Σε χαμηλά επίπεδα προβλέπει ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) ότι θα παραμείνει για τα επόμενα είκοσι περίπου χρόνια η ζήτηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Όπως εκτιμά ο chief economist του Οργανισμού, Fatih Birol, δεν αναμένεται να ξαναφτάσει στα επίπεδα στα οποία βρισκόταν το 2010 πριν τα μέσα της δεκαετίας του 2030. «Δεν βλέπω φωτεινή την εικόνα του τομέα φυσικού αερίου στην Ευρώπη», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Birol

Σε χαμηλά επίπεδα προβλέπει ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) ότι θα παραμείνει για τα επόμενα είκοσι περίπου χρόνια η ζήτηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Όπως εκτιμά ο chief economist του Οργανισμού, Fatih Birol, δεν αναμένεται να ξαναφτάσει στα επίπεδα στα οποία βρισκόταν το 2010 πριν τα μέσα της δεκαετίας του 2030. «Δεν βλέπω φωτεινή την εικόνα του τομέα φυσικού αερίου στην Ευρώπη», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Birol.

Οι εκτιμήσεις του ΙΕΑ αναμένεται να προκαλέσουν αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητα της ΕΕ να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές της προμήθειες, αλλά και να πετύχει τους κλιματικούς στόχους με ανεκτό κόστος.

«Η τρέχουσα κατανάλωση φυσικού αερίου βρίσκεται εκεί που ήταν πριν 15 χρόνια», τονίζει ο Μπιρόλ.

Πραγματικά, η Ευρώπη, που κάποτε έφτασε να καταναλώνει ακόμη και πάνω από 500 bcm αερίου, το 2013 είδε τη ζήτησή της να πέφτει στα 448 bcm. Μάλιστα, αναλυτές της λονδρέζικης συμβουλευτικής Energy Aspects, υπολογίζουν ότι φέτος η ζήτηση θα φτάσει τα 420 bcm.

Η οικονομική ύφεση, μετά την κρίση του 2008, η προώθηση των ΑΠΕ και οι πιο ανταγωνιστικές τιμές άνθρακα, είναι, σύμφωνα με τον chief economist του ΙΕΑ, οι βασικές αιτίες για την κάμψη στη ζήτηση φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Άλλος παράγοντας ήταν οι χαμηλοί φόροι στον άνθρακα, που ευνόησαν πιο ρυπογόνους μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, προκαλώντας, έτσι, ακόμα και το κλείσιμο μονάδων φυσικού αερίου.

Μία αναλυτική εκτίμηση της κατάστασης του τομέα φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα παρέχει το φετινό World Energy Outlook του ΙΕΑ, που θα εκδοθεί τον επόμενο μήνα. Ωστόσο, ο Birol, μιλώντας πρόσφατα σε συνέδριο των Financial Times conference, τόνισε την ανάγκη για σκληρές μεταρρυθμίσεις στις ακολουθούμενες πολιτικές, ώστε να υπάρξει βελτίωση της κατάστασης.

Ο Birol υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη έχει μείνει πίσω σε σχέση με τη συμμετοχή του φυσικού αερίου στο ενεργειακό της μείγμα. Ωστόσο, η υστέρηση σε σχέση με τις ΗΠΑ, που γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια την «επανάσταση του shale gas», σχετίζεται και με τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που εγείρει ο συγκεκριμένος τρόπος εξόρυξης αερίου.

Αντίθετα, την προσοχή των ευρωπαϊκών πολιτικών έχει συγκεντρώσει η ενίσχυση των ΑΠΕ, εξέλιξη που, όμως, έχει αυξήσει το ενεργειακό κόστος για νοικοκυριά και επιχειρήσεις στην Γηραιά Ήπειρο.

Σύμφωνα με τον Birol, το φυσικό αέριο θα μπορούσε να συμβάλει στην απαλλαγή της Γαλλίας και της Γερμανίας από την πυρηνική ενέργεια, αν, φυσικά, υπάρξει η ανάλογη πολιτική βούληση.

«Σήμερα η πυρηνική ενέργεια αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα στην Ευρώπη. Ένας μεγάλος αριθμός πυρηνικών σταθμών θα αποσυρθούν μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Ίσως υπάρξει χώρος για το φυσικό αέριο, αν η τιμή είναι ανταγωνιστική», τονίζει ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΙΕΑ.