δραστηριότητας γεώτρησης, της αυξανόμενης μη συμβατικής παραγωγής και της σημαντικότερης αναδιάρθρωσης του τομέα ανάντη ροής εδώ και δεκαετίες. Η επέκταση αντανακλά τον στρατηγικό στόχο του Πεκίνου να ενισχύσει την ενεργειακή ασφάλεια μέσω της εγχώριας προσφοράς, ακόμη και καθώς η συνολική ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται.
Οπως σημειώνει το oilprice, η τρέχουσα αναδιαμόρφωση της στρατηγικής της Κίνας ξεκίνησε το 2020, όταν η κυβέρνηση αντικατέστησε τη διοικητική κατανομή των δικαιωμάτων εξόρυξης και υδρογονανθράκων με ένα πλαίσιο υποβολής προσφορών και δημοπρασιών προσανατολισμένο στην αγορά, το οποίο αργότερα κωδικοποιήθηκε βάσει του Νόμου περί Ορυκτών Πόρων του 2025. Αυτή η μεταρρύθμιση σηματοδότησε μια ρήξη με τις παραδοσιακές κρατικές πρακτικές ανάθεσης και άνοιξε την πόρτα για τις ιδιωτικές εγχώριες εταιρείες της Κίνας να συμμετάσχουν σε εκτάσεις εξερεύνησης μαζί με εθνικούς πρωταθλητές. Το 2025, το Υπουργείο Φυσικών Πόρων διεξήγαγε έξι γύρους αδειοδότησης που κάλυπταν 23 τεμάχια, σηματοδοτώντας την πιο εκτεταμένη παραχώρηση έκτασης σε μη κρατικούς κινεζικούς φορείς εκμετάλλευσης μέχρι σήμερα.
Αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές και το αυξανόμενο επενδυτικό κεφάλαιο είχαν ορατά περιφερειακά αποτελέσματα. Η Τιαντζίν αύξησε την παραγωγή από 632.000 βαρέλια/ημέρα το 2020 σε 785.000 βαρέλια/ημέρα το 2025, η μεγαλύτερη περιφερειακή αύξηση, ενώ η Σιντζιάνγκ αυξήθηκε από 571.000 σε 649.000 βαρέλια/ημέρα καθώς επεκτάθηκαν οι δοκιμές σε βαθιά και στεγανά κοιτάσματα. Η Χεϊλονγκτζιάνγκ μειώθηκε ελαφρώς από 604.000 σε 579.000 βαρέλια/ημέρα, υπογραμμίζοντας την ωριμότητα των παλαιών κοιτασμάτων της εποχής Ντατσίνγκ και την πίεση για αντικατάσταση της μειούμενης παραγωγής.
Παρά το άνοιγμα της πολιτικής σε ιδιωτικές εταιρείες, ο κλάδος εξακολουθεί να κυριαρχείται από κρατικές επιχειρήσεις. Η PetroChina είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου, με μέσο όρο παραγωγής 2,5 εκατομμύρια βαρέλια/ημέρα το 2025 και κατοχή περίπου 1,2 εκατομμύρια km2 χερσαίων εκτάσεων στις λεκάνες Sichuan, Tarim, Ordos, Junggar, Songliao και Qaidam, που καλύπτουν συμβατικές, κλειστές και σχιστολιθικές αναπτύξεις, καθώς η εταιρεία εντείνει την μη συμβατική εξερεύνηση.
Η CNOOC (China National Offshore Company) ξεχώρισε στην αύξηση της παραγωγής, επεκτείνοντας την παραγωγή από 690.000 bpd το 2020 σε περίπου 900.000 bpd το 2025, υποστηριζόμενη από 650.000 km2 υπεράκτιας έκτασης στον Κόλπο Μποχάι και τη Νότια Σινική Θάλασσα. Αν και ιστορικά ένας παραγωγός με επίκεντρο την υπεράκτια παραγωγή, η CNOOC έχει κινηθεί για να διευρύνει την χερσαία παρουσία της καθώς αναδύονται νέα κοιτάσματα και η εταιρεία τοποθετείται έναντι του κινδύνου συγκέντρωσης πόρων. Εν τω μεταξύ, μια άλλη κινεζική κρατική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου, η Sinopec (με 600.000 bpd παραγωγής το 2025) διατηρεί σημαντικό βάρος ανάντη στο Σιτσουάν, το Ταρίμ , το Σουμπέι και τη χερσαία λεκάνη Μποχάι, υποστηριζόμενη από περίπου 700.000 km2 χερσαίας έκτασης και 100.000 km2 υπεράκτιας έκτασης, εδραιώνοντας τον ρόλο της σε όλους τους διαδρόμους πετρελαίου και φυσικού αερίου στα νοτιοδυτικά και τα δυτικά της χώρας.
