Από τους ηγέτες των μουσουλμανικών κρατών –περιλαμβανομένης της Τουρκίας– που συναίνεσαν, μόνο ο πρωθυπουργός του Κατάρ σεΐχης Αλ Θάνι δήλωσε ότι «το σχέδιο βρίσκεται ακόμη στο αρχικό του στάδιο και απαιτείται περαιτέρω επεξεργασία και διευκρινίσεις». Αλλά ας μη διαπορούν οι δυτικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ. Αυτός είναι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Αυτός ο τρόπος ενεργείας του στη διεθνή σκηνή. Η εποχή που ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ κατάφερε με μεθοδικότητα να επιτύχει την αμοιβαία αναγνώριση Αιγύπτου και Ισραήλ έχει περάσει από καιρό.
«Δυνάμει είναι μία από τις μεγάλες ημέρες στην ιστορία του πολιτισμού για την επίτευξη αιώνιας ειρήνης στη Μέση Ανατολή», είπε αρχίζοντας την παρουσίαση του «ειρηνευτικού σχεδίου» του για τη Γάζα ο κ. Τραμπ και απευθυνόμενος στον Μπίμπι Νετανιάχου προσέθεσε: «Νομίζω ότι αυτό θα είναι το κορυφαίο σου επίτευγμα». Παρόμοια ρητορική είχαμε να ακούσουμε από τον 19ο αιώνα. «Inshallah», που λένε οι μουσουλμάνοι ή «Θεού θέλοντος» στα ελληνικά.
Κατά την ανάπτυξη του ειρηνευτικού σχεδίου του, ο κ. Τραμπ προέβη στη μάλλον ψυχεδελική αποκάλυψη ότι υπό την εποπτεία του –στο Συμβούλιο Ειρήνης– θα διαδραματίσει ρόλο ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ. Η συντηρητική βρετανική εφημερίδα Daily Mail διευκρίνιζε ότι ο κ. Μπλερ θα εγκατασταθεί στην Αίγυπτο επικεφαλής μιας «Στρατηγικής Γραμματείας» είκοσι επτά βοηθών που θα συνεδριάζει σε ένα «γραφείο πολέμου». Ενώ η Daily Telegraph σχολίαζε ειρωνικά ότι ο πρώην πρωθυπουργός, ως καλός χριστιανός που είναι, φιλοδοξεί να βρει το Χρυσό Δισκοπότηρο της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Εν κατακλείδι, το σχέδιο του κ. Τραμπ είναι καινοφανές και sui generis και ως εκ τούτου, παρακινδυνευμένη κάθε εκτίμηση εάν τελικώς στεφθεί με επιτυχία.
(από την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)