Όπως φαίνεται, οι διαδικασίες για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης
θα διαρκέσουν αρκετό καιρό, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν κρίσιμα ζητήματα στον
τομέα της ενέργειας που συνεχίζουν να αποτελούν «αγκάθι», με πρώτο και βασικότερο
αυτό της πληρωμής των ηλεκτροπαραγωγών. Τις τελευταίες ημέρες, μπορεί να δόθηκε
μια προσωρινή λύση που συμπεριέλαβε τη ΔΕΗ, αλλά αφενός μεν δεν καλύφθηκαν όλοι
οι παραγωγοί και αφετέρου δεν αντιμετωπίστηκαν οι γενεσιουργές αιτίες του προβλήματος.
Η κατάσταση αυτή λοιπόν κρίνεται από όλους ως η υπ’ αριθμόν ένα
προτεραιότητα για τη νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί αργά η γρήγορα. Παράλληλα
όμως, υπάρχουν και οι δεσμεύεις που προκύπτουν από το μνημόνιο όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις
της ΔΕΠΑ, του ΔΕΣΦΑ και των ΕΛΠΕ, οι οποίες θα πρέπει να προχωρήσουν σύμφωνα με
τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί.
Εν συνεχεία, κρίσιμο θεωρείται και το ζήτημα της πώλησης μονάδων
της ΔΕΗ, με τη Νέα Δημοκρατία να μην έχει αποσαφηνίσει τι προτίθεται να κάνει
εφόσον σχηματίσει κυβέρνηση. Από την πλευρά του, ο κ. Σαμαράς έχει δηλώσει προεκλογικά
ότι «δεν μπορούμε να σκοτώνουμε για ένα κομμάτι ψωμί μονάδες της ΔΕΗ, επιλέγοντας
με μικροκομματικά κριτήρια», αλλά οι πράξεις του ίσως να κινηθούν τελικά σε μια
άλλη κατεύθυνση, υπό το βάρος της τρόικας.
Πέρα λοιπόν από αυτά τα φλέγοντα ενεργειακά ζητήματα, υπάρχουν
επίσης οι έρευνες υδρογονανθράκων που δεν πρέπει να καθυστερήσουν επ’ ουδενί,
διότι πρέπει να δώσουμε το μήνυμα στις ξένες εταιρείες ότι αντιμετωπίζουμε
σοβαρά το όλο θέμα.
Ακόμα ένα ζήτημα νομοθετικού χαρακτήρα είναι και αυτό της ενσωμάτωσης
της ευρωπαϊκής Οδηγίας 2009/119, που επιβάλει στα κράτη-μέλη να διατηρούν ελάχιστα
αποθέματα πετρελαίου και πετρελαϊκών προϊόντων. Τέλος, υπάρχει και ένας μεγάλος
αριθμός διαχρονικών ρυθμιστικών θεμάτων, όπως η επιτάχυνση και η μη παρεμπόδιση
των επενδύσεων στις ΑΠΕ, η καταπολέμηση του λαθρεμπορίου στα καύσιμα και τόσα άλλα
που δυστυχώς έχουν γίνει κατεστημένο πλέον…