τους στόχους για τους περισσότερους τομείς να χαρακτηρίζονται ως απίθανο να υλοποιηθούν.
Την ετήσια έκθεσή της δημοσίευσε χθες η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, επιβεβαιώνοντας τους χειρότερους φόβους των υποστηρικτών της πράσινης πολιτικής στην ΕΕ. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα αξιολόγησε 28 διαφορετικούς δείκτες περιβαλλοντικής δράσης και κατέληξε πως κανένας από αυτούς δεν βελτιώθηκε κατά το τελευταίο έτος. Αντιθέτως, σε 3 δείκτες καταγράφηκε υποχώρηση, σε 19 σημειώθηκε επιβράδυνση, ενώ σε 6 παρατηρήθηκε σταθερότητα.
Σε μία από τις χειρότερες θέσεις βρίσκεται η μείωση του κόστους των ακραίων καιρικών φαινομένων, κάτι που σημαίνει ότι η ήπειρος παραμένει ευάλωτη σε φαινόμενα όπως πλημμύρες και πυρκαγιές. Αντιθέτως, σε μία από τις καλύτερες θέσεις βρίσκεται η μείωση των πρόωρων θανάτων λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Θετική είναι, επίσης, και η πορεία για τις θέσεις εργασίας στους πράσινους κλάδους των ευρωπαϊκών οικονομιών, μία εξέλιξη ιδιαίτερα κρίσιμη για τη στάσιμη αγορά εργασίας της ΕΕ.
Με αρκετούς στόχους να θεωρούνται πλέον ότι πιθανότατα δεν θα υλοποιηθούν μέχρι το 2030, η ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με την απώλεια ενός από τα βασικά χαρακτηριστικά της ταυτότητάς της. Οι κυβιστήσεις των πολιτικών ηγεσιών τόσο των ευρωπαϊκών θεσμών, όσο και των κρατών- μελών υπό τις πιέσεις εντός και εκτός της ηπείρου έχουν οδηγήσει σε ένα πρωτοφανές κύμα “ξηλώματος” των περιβαλλοντικών ρυθμίσεων.
Η επιλογή αυτή κατά πάσα πιθανότητα θα προκαλέσει ένα ντόμινο επιπτώσεων στην ΕΕ, με την Πράσινη Συμφωνία να μένει ατελής και την Ευρώπη να εγκλωβίζεται σε έναν φαύλο κύκλο περιβαλλοντικών καταστροφών και ανεπαρκών λύσεων. Ως εκ τούτου, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες οφείλουν να επανεξετάσουν τη στάση τους στα ζητήματα περιβάλλοντος, λαμβάνοντας υπόψη πως τα κόστη της αδράνειας δεν θα πληρωθούν μόνο σε ευρώ, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές.