«Δεν αρκούν» τα τρέχοντα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας
στα ελληνικά κτίρια, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο β΄ του Εμποροβιομηχανικού
Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ), κ. Χάρη Αλεξόπουλο, ο οποίος μιλώντας σε
εκδήλωση της Infacoma 2012, τόνισε ότι πρέπει να ενισχυθούν αποφασιστικά. Επιπλέον,
ο κ. Χάρης Αλεξόπουλος μίλησε για μέτρα
«εντυπώσεων και όχι ουσίας», αναφερόμενος στο πρόγραμμα «Χτίζοντας το μέλλον»,
που εκπονήθηκε από το ΥΠΕΚΑ.
Ο κ. Αλεξόπουλος υπογράμμισε ότι «δεν αρκούν 20.000 παρεμβάσεις
σε κατοικίες και 3.000 σε εμπορικά κτίρια, ούτε οι επτά που σχεδιάζονται σε
δημόσια για να «χτίσουμε το μέλλον», όταν 3,5 εκατ. κτίρια αυτή τη στιγμή δεν
έχουν καν θερμομόνωση».
Κατά τον κ. Αλεξόπουλο, η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων
αποτελεί τη σημαντικότερη αναπτυξιακή παράμετρο της επόμενης δεκαετίας, όχι
μόνο λόγω των υποχρεώσεων από τη νομοθεσία ή των αυξημένων πιέσεων για
περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, αλλά κυρίως εξαιτίας της ανάγκης για μείωση του
λειτουργικού κόστους στέγασης (ενοίκιο-ενέργεια) των Ελλήνων, βασικό ζητούμενο,
εν μέσω κρίσης.
«Για εισαγωγή πετρελαίου θέρμανσης, η χώρα δαπανά ετησίως 2
δισ. ευρώ. Άρα, ένας ρεαλιστικός στόχος εξοικονόμησης ενέργειας, της τάξης του
20%-25% στη θέρμανση, σημαίνει εξοικονόμηση 500 εκατ. ευρώ ετησίως», είπε ο
κ.Αλεξόπουλος, που είναι και διευθύνων σύμβουλος της Δομοτεχνικής ΑΕ.
Προκειμένου να τονωθεί περαιτέρω η αγορά, ο κ.Αλεξόπουλος
πρότεινε -μεταξύ άλλων- τη θέσπιση μειωτικού συντελεστή στον υπολογισμό
αντικειμενικών αξιών ακινήτων, εφόσον πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια
βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και την κατάργηση του Ειδικού Τέλους
Ηλεκτροδοτούμενων Χώρων μέσω λογαριασμών ΔΕΗ. Παράλληλα, εισηγήθηκε μείωση -σε
κάθε περίπτωση όχι αύξηση- των αντικειμενικών αξιών και επέκταση του
προγράμματος «εξοικονόμηση κατ’ οίκον».
Τόνισε ακόμη ότι ο αναπτυξιακός νόμος θα πρέπει να επεκταθεί
στη χρηματοδότηση νέων ενεργειακών κτιρίων, για κατοικία και εμπορικές χρήσεις.
«Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας πολιτικής δεν θα ήταν μόνον η
εξοικονόμηση ενέργειας [...]και η δημιουργία θέσεων εργασίας. Το σημαντικότερο
είναι ότι [...]το απλό νοικοκυριό θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί σε μια ίδιας
επιφάνειας καινούρια βιοκλιματική κατοικία, με το στεγαστικό κόστος
(ενοίκιο/ενέργεια) μειωμένο μέχρι κατά 50%» κατέληξε.