Θεωρητικώς αποκλείεται η υποτίμηση του εν ισχύι νομίσματος, αν και το εγχώριο ευρώ αγοράζει πολύ λιγότερα αγαθά απ’ ό, τι λχ. ένα Γερμανικό σούπερ -μάρκετ. Μια δοκιμή με το γάλα πείθει ότι είναι πολύ φθηνότερο στις βόρειες χώρες απ’ ό, τι στην Ελληνική αγορά.
Οι επιχορηγήσεις της ΕΕ, ο αλλοδαπός Τουρισμός κι η υπερπόντιος Ναυτιλία τροφοδοτούν το επίπεδο των τιμών με επιπρόσθετη ζήτηση εκείνης που προκύπτει από την αυτόχθονα Τραπεζική δραστηριότητα και τους μισθούς του Ελληνικού Δημοσίου, που ωθούν την συνολική ζήτηση και, κατ’ επέκταση, τις τιμές στα ύψη.
Τα κρατικά μονοπώλια και τα ιδιωτικά καρτέλ επωφελούνται της πληθωριστικής νοοτροπίας και σύρουν τον χορό των ανατιμήσεων που πλήττει απ’ τα μέσα Ελληνικά νοικοκυριά και κάτω.
Οι φόροι αυξάνονται αναλογικά με τον πληθωρισμό και το απομένον ατομικό εισόδημα δεν επαρκεί πλέον για τρέχουσες ανάγκες του μέσου καταναλωτή (ηλεκτρικό ρεύμα, τρόφιμα, επικοινωνίες, στέγαση κλπ.).
Ο αρχόμενος χειμώνας θα εντείνει την πίεση του πληθωρισμού στους μισθωτούς και συνταξιούχους μ’ αποτέλεσμα την κοινωνική δυσφορία, που θα φέρει σοβαρές πολιτικές αποδοκιμασίες. Οι επιδοτήσεις που χορήγησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην ΔΕΘ ορθώς χαρακτηρίζονται ως «ψίχουλα».
Ως μόνο μέσον χαλιναγωγήσεως του υπέρμετρου Ελληνικού πληθωρισμού απομένει το «πάγωμα των τιμών» για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα - μέχρις ότου σταματήσουν οι Κοινοτικές επιχορηγήσεις και διακοπούν οι συμφωνίες ανατιμήσεων υπό των καρτέλ αλλά τότε θα περιορισθεί η ήδη ασθενής οικονομική ανάπτυξη, απαραίτητη για την συγκράτηση της Ελληνικής νεολαίας στον τόπο της.
Η στροφή στην Ελλάδα προς τις μεγάλες επενδύσεις, με αφετηρία τις δημόσιες (π. χ. αγωγός νερού απ’ τον Αχελώο ποταμό, πυρηνοηλεκτρικό εργοστάσιο στον Νέστο, φράγμα στον Αλιάκμονα, νέο διεθνές αεροδρόμιο στην Πελοπόννησο) κι εν συνεχεία τις ξένες σοβαρές (π. χ. Τεχνητής Νοημοσύνης, πολεμικής βιομηχανίας, «σπανίων γαιών» στην Θράκη), αποτελεί εναλλακτική πολιτική έναντι της μέχρι τούδε στήριξης της ανάπτυξης στην κατανάλωση και στις αναιμικές επιδοτήσεις.
Η δυσκολία με τους Ελέγχους Τιμών είναι πρώτον, η βραχυχρόνια απόδοση τους και δεύτερον, ο έλεγχος της πιστωτικής επέκτασης ως προϋπόθεση συγκρατήσεως της συνολικής ζητήσεως.
Οι Τράπεζες και τα Ταμεία της Κοινότητος πρέπει να σταματήσουν την επιλεκτική χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας και να περιορισθούν μόνο σε μεγάλα έργα (επέκταση του Μετρό μόνο στα βόρεια προάστια των Αθηνών). Άλλως, ο διαφορικός πληθωρισμός στην Ελλάδα θα φθείρει την κοινωνική συνοχή και θα ενισχύσει την δημογραφική κρίση που είναι το κυριότερο πρόβλημα της Ελλάδος, μακροπροθέσμως – όχι η Τουρκία.
Όσον γρηγορότερα αντιληφθεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης την κοινωνική φθίση εκ του πληθωρισμού τόσο το καλύτερο για τα μέσα και χαμηλά εισοδήματα αλλά και για την κυβερνώσα πλειοψηφία που καθημερινώς δοκιμάζεται στις δημοσκοπήσεις. Με τρόμο…