Σχόλιο

Ενώ το Φάσμα της κ. Λεπέν Καλύπτει την Ε.Ε.

Ενώ το Φάσμα της κ. Λεπέν Καλύπτει την Ε.Ε.

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών εξελήφθη από τις συστημικές δυνάμεις της Ε.Ε. –πολιτικές και όχι μόνον– ως εκδήλωση μείζονος πολιτικής παρεκκλίσεως. Το δε ενδεχόμενο εκλογής της κ. Μαρίν Λεπέν στο προεδρικό αξίωμα της Γαλλίας τη μεθεπόμενη Κυριακή έχει αντιμετωπισθεί ως αποτρόπαιο ενδεχόμενο που απειλεί ευθέως το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Μα εάν το μέλλον της Ε.Ε. διακυβεύεται απλώς και μόνον επειδή μια μεγάλη χώρα όπως η Γαλλία ενδέχεται να αναδείξει για την επόμενη πενταετία ηγέτιδα εμφορούμενη και από εθνικιστικά ή πατριωτικά αισθήματα, τότε είναι μάλλον βέβαιο πως κάτι πήγε λάθος στους υπολογισμούς εκείνων που επεξεργάζονται την ενοποίηση της Ευρώπης. Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που εκδηλώνεται αντίδραση μείζονος «ανυπακοής» στο πλαίσιο της Ενώσεως. Στις 29 Μαΐου 2005, και επί της προεδρίας Ζακ Σιράκ, το 54% των Γάλλων απέρριψε το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Τρεις μέρες

Επιστροφή στον Λιγνίτη…

Επιστροφή στον Λιγνίτη…

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ραγδαία αύξησις των τιμών του φυσικού αερίου κατέδειξε ποσό σημαντικό είναι για την χώρα να διαθέτει εγχώρια αποθέματα ενέργειας. Έχοντας αγνοηθεί προκλητικά από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών η ύπαρξις κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και η προώθηση των απαραίτητων ερευνών, τα εγχώρια αποθέματα αξιοποιήσιμης ενέργειας περιορίζονται στους λιγνίτες. Ασφαλώς υπάρχουν και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), μόνο που η συμβολή τους στο ηλεκτροπαραγωγικό μίγμα είναι άκρως μεταβλητή και εξαρτάται ακόμη από την ύπαρξη σταθερών φορτίων βάσης που μόνο θερμικές μονάδες λιγνίτη, φυσικού αερίου και πυρηνικά -για χώρες που διαθέτουν ώριμη επιστημονική κοινότητα και δεν διακατέχονται από προκαταλήψεις- μπορούν να εξασφαλίσουν

Το Ψυχογράφημα μιας Προδομένης “Συζύγου”

Το Ψυχογράφημα μιας Προδομένης “Συζύγου”

Ο ανθόσπαρτος βίος ανάμεσα στην Γερμανία και την Ρωσία διακόπηκε βίαια πριν από ένα και βάλε μήνα, όταν ο Βλάντιμιρ Πούτιν κορόιδεψε “μέσ’ στα μούτρα του” τον καγκελάριο Σολτς, καθώς τον διαβεβαίωνε ότι δεν θα εισβάλει στην Ουκρανία. Τις μέρες που κύλισαν μετά, η Γερμανία συμπεριφέρθηκε σαν προδομένη σύζυγος! Η εκδίκηση μπροστά στα καπνίζοντα συντρίμια της Ostpolitik ήρθε απολύτως φυσιολογική, αν και όπως κάθε απατημένη συμβία, η Γερμανία εξακολουθεί να μοιάζει ακόμη αρκετά μπερδεμένη στη συμπεριφορά της. Έτσι, για να κάνει την Ρωσία να …ζηλέψει, ξεκίνησε με ένα δειλό κορτάρισμα της Ουκρανίας προς την οποία άρχισε να στέλνει μικρά δώρα - όπως κράνη! Λίγο αργότερα άρχισε να κλιμακώνει τα αντίμετρα προς τον άπιστο Πούτιν, ανακοινώνοντας πως συμμορφώνεται με το στόχο του ΝΑΤΟ για αμυντικές δαπάνες 2% του ΑΕΠ με τον οποίο είχαν συμφωνήσει όλα και τα άλλα μέλη της νατοϊκής συμμαχίας. Παράλληλα, είχε φροντίσει να κλείσει και την πόρτα στον Nord Stream 2,  ενώ διεκδικεί και τα ασημικά που αποκτήθηκαν κατά την πολύχρονη αυτή σχέση, δηλαδή, τη συνέχιση της τροφοδοσίας της με ρωσικό φυσικό αέριο.

