, αφού ήταν επιδοτούμενο, το πετρέλαιο και η βενζίνη πολύ χαμηλά και οι ανανεώσιμες ανησυχίες είχαν ταφεί ευλαβικά μπροστά στο βωμό του λιγνίτη. 

Οι Αυταπάτες Περί ...Πρασινίσματος του Ενεργειακού Ισοζυγίου

Οι Αυταπάτες Περί ...Πρασινίσματος του Ενεργειακού Ισοζυγίου

Συχνά πυκνά το τελευταίο διάστημα ακούμε τον υπουργό Ενέργειας αλλά και άλλους πολιτικούς να αναφέρονται στην εντυπωσιακή πρόοδο που συντελείται στην διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα της χώρας. Και πως μέχρι τι τέλος του έτους, άντε τον επόμενο, το 50% της ενέργειας στην Ελλάδα θα προέρχεται από ηλιακή και αιολική ενέργεια. Κάτι τέτοιο όμως είναι απίθανο να συμβεί γιατί τα επίσημα στοιχεία της Eurostat όσο και του ΑΔΜΗΕ, αλλά και αυτού του ίδιου του ΥΠΕΝ μας λένε μια τελείως διαφορετική ιστορία. Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία το 2020 - το τελευταίο έτος που διαθέτουμε απόλυτα ακριβή δεδομένα- το Ελληνικό ενεργειακό μίγμα κυριαρχείτο από τα μισητά αλλά αναγκαία (για μερικές δεκαετίες ακόμα) ορυκτά καύσιμα. Δηλαδή, 47% πετρέλαιο, 24% φυσικό αέριο και 8% εγχώριο λιγνίτη. Σύνολο 79%! Εάν δε στο ενεργειακό μίγμα συνυπολογίσουμε 

Χωρίς Μέτρο και Λογική η Φορολόγηση των Υπερκερδών των Εταιρειών

Χωρίς Μέτρο και Λογική η Φορολόγηση των Υπερκερδών των Εταιρειών

Ενώ συνεχίζεται, χωρίς φραγμό, το επικοινωνιακό μπαράζ της κυβέρνησης για την απόφαση της να φορολογήσει τα δήθεν υπερκέρδη των επιχειρήσεων του ενεργειακού τομέα, ήρθαν και οι χθεσινές δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού που για λόγους προεκλογικής σκοπιμότητας επιθυμεί να στείλει ένα καθαρά πολιτικό μήνυμα. Με τον πρωθυπουργό μιλώντας σε συνέντευξη του στον Νίκο Χατζηνικολάου στον ΑΝΤ 1 να επαίρεται για την απόφαση αυτή και να συμπληρώνει ότι τώρα, με την συγκατάθεση της ΕΕ, θα φορολογηθούν και τα «υπερκέρδη» των εταιρειών διύλισης. Και μη χειρότερα! Είναι ξεκάθαρο πλέον πέρα κάθε αμφιβολίας ότι η κυβέρνηση έχει επίτηδες διογκώσει το θέμα των «υπερκερδών» των ενεργειακών επιχειρήσεων τις οποίες έχοντας στοχοποιήσει ως το απόλυτο κακό, μπορεί τώρα να τις τιμωρήσει φορολογώντας τες στο έπακρο θέλοντας με αυτό τον τρόπο να κερδίσει τις εντυπώσεις σε πολιτικό επίπεδο. Και μπορεί ένα τμήμα του εκλογικού σώματος 

