Το πακέτο των 26 δισ. λιρών περιλαμβάνει από το γνωστό «πάγωμα» των φορολογικών συντελεστών, που ίσχυαν και στην Ελλάδα μέχρι φέτος, γεμίζοντας τα δημόσια ταμεία από την αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων, μέχρι έναν επιπλέον ετήσιο φόρο (2.500 λίρες) για περιουσίες αξίας άνω των 2 εκατ. λιρών. Ακόμη πιο… ενδιαφέρουσα είναι η επιλογή να επιβληθεί ΦΠΑ 20% στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά και ένας τουριστικός φόρος, που θα εφαρμοστεί σε πρώτη φάση στις μεγάλες πόλεις.
Η μεγάλη ωστόσο αλλαγή, την εφαρμογή της οποίας παρακολουθούν οι φορολογικοί μηχανισμοί όλης της Ευρώπης, είναι ο νέος φόρος για τη χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Τρεις πένες ανά μίλι για όποιον οδηγεί ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Μιάμιση πένα ανά μίλι για τα υβριδικά.
Το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών εκτιμά ότι τα έσοδα από τους φόρους στα καύσιμα θα μειωθούν μετά το 2030 περίπου στο μισό από ό,τι σήμερα, στα 12 δισ. λίρες και στα 5 δισ. λίρες μέχρι το 2050, αν δεν ληφθούν μέτρα.
Μη γελιόμαστε, κάθε δυτική οικονομία αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα. Κυρίως στην Ευρώπη, όπου οι φόροι στα καύσιμα είναι ιδιαίτερα υψηλοί, άρα και οι εισπράξεις, οι οποίες μοιραία θα υποχωρήσουν σημαντικά με την εξάπλωση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Για να σωθούν τα δημόσια οικονομικά, η οδήγηση υποχρεωτικά θα φορολογείται.
Οποιο σύστημα, όμως, φορολόγησης του αυτοκινήτου και των καυσίμων και αν χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις, όλες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Εχουν έναν αρκετά καλό φόρο για τις φορολογικές αρχές, καθώς εισπράττουν νόμιμα από τα διυλιστήρια, τις εταιρείες πετρελαιοειδών και τα πρατήρια το μεγαλύτερο μέρος των φόρων (τα υπόλοιπα από τα τέλη κυκλοφορίας) και όσο θα αυξάνονται τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τα έσοδα θα μειώνονται. Το «βρετανικό πείραμα» βάζει τους οδηγούς ηλεκτρικών αυτοκινήτων να εισάγουν σε έναν κυβερνητικό ιστότοπο τα χιλιόμετρα που έχουν κάνει. Και σε δεύτερο χρόνο, η κυβέρνηση θα ελέγχει κατά τον περιοδικό τεχνικό έλεγχο αν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Το νέο σύστημα είναι βέβαιο ότι θα περιορίσει τις πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων, μειώνοντας σε πρώτη φάση τις επενδύσεις σε νέα εργοστάσια. Τελικά η κυβέρνηση Στάρμερ μπορεί να εισπράξει τον φόρο της, αλλά μπορεί να χάσει μια βιομηχανία, και αυτό συμβαίνει καμιά φορά όταν λαμβάνεις μέτρα με το μυαλό σου στους ψηφοφόρους.
(από την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)