Αλλαγή Πορείας για την Ενεργειακή Προμήθεια της Ευρώπης Υπό την Σκιά της Αμερικής

Αλλαγή Πορείας για την Ενεργειακή Προμήθεια της Ευρώπης Υπό την Σκιά της Αμερικής

Η παρουσία του προέδρου των ΗΠΑ Τζό Μπάιντεν δίπλα στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ενώ αυτή ανακοίνωνε περιχαρής την απόφαση να προχωρήσει η ΕΕ στην απεξάρτηση της από τις εισαγωγές Ρωσικού αερίου και πετρελαίου μέχρι το 2025, είναι λίαν χαρακτηριστική της αλλαγής σελίδας που επιχειρείται με την παράλληλη προσχώρηση της Ευρώπης στο Αμερικανικό ενεργειακό άρμα. Χρειάστηκε ένας πόλεμος στα σύνορα της ΕΕ και η τεράστια αβεβαιότητα που προέκυψε για την ενεργειακή προμήθεια της Ευρώπης σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο για να πεισθεί το κατεστημένο της Ε Επιτροπής να αλλάξει πορεία και να αναγνωρίσει τον κυρίαρχο ρόλο των υδρογονανθράκων στην ενεργειακή τροφοδοσία της γηραιάς Ηπείρου. Μια έμμεση αναγνώριση, αν κρίνουμε από τα συμφραζόμενα, που, όμως, απομένει να υιοθετηθεί ως επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική

Ούτε Φόβος, Μήτε Ελπίδα

Ούτε Φόβος, Μήτε Ελπίδα

Το ταξίδι του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στην Κωνσταντινούπολη και το γεύμα με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν ανησυχεί ορισμένους συμπατριώτες μας. Δικαίως. Δεν υπάρχει όμως ούτε φόβος μη τυχόν και γίνουν αποδεκτά αιτήματα της «αναθωρητικής» Τουρκίας – υπό την έννοια της αποδοχής παραλόγων αιτημάτων για τα Ελληνικά νησιά του βορείου Αιγαίου αλλά μήτε ελπίδα βελτιώσεως των Ελληνοτουρκικών σχέσεων που ευρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί, εξ αιτίας των Τουρκικών αξιώσεων εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Η ένταση της προκλητικότητος των Τούρκων, στο Αιγαίο, τον Έβρο και το Καστελλόριζο δεν φαίνεται μειούμενη, όπως θ’ ανέμενε τις αναλογιζόμενος τα παθήματα του Ρώσου προέδρου στην Ουκρανία. Οιαδήποτε ενέργεια των Τούρκων στις αναφερθείσες περιοχές , θα συνεπήγετο – αν μη τι άλλο – την σθεναρά αντίσταση του Ελληνικού στρατού και τις κυρώσεις των συμμάχων της Ελλάδος.  

Όνειρο Θερινής Νυκτός η Απεξάρτηση Από το Ρωσικό Φυσικό Αέριο

Όνειρο Θερινής Νυκτός η Απεξάρτηση Από το Ρωσικό Φυσικό Αέριο

Είναι πολύ λογικό, εν μέσω των συνεχιζόμενων πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία και των ήδη ορατών αρνητικών επιπτώσεων στην ευρωπαϊκή οικονομία, κυρίως ως αποτέλεσμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το προεδρείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τελεί υπό καθεστώς απόλυτου πανικού και σύγχυσης. Αυτή η σύγχυση ήτο εμφανέστατη στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το πρεζίντιουμ στο Στρασβούργο την περασμένη Τρίτη (8/3) για να αναγγείλει το πακέτο μέτρων που προτίθεται να λάβει - και προφανώς εγκρίθηκαν κατά την τελευταία συνάντηση κορυφής του Συμβουλίου εχθές στις Βερσαλλίες- για την αντιμετώπιση της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης

Ο Παράλληλος Πόλεμος της Ενέργειας

Ο Παράλληλος Πόλεμος της Ενέργειας

 Ενώ στην Ουκρανία, μετά την Ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου, βρέχει οβίδες και ρουκέτες κατά πολεμικών και πολιτικών στόχων αδιακρίτως με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, ευρίσκεται σε εξέλιξη ένας παράλληλος πόλεμος με επίκεντρο την ενέργεια. Είναι από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος, της μεταπολεμικής περιόδου. Ο πόλεμος συνίσταται στην απότομη και σημαντική αύξηση των τιμών όλων ανεξαιρέτως των ενεργειακών καύσιμων και το σοβαρό πλήγμα που αυτές επιφέρουν στην Ευρωπαϊκή οικονομία και όχι μόνο. Προφανώς πρόκειται περί ενός ασύμμετρου πολέμου κατά της Δύσης, παραλλήλου με αυτού που διεξάγεται σήμερα στην Ουκρανία, και όχι μιας απλής παρενέργειας της Ρωσικής εισβολής. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι απώλειες στο ΑΕΠ της ευρωζώνης το 2022 θα φθάσουν τη μια μονάδα ενώ στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας ενδέχεται να υπερβεί τις 