Με το Επταετές Σχέδιο να πιέζει τους κρατικούς παραγωγούς να επεκτείνουν την αναζήτηση εγχώριων αποθεμάτων, η επιταχυνόμενη εξερεύνηση της Κίνας αρχίζει να αποφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα. Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Bozhong 26-6 της CNOOC το 2023, μιας δεξαμενής ρηχών υδάτων στο Bohai που τυχαίνει να είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα στον κόσμο, εκτιμώμενης σε 200 εκατομμύρια m3 πετρελαίου και φυσικού αερίου, μεταφέρθηκε από την ανακάλυψη στην πρώτη παραγωγή στις αρχές του 2025 - μια ασυνήθιστα γρήγορη ανάκαμψη για μια δεξαμενή αιχμής. Το μη συμβατικό πρόγραμμα της PetroChina αποδείχθηκε εξίσου σημαντικό. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2025, η εταιρεία επιβεβαίωσε 1,15 δισεκατομμύρια βαρέλια σχιστολιθικού πετρελαίου στη ζώνη Gulong της λεκάνης Songliao, η οποία αναμένεται να κορυφωθεί στα 130.000-140.000 b/d, ενώ ήδη στις αρχές Δεκεμβρίου η PetroChina ανέφερε ότι το οικόπεδο ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο τόνους ετήσιας παραγωγής. Στη λεκάνη Junggar του Xinjiang, τα βάθη γεώτρησης έφτασαν τα 9.056 μέτρα, το βαθύτερο πηγάδι της λεκάνης και το δεύτερο βαθύτερο στην ξηρά στην Κίνα. Η Sinopec έχει επίσης εισέλθει σε νέο πεδίο πόρων με το πηγάδι Qiluye-1 στη λεκάνη του Σετσουάν, το οποίο δοκίμασε εμπορικό σχιστολιθικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο στα 2.000 μέτρα, με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης να αναφέρουν 100 εκατομμύρια τόνους δυναμικού αργού πετρελαίου, υποδεικνύοντας για πρώτη φορά μια εμπορικά βιώσιμη βάση αποθεμάτων αργού πετρελαίου στη Νοτιοδυτική Κίνα.
Ακριβώς καθώς η αναζωπύρωση της κινεζικής αγοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου επιταχύνεται, οι ξένοι επενδυτές ανακάλυψαν ότι η πόρτα κλείνει ...αθόρυβα. Η ConocoPhillips, η οποία δραστηριοποιείται στην Κίνα από τη δεκαετία του 1980, διατηρεί πλέον αποκλειστικά το 49% των μετοχών του πετρελαϊκού κοιτάσματος Penglai μέσω της κινεζικής θυγατρικής της, μετά τη μεταφορά της διαχείρισης στην CNOOC το 2014, γεγονός που αντιπροσωπεύει απλώς μια κληρονομική συμμετοχή και όχι μια πλήρη λειτουργία. Η Chevron, η οποία κάποτε ήταν τοποθετημένη σε πολλαπλά υπεράκτια PSC, παραιτήθηκε από τα οικόπεδα του Κόλπου Bohai και της Νότιας Σινικής Θάλασσας και διατήρησε τα συμφέροντά της μόνο στο PSC όξινου φυσικού αερίου Chuandongbei μέσω της θυγατρικής της, αν και η θέση σε λειτουργία του τελευταίου κοιτάσματος τον Ιούνιο του 2025 περιγράφηκε σε βιομηχανικές αναφορές ως «το τέλος της κληρονομιάς της Chevron» σε αυτό το έργο. Ενώ οι ξένες εταιρείες εκφράζουν δημόσια ενδιαφέρον για συμμετοχή στις νέες ευκαιρίες εξερεύνησης της Κίνας, το Πεκίνο φαίνεται σε μεγάλο βαθμό ασυγκίνητο από την ελκυστικότητα του ξένου κεφαλαίου ή τεχνολογίας. Δεν έχουν αναφερθεί συναλλαγές «farm-in», γεγονός που υπογραμμίζει πώς η γεωπολιτική ένταση και οι αυστηροί περιορισμοί στην ξένη ιδιοκτησία σε στρατηγικούς τομείς συνεχίζουν να περιορίζουν τη διεθνή πρόσβαση στην αγορά της Κίνας.