Η ΔΕΗ στα Βαλκάνια

Η ΔΕΗ στα Βαλκάνια

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, την ΔΕΗ, η Επιχείρηση ετοιμάζεται για επενδυτική βόλτα στα Βαλκάνια με στόχο την διαφοροποίηση και ενίσχυση του επενδυτικού της χαρτοφυλακίου. Αναμφισβήτητα μια απόλυτα σωστή και επιβεβλημένη, εδώ και πολλά χρόνια, κίνηση. Μόνο που γίνεται στον λάθος χρόνο. Και αυτό γιατί όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές στο παρελθόν- να θυμίσουμε ότι το πόρταλ λειτουργεί από το 2001- η κίνηση αυτή έπρεπε να είχε γίνει στις αρχές του νέου αιώνα, όταν ακόμα ευρίσκετο υπό διαμόρφωση το νέο ηλεκτρικό τοπίο στην ΝΑ Ευρώπη. Τότε η ΔΕΗ είχε την οικονομική ευρωστία και ισχυρή κρατική υποστήριξη να επιλέξει να επενδύσει σε όποια Βαλκανική ηλεκτρική-ενεργειακή εταιρία επιθυμούσε. Με το Βαλκανικό τραπεζικό σύστημα να κυριαρχείται από Ελληνικές τράπεζες και την Ελλάδα να είναι ισχυρή σε πολιτικό και εμπορικό επίπεδο στην περιοχή, η ΔΕΗ είχε τότε μια μοναδική ευκαιρία

Εκτός Τόπου

Εκτός Τόπου

Το φθινόπωρο του 2021 η ενεργειακή κρίση είχε ήδη αρχίσει να αφήνει το στίγμα της στην οικονομία και την κοινωνία των πολιτών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες- και στην Ελλάδα. Θυμάστε τί μας έλεγαν τότε οι ιθύνοντες; Πως η κρίση είναι παροδική και να μην ανησυχούμε. Είναι περιττό να αναμοχλεύσουμε τα όσα εκτυλίχθηκαν ύστερα από εκείνες τις προβλέψεις που αποδείχτηκαν προκλητικά και επικίνδυνα έωλες. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, την Ευρώπη σκίαζε η φοβέρα ενός ασυγκράτητου κύματος πληθωριστικών πιέσεων που θα επέφερε στασιμοπληθωρισμό και η απειλή ενός βαρύ χειμώνα χωρίς φυσικό αέριο για να παραγάγουμε ηλεκτρική ενέργεια και να ζεσταθούμε. Φθάσαμε στο τέλος του Οκτωβρίου για να ανακαλύψουμε, αίφνης, παρέα με τους ταγούς μας, πως αντί για έλλειψη, κατακλυζόμαστε από ποταμούς σχετικά φθηνού φυσικού αερίου που εν πολλοίς, δεν ξέρουμε και τί να το κάνουμε! Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Πώς να εμπιστευθείς την κρίση όλων εκείνων που τελικά αποδεινύονται πως βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου;  

Βαλκανικός Πυρετός και στα Ενεργειακά

Βαλκανικός Πυρετός και στα Ενεργειακά

Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας, στις αρχές του μήνα, του διασυνδετηρίου κάθετου αγωγού IGB που μεταφέρει στη Βουλγαρία φυσικό αέριο από την Ελλάδα, προκάλεσε βαθιά ανακούφιση στους βόρειους γείτονές μας. Στην κοινωνία δημιουργήθηκε αίσθημα ασφάλειας ότι τα νοικοκυριά δεν θα «παγώσουν» τον χειμώνα και ταυτόχρονα ότι υπάρχει εναλλακτική στον θανάσιμο ρωσικό ενεργειακό εναγκαλισμό της, από τον Πούτιν, που έκλεισε ήδη τις στρόφιγγες στους Βούλγαρους. Ο IGB μεταβάλλει τον ενεργειακό χάρτη της Βαλκανικής. Η ευκαιρία να προσδεθεί ακόμη πιο δυνατά στα ενεργειακά δίκτυα της ΝΑ και Κεντρικής Ευρώπης και να καταστεί κόμβος είναι τώρα, με τη λειτουργία και του δεύτερου αγωγού φυσικού αερίου από τη Θεσσαλονίκη προς τη Βόρεια Μακεδονία. Αθήνα και Σκόπια υπέγραψαν τον Σεπτέμβριο του 2021 στη Θεσσαλονίκη, παρουσία του αμερικανικού παράγοντα, γεγονός που υπογραμμίζει τη γεωπολιτική σημασία του έργου, τη σχετική συμφωνία.  