Κακό Προηγούμενον

Κακό Προηγούμενον

Η εισβολή και κατοχή της Κυπριακής δημοκρατίας υπό της Τουρκίας και ο ακήρυκτος πόλεμος της εναντίον της Ελλάδος είναι γεγονότα προγενέστερα της επεμβάσεως της Ρωσσίας στην Ουκρανία , της οποίας εάν μείνει αναπάντητος υπό της Δύσεως θ’ αποτελέσει...παράδειγμα για τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν νέων τετελεσμένων στην Κύπρο (πχ. κατάληψις της Αμμοχώστου) και προπαρασκευής επιθέσεως κατά της Ελλάδος , με προπαγάνδα, υβριδικά πόλεμο ακόμη και απόβαση σ’ Ελληνικό νησί (πχ. Λήμνο, Ρόδο, Οινούσεως). Δια τον λόγον αυτό, η Ουκρανική υπόθεση αφορά άμεσα και την Ελλάδα. Άλλωστε το γεγονός ότι η Τουρκία έμεινε άνευ κυρώσεων για το Πογκρόμ των Ελληνορθοδόξων της Κωνσταντινουπόλεως το 1955 και την εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων από τις από 4.000 ετών εστίες των, στη βόρεια Κύπρο δεν είναι άσχετο από την Ρωσική εισβολή στο Ντονμπάς. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες της Τουρκικής αυθαιρεσίας με εκείνην της Ρωσίας στην Ουκρανία: Η δήθεν προϊστορία των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της Τουρκίας στην Κύπρο - αν και είχε παραιτηθεί αυτών με το άρθρο 20 της Συνθήκης της Λωζάννης στις 24 Ιουλίου 1923(*) όπως και της Ρωσίας επί Τσαρικού αλλά και Σοβιετικού καθεστώτος στο Κίεβο. Η επίκλησις της προστασίας των Ρωσικής καταγωγής αυτονομιστών

Ξυπνητήρι

Ξυπνητήρι

Προτού διαβάσεις εμβριθείς αναλύσεις… Προτού κολλήσεις στην οθόνη για να δεις σε απευθείας μετάδοση εκρήξεις, παιδιά να τρέχουν στα καταφύγια, ασθμαίνουσες δηλώσεις ηγετών και ηγετίσκων… Ρίξε μια ματιά στον χάρτη. Αρκεί για να νιώσεις το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια σου. Η Ουκρανία συνορεύει με την Πολωνία, με την Ουγγαρία, με τη Σλοβακία, χώρες - μέλη όλες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στεφανώνει τη Ρουμανία. Βρέχεται από τη Μαύρη Θάλασσα. Το Κίεβο απέχει χίλια διακόσια χιλιόμετρα από το Βερολίνο και χίλια πεντακόσια από την Αθήνα, τρεις Θεσσαλονίκες σαν να λέμε. Το Τσερνόμπιλ κείται λίγο βορειότερα. Η συμφορά στο Τσερνόμπιλ το 1986, ανάλογη της Χιροσίμα, επηρέασε με απότομη πτώση των γεννήσεων ως και τη σχετικά μακρινή Ιταλία. Σχεδόν ογδόντα χρόνια διαρκούς ειρήνης στην ήπειρό μας συνιστούσαν ιστορικό παράδοξο. Και ας τη διατάραξε ο εμφύλιος στη Γιουγκοσλαβία με ολίγη από νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Εναν παρά κάτι αιώνα δίχως μαζικούς σκοτωμούς δεν είχε βιώσει η Ευρώπη αφότου οι χόμο σάπιενς άρχισαν να καταδιώκουν τους νεάντερταλ. Μπορεί ο Γιουβάλ Νόα Χαράρι να επισημαίνει ότι ο πρώτος οργανωμένος πόλεμος συνέβη μόλις το 11000 π.Χ. - τι σημαίνει εντούτοις «οργανωμένος»; -, παλιότερα θα αλληλοσφάζονταν ατάκτως…

