κάποτε ως η παγκόσμια ηγέτιδα στην κατασκευή οχημάτων.
Σε πλήρη αντιστροφή των παλιών ισορροπιών τους βρίσκονται Γερμανία και Κίνα, καθώς η μεγαλύτερη βιομηχανική δύναμη της Ευρώπης βιώνει ένα πρωτοφανές κύμα ανταγωνισμού από τον ασιατικό γίγαντα της βιομηχανίας. Το πιο πρόσφατο “καμπανάκι” άρχισε να χτυπά στο Βερολίνο την προηγούμενη εβδομάδα όταν μία έκθεση του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου έφερε στο φως τη δεινή κατάσταση του εγχώριου κλάδου παραγωγής ανταλλακτικών για αυτοκίνητα. Σύμφωνα με την έκθεση, σε λιγότερο από ένα έτος μεταξύ Μαρτίου και Νοεμβρίου, οι Γερμανοί κατασκευαστές ανταλλακτικών αντιμετωπίζουν 12% αυξημένο ανταγωνισμό από Κινέζους κατασκευαστές, φτάνοντας συνολικά στο 70% της αγοράς.
Η εντυπωσιακή ενίσχυση της κινεζικής παρουσίας στον συγκεκριμένο τομέα δεν αποτελεί ξαφνική εξέλιξη, αντιθέτως βασίζεται στη συνηθισμένη προσέγγιση του Πεκίνου: την προσφορά φθηνότερων αλλά εξίσου ποιοτικών εναλλακτικών. Και είναι αυτό το σημείο που ανησυχεί περισσότερο τους Γερμανούς αναλυτές και κατασκευαστές. Τα ανταλλακτικά της Κίνας δεν έγκεινται σε κάποιες φθηνές απομιμήσεις που μπορούν εύκολα να παρουσιάσουν βλάβες. Αντιθέτως πρόκειται για ποιοτικά προϊόντα, τα οποία συχνά δεν υπολείπονται των γερμανικών.
Η αύξηση του μεριδίου των κινεζικών ανταλλακτικών στη γερμανική αγορά αναπόφευκτα πιέζει τις εγχώριες επιχειρήσεις, με ορισμένους κατασκευαστές να ανησυχούν πως τα κέρδη τους θα μειωθούν κάτω από το 5%, δηλαδή το όριο που χρειάζονται για να επιβιώσουν οι επενδύσεις αυτές. Όμως, ο κλάδος των ανταλλακτικών δεν είναι ο μόνος που πλήττεται. Υπενθυμίζεται πως οι μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες της Γερμανίας έχουν προαναγγείλει μείωση των θέσεων εργασίας και απόσυρση από επενδύσεις επί ευρωπαϊκού εδάφους ώστε να περιορίσουν τις ζημιές τους. Στην αντίθετη κατεύθυνση, οι κινεζικές αυτοκινητοβιομηχανίες εξετάζουν το ενδεχόμενο να μεταφέρουν ορισμένες γραμμές παραγωγής στην Ευρώπη ώστε να αποφύγουν τους δασμούς που έχουν επιβληθεί εναντίον τους.
Ευρύτερα, ο τομέας της αυτοκινητοβιομηχανίας, ένας από τους λίγους χώρους όπου η Ευρώπη μπορεί ακόμα να υπερηφανεύεται για τους ομίλους- γίγαντες που διαθέτει, δέχεται ολοένα και πιο έντονες πιέσεις εξαιτίας του κινεζικού ανταγωνισμού. Παραδόξως, ενώ οι ίδιες εταιρείες αποφασίζουν να ποντάρουν σε φιλόδοξες επενδύσεις ώστε να επιβιώσουν στην πολύ πιο ανταγωνιστική αγορά της Κίνας, η προσέγγισή τους για την αγορά της Ευρώπης είναι πολύ πιο συγκρατημένη ή ακόμα και εσωστρεφής.