Αυτή η επέκταση της εγχώριας παραγωγής , σε συνδυασμό με το άνοιγμα εκτάσεων σε ιδιωτικές κινεζικές εταιρείες, μπορεί να υποδηλώνει πίεση στον όγκο των εισαγωγών. Ωστόσο, τα στοιχεία λένε μια διαφορετική ιστορία. Οι εισαγωγές αργού πετρελαίου της Κίνας μέσω θαλάσσης έχουν παραμείνει σταθερές στα 10,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως από το 2023 (με επιπλέον 850.000 βαρέλια ημερησίως ρωσικού πετρελαίου να παραδίδονται μέσω αγωγού), ακόμη και όταν η εθνική παραγωγή αυξήθηκε από 4,0 εκατομμύρια σε 4,3 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, αφήνοντας τις εισαγωγές να καλύπτουν σταθερά περίπου το 70-75% της συνολικής κατανάλωσης. Η πλειονότητα αυτών των βαρελιών προέρχεται από τη Σαουδική Αραβία, τη Ρωσία, το Ιράκ, τη Βραζιλία και το Ιράν, οι οποίες προμηθεύουν ποιότητες προσαρμοσμένες στις ανάγκες των παράκτιων συγκροτημάτων διύλισης της Κίνας.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τα μεγαλύτερα διυλιστήρια της Κίνας έχουν σχεδιαστεί, επεκταθεί ή αναβαθμιστεί για να επεξεργάζονται συγκεκριμένες εισαγόμενες ποιότητες αργού πετρελαίου - ιδιαίτερα μεσαίου και βαρέος τύπου όξινα βαρέλια - που είναι πιο οικονομικές για την παραγωγή καυσίμων και πετροχημικών πρώτων υλών από μεγάλο μέρος του ελαφρύτερου, υψηλότερου κόστους εγχώριου αργού πετρελαίου της Κίνας. Με την κατανάλωση να προβλέπεται να αυξηθεί και τις διαμορφώσεις των διυλιστηρίων να ευθυγραμμίζονται δομικά με τις ξένες ποιότητες, οι εισαγωγές παραμένουν θεμελιώδεις για τον εφοδιασμό. Οι νέες ανακαλύψεις (είτε μη συμβατικές στην ξηρά είτε σχιστολιθικές, ρηχών ή βαθέων υδάτων) απαιτούν μεγάλους κύκλους ανάπτυξης πριν συμβάλουν ουσιαστικά, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα εγχώρια κέρδη θα μετριαστούν, αλλά δεν θα εκτοπίσουν την εξάρτηση από τις εισαγωγές. Η Κίνα παράγει περισσότερο πετρέλαιο εγχώρια, αλλά η αρχιτεκτονική του συστήματος διύλισης διασφαλίζει ότι η χώρα θα συνεχίσει να αγοράζει το μεγαλύτερο μέρος του από το εξωτερικό.
Η Κίνα εισέρχεται στο 2026 με μια ισχυρότερη εγχώρια παραγωγική βάση, ένα πιο διαφοροποιημένο σύνολο φορέων εκμετάλλευσης και δυναμική στην μη συμβατική και υπεράκτια εξερεύνηση. Η εκστρατεία γεώτρησης της CNOOC στον κόλπο Bohai δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης και η εταιρεία είναι πιθανό να προσθέσει άλλα 40.000 βαρέλια ημερησίως το 2026 μετά από τρία χρόνια σταθερής ανάπτυξης. Η PetroChina εξακολουθεί να επιτυγχάνει πρόθυμα τους στόχους που τέθηκαν στο Πεκίνο, ωστόσο οι δικές της εκθέσεις υπογραμμίζουν το δυσάρεστο συμβιβασμό πίσω από την επιτάχυνση: η βάση των πόρων της έχει συρρικνωθεί κατά 200 εκατομμύρια βαρέλια καθαρά τα τελευταία τρία χρόνια, υποδεικνύοντας ότι η παραγωγή υπερβαίνει την ταχύτητα των προσθηκών αποθεμάτων. Όσο πιο γρήγορα η Κίνα επιταχύνει την ώθησή της προς τα πάνω, τόσο πιο γρήγορη - και πιο έντονη - θα είναι η στροφή προς την αναπόφευκτη παρακμή της.
Προς το παρόν, ωστόσο, η πορεία παραμένει ανοδική. Η Κίνα έχει εδραιώσει τη θέση της ως ο έκτος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο, αυξάνοντας την παραγωγή κατά περίπου 100.000 βαρέλια ημερησίως σε ετήσια βάση το 2025 και μια ακόμη αύξηση σε εθνικό επίπεδο, τουλάχιστον 70.000 βαρέλια ημερησίως, φαίνεται εφικτή χάρη στους φιλόδοξους στόχους γεώτρησης της CNOOC και της PetroChina. Με μια διαρκή μετατόπιση ή με μια γρήγορη αύξηση της ταχύτητας, η ανάκαμψη της Κίνας οδεύει προς τη φάση που θα εκθέσει την ανθεκτικότητα και τις δυνατότητές της για ανάπτυξη - ή αλλιώς το όριό της.