Αβελτηρίες

Αβελτηρίες

Δεν υπάρχει η παραμικρά αμφιβολία ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα καταδικάσει την ανακήρυξη υπό της Ρωσίας ως ανεξαρτήτων κρατών των περιοχών Ντονέσκ και Λουγκάνσκ της ανατολικής Ουκρανίας (Ντομπάσκ) και την σημερινή καθολική εισβολή των δυνάμεων του Πούτιν στην Ουκρανία. Αυτό υπαγορεύει το εθνικό μας συμφέρον και η λογική: Να συνταχθούμε με την υπόλοιπη Ευρώπη, Ιαπωνία, Αυστραλία στην επιβολή κυρώσεων εις βάρος των Ρώσων, ιδίως εάν τα Ρωσικά τανκς εισβάλλουν στις περιοχές των αυτονομιστών του Ντομπάσκ, οπότε κι η Αμερική θα μετάσχει στην τιμωρία της Ρωσίας για την παράβαση του καταστατικού των Ηνωμένων Εθνών (διάβαζε Αντώνιο Γκουτέρες, γεν. γραμματέας του Οργανισμού) για την εισβολή και κατοχή εδάφους ανεξαρτήτου και κυριάρχου κράτους (της Ουκρανίας) μέλους των ΟΗΕ εδώ και 30 χρόνια.

Η «Μικρή» Ελλάδα με τη Μεγάλη Σκιά

Η «Μικρή» Ελλάδα με τη Μεγάλη Σκιά

Οι εκπρόσωποι της ελληνικής Πολιτείας αναφέρουν, διαχρονικά, την Ελλάδα ως «μικρή χώρα». Το άκουσα εσχάτως από τον Υπουργό μας τον Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, στην περιβόητη εκδήλωση του νορβηγικού ινστιτούτου διεθνών σχέσεων όπου παρενέβη και ο πρέσβης της Άγκυρας στο Όσλο. Αναρωτιόμουν ανέκαθεν, γιατί οι πολιτικοί ταγοί μας εξακολουθούν να μιλούν για την «μικρή Ελλάδα»; Αποσκοπούν σε κάτι, ή είναι απλώς μια παράδοση που μας ακολουθεί από παλιά και αισθάνονται την ιερή υποχρέωση να τηρούν ευλαβικά; Ή είναι, ακόμη, κάποιου είδους μαθησιακή εθιμοτυπία στην οποία πρέπει να προσχωρήσουν εξαναγκαστικά οι Έλληνες πολίτες; Πέρα από την όποια ερμηνεία μπορεί να δώσει κανείς, η ουσία είναι το εάν τελικά είμαστε όντως μια «μικρή» χώρα. Η Ελλάδα δεν είναι μικρή. Τουναντίον είναι μια χώρα με μεγάλο ειδικό βάρος και όπως κάθε κράτος στη Γη, έχει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, δυνατά και αδύναμα σημεία.

Συμβατικοί Εξοπλισμοί, μη Συμβατικές Απειλές

Συμβατικοί Εξοπλισμοί, μη Συμβατικές Απειλές

Ολα αλλάζουν στο πεδίο των διεθνών σχέσεων. Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο. Τα εργαλεία που διαθέταμε για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής και άμυνας ίσως να έχουν ήδη σκουριάσει και να μην το ξέρουμε…Να ξεκινήσουμε από τα απλά; Εχει αλλάξει ο τρόπος που διεξάγονται οι πόλεμοι. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι κυβερνοεπιθέσεις και ο υβριδικός πόλεμος της «ενημέρωσης» είναι τρία νέα χαρακτηριστικά, από τα οποία μπορεί να κριθεί η έκβαση μιας αναμέτρησης. Πρόκειται για νέους παράγοντες, που απασχολούν μεγάλες και μικρές δυνάμεις παγκοσμίως. Ανατρέπουν συμβατικές ισορροπίες που θεωρούνταν δεδομένες. Αποτελούν σοβαρό πονοκέφαλο ακόμη και για χώρες με τεράστια τεχνογνωσία και σοβαρή πολεμική βιομηχανία. Η Ελλάδα κάνει, επιτέλους, πολύ σημαντικά βήματα προκειμένου να αναβαθμίσει την άμυνά της. Η ψαλίδα που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζεται δραστικά. Χρόνια και απίστευτα ζητήματα, όπως οι τορπίλες των σύγχρονων υποβρυχίων μας, βρίσκουν λύση.