Αδειοδοτήσεις ΑΠΕ: Οι Φιλοδοξίες της Κυβέρνησης

Αδειοδοτήσεις ΑΠΕ: Οι Φιλοδοξίες της Κυβέρνησης

Μόνιμη λύση στο θέμα της ενέργειας για τη χώρα είναι η επένδυση στις ΑΠΕ. Αυτό τόνισε πριν λίγες μέρες σε συνέντευξη τύπου ο υπουργός Περιβάλλοντος κι Ενέργειας Κώστας Σκρέκας δίνοντας το στίγμα της μεσομακροπρόθεσμης πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση. Μάλιστα ο ο ίδιος σε σε σχέση με το ρυθμό αδειοδοτήσεων εξέφρασε την άποψη ότι υπάρχει σημαντική πρόοδος και έχουν επιταχυνθεί σημαντικά οι διαδικασίες. “Τουλαχιστον 10 GW θέλουμε να μπουν στο σύστημα  τα επόμενα χρόνια στο σύστημα” τόνισε. Να σημειωθεί ότι με βάση όσα έχει αναφέρει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, σήμερα, η Ελλάδα είναι η έκτη χώρα στον κόσμο με τη μεγαλύτερη αύξηση παραγωγής ηλεκτρισμού από Α.Π.Ε.  Μάλιστα, το ποσοστό ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές, κυρίως ηλιακά και αιολικά έργα έφτασε στο 41,1% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρισμού το 2021, και στο 43,1%, στο 

Οι Κενές Απειλές των ΗΠΑ Κατά της Σ. Αραβίας

Οι Κενές Απειλές των ΗΠΑ Κατά της Σ. Αραβίας

Η πρόσφατη απόφαση του OPEC+ για μείωση της παραγωγής του καρτέλ - όπου από το 2016 συμμετέχει η Ρωσία και μερικοί άλλοι μεγάλοι παραγωγοί όπως το Καζακστάν- κατά 2,0 εκατ.βαρέλια την ημέρα ως αναμένετο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τις πετρέλαιο εισαγωγικές χώρες και κυρίως από τις ΗΠΑ. Εχθές ( 11/10) μάλιστα ο πρόεδρος Τζό Μπάιντεν απείλησε ευθέως την ηγεσία την μεγαλύτερης πετρέλαιο- εξαγωγού χώρας του κόσμου με «σοβαρές επιπτώσεις». Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξέλαβε την τελευταία αυτή κίνηση του OPEC+ ως μια καθαρά εχθρική πράξη, εν όψει του πολέμου στην Ουκρανία, αφού η Σ.Αραβία - μέχρι σήμερα πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ- φαίνεται,κατά την άποψη του US government administration να έχει συνασπισθεί με την Ρωσία στην λήψη αυτής της απόφασης με στόχο να βλάψουν τις ΗΠΑ. Όμως η άποψη αυτή είναι τελείως έωλη αφού εδώ και μερικά χρόνια

Οι Εκρήξεις στους Αγωγούς Nord Stream Φέρνουν στο Προσκήνιο την Ασφάλεια των Ενεργειακών Υποδομών – σε Ευρώπη και Ελλάδα

Οι Εκρήξεις στους Αγωγούς Nord Stream Φέρνουν στο Προσκήνιο την Ασφάλεια των Ενεργειακών Υποδομών – σε Ευρώπη και Ελλάδα

«Ασφάλεια ενεργειακών υποδομών»: ένας όρος που μπήκε στο λεξιλόγιό μας εντελώς πρόσφατα και εντελώς απροσδόκητα και …εκρηκτικά. Πράγματι, ο όρος αρχίζει και χρησιμοποιείται τις τελευταίες δέκα περίπου ημέρες, στον απόηχο των εκρήξεων στους αγωγούς Nord Stream στη Βαλτική Θάλασσα. Ήδη ευρωπαϊκές χώρες επιστρατεύουν τις ένοπλες δυνάμεις τους ή και προαναγγέλλουν αμυντική συνεργασία για να προστατεύσουν ενεργειακές τους υποδομές που θα μπορούσαν να υποστούν δολιοφθορά

