Ο Νίκος Βέττας, Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ και Καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, συντόνισε τη συζήτηση μεταξύ τεσσάρων ειδικών από τις πιο σημαντικές οικονομίες της Ευρώπης. Η Vicky Pryce, Επικεφαλής Οικονομική Σύμβουλος στο Centre for Econοmics and Business Research, παρουσίασε την εικόνα της Βρετανίας. Ο Alexander Kritikos, Διευθυντής Έρευνας στο German Institute for Economic Research, μίλησε για την κατάσταση στη Γερμανία. Ο Μάνος Ματσαγγάνης, Καθηγητής Δημόσιας Οικονομικής στο Πολυτεχνείο Μιλάνου και Επικεφαλής Προγράμματος Ελληνικής & Ευρωπαϊκής Οικονομίας στο ΕΛΙΑΜΕΠ, εξήγησε τις αλλαγές στην Ιταλία. Και ο Georges Siotis, Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στο Universidad Carlos III de Madrid, επικεντρώθηκε στις εξελίξεις στην Ισπανία.
Η συζήτηση άνοιξε με μία αποτίμηση του 2025 για τις τέσσερις χώρες. Ένα κοινό ζήτημα είναι η αξιοποίηση των επενδυτικών πόρων από τις εκάστοτε επενδύσεις, και κατά πόσο αυτές καταλήγουν σε παραγωγικές επενδύσεις ή σε κάλυψη άλλων αναγκών. Σημαντικός είναι και ο ρόλος των δημογραφικών αλλαγών, καθώς και της στάσης αυτών των χωρών έναντι της μετανάστευσης, αναδεικνύοντας τη στενή σχέση της παρουσίας υψηλής ποιότητας εργατικού δυναμικού και της οικονομικής ανάπτυξης.
Φυσικά, ένα ζήτημα που απασχόλησε ολόκληρη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 2025 ήταν οι Ευρω-Ατλαντικές σχέσεις μετά την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην Ουάσιγκτον. Όπως παρατήρησαν οι εισηγητές, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν προώθησαν τη μεταξύ τους ενότητα ώστε να αντισταθούν στις αμερικανικές πιέσεις, αλλά αντιθέτως κατέφυγαν στις μεμονωμένες επαφές με την Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν θετικά αποτελέσματα για τις ίδιες. Εντέλει, η Ευρώπη έχει βρεθεί σε μία πολύ αμήχανη συγκυρία, καθώς πλέον καλείται να επιλέξει μεταξύ άμυνας και κοινωνικού κράτους, χωρίς ωστόσο να έχει τις αντίστοιχες εγγυήσεις από τις ΗΠΑ.
Οι ομιλητές συμφώνησαν πως η Ευρώπη βρίσκεται σε μία φάση γενικευμένης υποβάθμισης, τονίζοντας όμως πως αυτή είναι σχετική, ειδικά καθώς άλλες δυνάμεις ισχυροποιούνται. Το πλεονέκτημα της Ευρώπης είναι η αξιοπιστία της, η οποία σε συνδυασμό με την οικονομική δύναμή της μπορεί να την αναδείξει σε μία ελκυστική εναλλακτική έναντι της χαώδους εικόνας που επικρατεί στις ΗΠΑ και των αναθεωρητικών τάσεων της Κίνας και της Ρωσίας. Μία δυνητική παγίδα για την Ευρώπη είναι η αποδοχή υπερ-συγκεντρωτικών ηγετών στα πρότυπα των άλλων ισχυρών δυνάμεων, η οποία απειλεί τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Από την άλλη πλευρά, η ενδυνάμωση της Ευρώπης απαιτεί την άμβλυνση της κρατικής και ενωσιακής γραφειοκρατίας, ένα πρόβλημα που εντοπίζεται σε όλα τα επίπεδα της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Κλείνοντας, οι εισηγητές αναφέρθηκαν στην Ελλάδα, η οποία παρά τις υπαρκτές δυσκολίες βρίσκεται μπροστά σε μία σειρά γεωπολιτικών και οικονομικών ευκαιριών. Το πιο σημαντικό για την ελληνική οικονομία είναι αδιαμφισβήτητα η προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων, κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας και ενίσχυση των μισθών. Αυτό θα ανακόψει την τάση των Ελλήνων να νιώθουν αρκετά φτωχοί, ένα σύνδρομο που φαίνεται να συνεχίζεται από την εποχή της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι απαιτείται πολιτική βούληση, με τις μεταρρυθμίσεις να έχουν φρενάρει εξαιτίας του εκλογικού κόστους.