Μια Yπόμνηση

Μια Yπόμνηση

Εάν υπάρχει κάτι που φαίνεται να χαρακτηρίζει τις πρωτοβουλίες του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν στη διεθνή σκηνή είναι ότι οι αποφάσεις του ανακοινώνονται δίχως προσυνεννόηση με τους συμμάχους των ΗΠΑ, οι οποίοι απλώς καλούνται να ακολουθήσουν. Μια τέτοια όμως προσέγγιση μετατρέπει τη συνεργασία μεταξύ ισοτίμων εταίρων σε σχέση υποτελείας σε μια δύναμη ηγεμονική. Θα αντιπροτείνουν

Οι Στρόφιγγες της Λογικής

Οι Στρόφιγγες της Λογικής

Υπάρχουν δύο συνομοταξίες πολιτικών και ανθρώπων της αγοράς που έχει αναδείξει η καταστροφική για τις οικονομίες και τους πολίτες/καταναλωτές, ενεργειακή κρίση των τελευταίων πολλών μηνών. Εκείνοι που ενστερνίστηκαν, ανεξαρτήτως αιτιολογίας, το αφήγημα των ημερών, ήτοι το πρασίνισμα της ενέργειας με κάθε κόστος και οι -ας τους ονομάσουμε- αιρετικοί που αποτολμούν να κινούνται ενάντια στο γενικό ρεύμα και διακονούν την πρυτάνευση της κοινής λογικής. Οι πρώτοι υπεραμύνονται των πολιτικών, των απόψεων και των θέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και επισείουν τη δαμόκλειο σπάθη της επιδείνωσης των περιβαλλοντικών συνθηκών για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα, εάν ο μη γένοιτο δεν υιοθετήσουμε την πράσινη ενέργεια, την ηλεκτροκίνηση και την εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων από το ενεργειακό μενού του μέλλοντος.  Οι δεύτεροι, αναλύουν τους λόγους και τις αιτίες που μας έχουν φέρει στο χείλος του ενεργειακού γκρεμού, επιρρίπτουν την ευθύνη για την κρίση στις πολιτικές για την Πράσινη Μετάβαση και ομνύουν στην ανάγκη συμπερίληψης, στο ενεργειακό μείγμα, όλου του εύρους των καυσίμων, πλην, ενδεχομένως, του πετρελαίου.

Στη Δίνη των ΗΠΑ

Στη Δίνη των ΗΠΑ

Την τελευταία εξαετία διατρέχει τις Ηνωμένες Πολιτείες ρεύμα διαμορφώσεως νέου πλαισίου αναφοράς, που επί του παρόντος δεν κατέληξε εις τη συγκρότηση μιας δυναμικής αφετηρίας αλλά έχει οδηγήσει στην εμφάνιση τάσεων αποδιοργανώσεως. Ο τέως πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξέφραζε έναν πρωτόγονο δυναμισμό, έστω και αν αυτός δεν ήταν τίποτα άλλο από το ένστικτο επιβιώσεως και τελικώς επικρατήσεως του μετανάστη που είχε εγκαταλείψει τόπο καταγωγής και παραδόσεις για να εξασφαλίσει σε ένα νέο περιβάλλον την πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων του, οι οποίες ο ίδιος πίστευε πως ήταν ανεξάντλητες. Αυτό ήταν πιθανόν το νόημα του συνθήματος του κ. Τραμπ «Πρώτα η Αμερική». Επρόκειτο ίσως για ψευδαίσθηση, αλλά ήταν κίνητρο νέας αυτοεπιβεβαιώσεως, ήταν μια εκδοχή «αμερικανικού ονείρου», διαφορετικού εκείνου της δεκαετίας του ’60. 

Το Επιτελικό Κράτος...

Το Επιτελικό Κράτος...

Μια προφανής αδυναμία πάντως του ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι ο συγκεντρωτισμός στο πρόσωπο του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Ουδείς στην διοικητική πυραμίδα τολμά να λάβει απόφαση αν δεν λάβει εντολή από τα προϊστάμενα κλιμάκια. Νομίζει πως έτσι θα απαλλαγεί της ευθύνης για την απόφαση. Αποτέλεσμα είναι να γίνονται όλα με εξαιρετική βραδύτητα. Γιατί νομίζετέ, άργησαν να κινητοποιηθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις; Για ποιόν λόγο δεν ελήφθησαν προληπτικά μέτρα στην Αττική Οδό και στο υπόλοιπο δίκτυο που παρέλυσε; Μήπως έπρεπε να φθάσουν τα προβλήματα στο πρωθυπουργικό γραφείο για να ληφθεί μια απόφασις; Είναι δεδομένη