Η Αναποτελεσματικότητα των Κυρώσεων

Η Αναποτελεσματικότητα των Κυρώσεων

Οι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποιούν συχνά τις οικονομικές κυρώσεις ως μοχλό γεωπολιτικής πίεσης εναντίον χωρών με τις οποίες βρίσκονται σε σύγκρουση, αλλά δεν έχουν φθάσει σε πραγματική ανταλλαγή πυρών. Οι περιορισμοί που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι βασικοί Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους μετά την εισβολή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο, ήταν εξαιρετικά εκτεταμένοι. Ωστόσο, ενώ οι κυρώσεις μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό οικονομικό αντίκτυπο, η Ιστορία δείχνει ότι δεν έχουν σημαντική πολιτική επίπτωση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες «πάγωσαν» τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας της χώρας που κατείχε η δική τους αντίστοιχη, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Το δίκτυο συναλλαγών ονόματι SWIFT, που διευκολύνει τις παγκόσμιες χρηματοοικονομικές ροές, απέκλεισε πολλές ρωσικές τράπεζες. Η Αμερική και η Ευρωπαϊκή Ενωση ανακοίνωσαν απαγορεύσεις επί του εμπορίου με ρωσικό πετρέλαιο

…Φέρτε Πίσω τις Παρασκευές μας!

…Φέρτε Πίσω τις Παρασκευές μας!

Η στήλη δεν θέλει να γίνει άδικη με το παγκόσμιο περιβαλλοντικό κίνημα. Ούτε να αφήσει ειρωνικό στίγμα για τις προθέσεις όλων όσοι μετέχουν ομοθυμαδόν, που θα έλεγαν οι παλαιότεροι, στις κινητοποιήσεις για το Κλίμα. Γνωρίζει άριστα ότι το γεγονός ότι οι λόγοι για τους οποίους το "Κίνημα", μοιάζει να έχει ατονίσει τα τελευταία χρόνια είναι απολύτως δικαιολογημένοι και αιτιολογημένοι. Δεν είναι λίγο να θέλεις να χτυπήσεις κάρτα στο εργοστάσιο της απεργίας υπέρ του Κλίματος, κάθε Παρασκευή, και να μην σου το επιτρέπουν τα λοκντάουν και ο υπαρξιακός φόβος των γονιών σου μην τύχει και κολλήσεις και διασπείρεις τον θανατηφόρο ιό στο σπίτι και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Και απέμεινες με μόνη διέξοδο τα digital strikes στο Ζοοm. Επέρασαμε όμορφα, δεν λέω

“Είναι η Εξοικονόμηση Ηλίθιε…”

“Είναι η Εξοικονόμηση Ηλίθιε…”

Νομίζω δεν χρειάζεται μετάφραση ο παραφρασμένος τίτλος. Σήμερα, οι λαοί των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναμένουν με αγωνία να δουν αν θα έχουν θετική επίπτωση τα μέτρα που ελήφθησαν, ή πρόκειται να τεθούν σε εφαρμογή προκειμένου να συγκρατηθεί ο ξέφρενος καλπασμός των τιμών της ενέργειας που βαθαίνει την κρίση και εξαλείφει, αργά αλλά σταθερά, τα οφέλη από την ανάκαμψη των ευρωπαϊκών εθνών, μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του νέου κορονοϊού. Η αγωνία είναι ειλικρινής και αφορά ολοένα και περισσότερους πολίτες, καθώς είναι φανερό σε όλους πως η Ευρώπη φτωχοποιείται. Δυστυχώς, στα θεσμικά προβλήματα και τις νομοθετικές και πολιτικές αγκυλώσεις των Βρυξελλών που διευρύνουν το χάσμα, πρέπει να προστεθεί και ο ιδιότυπος εφησυχασμός και αναποφασιστικότητα ορισμένων κυβερνήσεων, όπως λόγου χάρη η ελληνική, να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε επίπεδο στρατηγικά πρακτικών μέτρων στήριξης, πλην των επιδοτήσεων που έχουν ημερομηνία λήξης.